Glossary

Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.
300
Definitions

Pagsubok bago ang klinikal na pagsubok

Pagsubok bago ang klinikal na pagsubok

Bago masubukan ang bagong gamot o bakuna sa mga tao sa mga klinikal na pagsubok, sinusubukan ito sa mga selula at/o hayop sa laboratoryo para matukoy kung ligtas at mabisa ito (kung tumatalab ito).

Bago masubukan ang bagong gamot o bakuna sa mga tao sa mga klinikal na pagsubok, sinusubukan ito sa mga selula at/o hayop sa laboratoryo para matukoy kung ligtas at mabisa ito (kung tumatalab ito).

Pagsubok na paghamon sa tao

Pagsubok na paghamon sa tao

Ang pagsubok na paghamon sa tao ay isang uri ng pag-aaral na medikal na pananaliksik na nakakatulong na matukoy kung mabisa ang isang bakuna sa pagpigil ng sakit laban sa isang partikular na pathogen (hal., virus). Matatanggap ng volunteer ang bakuna at, sa mga susunod na linggo, sadyang ie-expose ang volunteer sa pathogen (tulad ng virus) para malaman kung tumatalab ang bakuna upang hindi maimpeksyon.

Ang pagsubok na paghamon sa tao ay isang uri ng pag-aaral na medikal na pananaliksik na nakakatulong na matukoy kung mabisa ang isang bakuna sa pagpigil ng sakit laban sa isang partikular na pathogen (hal., virus). Matatanggap ng volunteer ang bakuna at, sa mga susunod na linggo, sadyang ie-expose ang volunteer sa pathogen (tulad ng virus) para malaman kung tumatalab ang bakuna upang hindi maimpeksyon.

Pagsusuri para ma-diagnose

Pagsusuri para ma-diagnose

Gumagamit ng pagsusuri para ma-diagnose (karaniwan ding tinatawag na “pagsusuring medikal”) para kumpirmahin kung may sakit o para suriin ang kalubhaan ng sakit sa mga pasyenteng pinaghihinalaang may partikular na karamdaman o kondisyon. Ginagamit ang mga pagsusuri para ma-diagnose para magsagawa o magkumpirma ng medikal na diyagnosis.

Maraming iba’t ibang uri ng mga pagsusuri para ma-diagnose, kasama na ang mga pagsusuri sa dugo, x-ray, biopsy sa tissue, pag-scan sa buto, at marami pang iba na maaaring gamitin para makatulong na ma-diagnose ang mga kondisyong katulad ng pagbubuntis, anemia, kanser, o mga impeksyon, pati na rin ng mga problema sa puso, paningin, o bato. Kaugnay ng COVID-19, may mga pagsusuri para ma-diagnose na ginagamit para ma-diagnose ang mga pasyenteng may COVID-19, at may mga pagsusuring ginagamit para masuri kung may mga antibody ang mga pasyente, upang malaman kung nahawahan sila ng COVID-19 kahit magaling na sila.

Gumagamit ng pagsusuri para ma-diagnose (karaniwan ding tinatawag na “pagsusuring medikal”) para kumpirmahin kung may sakit o para suriin ang kalubhaan ng sakit sa mga pasyenteng pinaghihinalaang may partikular na karamdaman o kondisyon. Ginagamit ang mga pagsusuri para ma-diagnose para magsagawa o magkumpirma ng medikal na diyagnosis.

Maraming iba’t ibang uri ng mga pagsusuri para ma-diagnose, kasama na ang mga pagsusuri sa dugo, x-ray, biopsy sa tissue, pag-scan sa buto, at marami pang iba na maaaring gamitin para makatulong na ma-diagnose ang mga kondisyong katulad ng pagbubuntis, anemia, kanser, o mga impeksyon, pati na rin ng mga problema sa puso, paningin, o bato. Kaugnay ng COVID-19, may mga pagsusuri para ma-diagnose na ginagamit para ma-diagnose ang mga pasyenteng may COVID-19, at may mga pagsusuring ginagamit para masuri kung may mga antibody ang mga pasyente, upang malaman kung nahawahan sila ng COVID-19 kahit magaling na sila.

Pahintulot para sa Pang-emergency na Paggamit

Pahintulot para sa Pang-emergency na Paggamit

Ang Pahintulot para sa Pang-emergency na Paggamit (Emergency Use Authorization o EUA) ay isang paraan na ginagamit ng US Food and Drug Administration (FDA) upang pangasiwaan ang mabilis na paghahanda ng mga produkto para maging available kapag may mga emergency kaugnay ng kalusugan ng publiko (tulad ng kasalukuyang pandemyang COVID-19), kapag walang ibang sapat at naaprubahang produktong medikal na available.

Sa EUA, magagamit ang mga produktong medikal na hindi pa pormal na naaprubahan para magamit ang mga produkto habang may emergency upang ma-diagnose, magamot, o mapigilan ang malulubhang karamdaman o kondisyon. Para makapagbigay ng pahintulot, sinusuri ng FDA ang mga potensyal na panganib at benepisyo ng mga produkto batay sa siyentipikong ebidensya na available sa panahong iyon. Nawawalan ng bisa ang mga EUA kapag natapos na ang deklarasyon ng emergency. Puwede ring ayusin o bawiin ang mga ito kapag nagkaroon ng karagdagang datos.

Ang Pahintulot para sa Pang-emergency na Paggamit (Emergency Use Authorization o EUA) ay isang paraan na ginagamit ng US Food and Drug Administration (FDA) upang pangasiwaan ang mabilis na paghahanda ng mga produkto para maging available kapag may mga emergency kaugnay ng kalusugan ng publiko (tulad ng kasalukuyang pandemyang COVID-19), kapag walang ibang sapat at naaprubahang produktong medikal na available.

Sa EUA, magagamit ang mga produktong medikal na hindi pa pormal na naaprubahan para magamit ang mga produkto habang may emergency upang ma-diagnose, magamot, o mapigilan ang malulubhang karamdaman o kondisyon. Para makapagbigay ng pahintulot, sinusuri ng FDA ang mga potensyal na panganib at benepisyo ng mga produkto batay sa siyentipikong ebidensya na available sa panahong iyon. Nawawalan ng bisa ang mga EUA kapag natapos na ang deklarasyon ng emergency. Puwede ring ayusin o bawiin ang mga ito kapag nagkaroon ng karagdagang datos.

Pang-eksperimentong panggagamot

Pang-eksperimentong panggagamot

Tumutukoy ang “pang-eksperimentong panggagamot” sa isang gamot o panggagamot na sinusubukan para masuri kung epektibo itong panlaban sa isang sakit o medikal na kondisyon. Ang mga pang-eksperimentong panggagamot ay maaaring mga umiiral nang gamot o panggagamot na alam nang epektibo sa panggagamot sa isang sakit at sinusubukan bilang panggamot para sa ibang sakit (hal., kapag may gamot na panlaban sa virus na ginagamit para labanan ang bagong virus, itinuturing na pang-eksperimento ang mga naunang panggagamot dahil hindi malinaw kung gagana o hindi ang gamot). Ang mga pang-eksperimentong panggagamot ay maaari ding mga bagong gamot o panggagamot na hindi pa nagamit dati. Bukod pa sa pag-alam kung nakakapagpagaling ng mga partikular na sakit ang mga pang-eksperimentong panggagamot, sinusuri sa pang-eksperimentong proseso ang mga posibleng side effect ng mga panggagamot.

Tumutukoy ang “pang-eksperimentong panggagamot” sa isang gamot o panggagamot na sinusubukan para masuri kung epektibo itong panlaban sa isang sakit o medikal na kondisyon. Ang mga pang-eksperimentong panggagamot ay maaaring mga umiiral nang gamot o panggagamot na alam nang epektibo sa panggagamot sa isang sakit at sinusubukan bilang panggamot para sa ibang sakit (hal., kapag may gamot na panlaban sa virus na ginagamit para labanan ang bagong virus, itinuturing na pang-eksperimento ang mga naunang panggagamot dahil hindi malinaw kung gagana o hindi ang gamot). Ang mga pang-eksperimentong panggagamot ay maaari ding mga bagong gamot o panggagamot na hindi pa nagamit dati. Bukod pa sa pag-alam kung nakakapagpagaling ng mga partikular na sakit ang mga pang-eksperimentong panggagamot, sinusuri sa pang-eksperimentong proseso ang mga posibleng side effect ng mga panggagamot.

Pangalawang impeksyon

Pangalawang impeksyon

Tumutukoy ang “pangalawang impeksyon” sa impeksyong nangyayari sa panahon o pagkatapos ng panggagamot sa kasalukuyang impeksyon. Maaaring kasama sa mga sanhi ng pangalawang impeksyon ang mga pagbabago sa immune system ng tao dahil sa unang impeksyon, o kung dulot ng panggagamot sa unang impeksyon ang pangalawang impeksyon.

Tumutukoy ang “pangalawang impeksyon” sa impeksyong nangyayari sa panahon o pagkatapos ng panggagamot sa kasalukuyang impeksyon. Maaaring kasama sa mga sanhi ng pangalawang impeksyon ang mga pagbabago sa immune system ng tao dahil sa unang impeksyon, o kung dulot ng panggagamot sa unang impeksyon ang pangalawang impeksyon.

Pangalawang impeksyon copy

Pangalawang impeksyon copy

Tumutukoy ang “pangalawang impeksyon” sa impeksyong nangyayari sa panahon o pagkatapos ng panggagamot sa kasalukuyang impeksyon. Maaaring kasama sa mga sanhi ng pangalawang impeksyon ang mga pagbabago sa immune system ng tao dahil sa unang impeksyon, o kung dulot ng panggagamot sa unang impeksyon ang pangalawang impeksyon.

Tumutukoy ang “pangalawang impeksyon” sa impeksyong nangyayari sa panahon o pagkatapos ng panggagamot sa kasalukuyang impeksyon. Maaaring kasama sa mga sanhi ng pangalawang impeksyon ang mga pagbabago sa immune system ng tao dahil sa unang impeksyon, o kung dulot ng panggagamot sa unang impeksyon ang pangalawang impeksyon.

Pangangalagang pansuporta

Pangangalagang pansuporta

Tumutukoy ang “pangangalagang pansuporta” sa pangangalagang medikal na gumagamot sa mga sintomas ng karamdaman (tulad ng lagnat, mga problema sa paghinga, pagtatae) nang hindi ginagamot o nilulunasan ang sakit o karamdaman na nagdudulot ng mga sintomas. Maaaring kasama sa pangangalagang pansuporta ang mga gamot, paggamot sa paghinga, physical therapy, psychotherapy, o iba pang panggagamot. Maaaring magbigay ng pangangalagang pansuporta sa ospital, klinika, o bahay.

Tumutukoy ang “pangangalagang pansuporta” sa pangangalagang medikal na gumagamot sa mga sintomas ng karamdaman (tulad ng lagnat, mga problema sa paghinga, pagtatae) nang hindi ginagamot o nilulunasan ang sakit o karamdaman na nagdudulot ng mga sintomas. Maaaring kasama sa pangangalagang pansuporta ang mga gamot, paggamot sa paghinga, physical therapy, psychotherapy, o iba pang panggagamot. Maaaring magbigay ng pangangalagang pansuporta sa ospital, klinika, o bahay.

Panggagamot

Panggagamot

Sa pangangalagang pangkalusugan, tumutukoy ang “panggagamot” sa pamamaraang ginagamit para pigilan, gamutin, o pagalingin ang isang partikular na kondisyon. Kasama sa mga panggagamot ang mga pamamaraang tulad ng mga gamot, operasyon, psychotherapy, physical therapy, tulong sa paghinga, at pagsusulong ng diyeta at paraan ng pamumuhay na nakakabuti sa kalusugan.

Sa pangangalagang pangkalusugan, tumutukoy ang “panggagamot” sa pamamaraang ginagamit para pigilan, gamutin, o pagalingin ang isang partikular na kondisyon. Kasama sa mga panggagamot ang mga pamamaraang tulad ng mga gamot, operasyon, psychotherapy, physical therapy, tulong sa paghinga, at pagsusulong ng diyeta at paraan ng pamumuhay na nakakabuti sa kalusugan.

Periódico pre-print

Periódico pre-print

Um periódico, servidor ou plataforma de pre-prints (por exemplo, medRxiv) é um lugar onde manuscritos completos, não editados e não publicados (incluindo artigos científicos e estudos) podem ser compartilhados com a mídia, outros profissionais ou o público. É importante saber que pre-prints de estudos ou artigos que aparecem em plataformas depre-preints não são iguais a artigos de periódicos revisados por pares.

Um pre-print é um rascunho inicial de um estudo que não terminou de passar pelo rigoroso processo de revisão por pares para avaliar a qualidade do conteúdo, métodos e resultados da pesquisa. Embora os pre-prints transmitam informações rapidamente, eles são menos confiáveis do que as publicações revisadas por pares e não devem orientar a tomada de decisões clínicas.

Um periódico, servidor ou plataforma de pre-prints (por exemplo, medRxiv) é um lugar onde manuscritos completos, não editados e não publicados (incluindo artigos científicos e estudos) podem ser compartilhados com a mídia, outros profissionais ou o público. É importante saber que pre-prints de estudos ou artigos que aparecem em plataformas depre-preints não são iguais a artigos de periódicos revisados por pares.

Um pre-print é um rascunho inicial de um estudo que não terminou de passar pelo rigoroso processo de revisão por pares para avaliar a qualidade do conteúdo, métodos e resultados da pesquisa. Embora os pre-prints transmitam informações rapidamente, eles são menos confiáveis do que as publicações revisadas por pares e não devem orientar a tomada de decisões clínicas.

Período de incubación

Período de incubación

Según la Organización Mundial de la Salud, el período de incubación es el tiempo que transcurre entre la exposición al virus (infección) y la aparición de los síntomas.

Según la Organización Mundial de la Salud, el período de incubación es el tiempo que transcurre entre la exposición al virus (infección) y la aparición de los síntomas.

Período de incubação

Período de incubação

Segundo a Organização Mundial da Saúde, o período de incubação é o tempo entre a exposição ao vírus (se infectando) e o início dos sintomas.

Segundo a Organização Mundial da Saúde, o período de incubação é o tempo entre a exposição ao vírus (se infectando) e o início dos sintomas.

Phase 1 Trial

Phase 1 Trial

After approval following preclinical laboratory or animal testing, new vaccines and medications advance to phased testing, beginning with a Phase 1 Trial. The US Food and Drug Administration has standards in place to ensure safety of trial volunteers. A Phase 1 Trial is the first time a new medicine or vaccine is tested on humans and includes between 20 and 100 healthy volunteers and seeks to learn if the vaccine or medication is safe, if it works, it there any serious side effects, and if the size of the dose is related to the side effects.

After approval following preclinical laboratory or animal testing, new vaccines and medications advance to phased testing, beginning with a Phase 1 Trial. The US Food and Drug Administration has standards in place to ensure safety of trial volunteers. A Phase 1 Trial is the first time a new medicine or vaccine is tested on humans and includes between 20 and 100 healthy volunteers and seeks to learn if the vaccine or medication is safe, if it works, it there any serious side effects, and if the size of the dose is related to the side effects.

Phase 2 Trial

Phase 2 Trial

After a vaccine or medication has been cleared to advance from Phase 1 to Phase 2, several hundred volunteers are recruited for participation. A Phase 2 Trial seeks to learn what the most common short-term side effects are and understand how the volunteers respond to the medicine or vaccine. In the case of a vaccine, in a Phase 2 Trial, researchers are specifically looking at how the immune system responds to the trial vaccine.

After a vaccine or medication has been cleared to advance from Phase 1 to Phase 2, several hundred volunteers are recruited for participation. A Phase 2 Trial seeks to learn what the most common short-term side effects are and understand how the volunteers respond to the medicine or vaccine. In the case of a vaccine, in a Phase 2 Trial, researchers are specifically looking at how the immune system responds to the trial vaccine.

Phase 3 Trial

Phase 3 Trial

After a vaccine or medication has been cleared to advance from Phase 2 to Phase 3, hundreds or thousands of volunteers are recruited for participation. A Phase 3 Trial seeks to understand what happens to people who do receive the medication or vaccine in comparison to those who do not. Researchers also evaluate if the medication or vaccine is safe, if it works (if it is effective), and what the most common side effects are. After a Phase 3 Trial, the manufacturer can ask for approval from the government (the Food and Drug Administration in the US, for example) if the new medicine or vaccine is safe and effective and its benefits are greater than its risks.

After a vaccine or medication has been cleared to advance from Phase 2 to Phase 3, hundreds or thousands of volunteers are recruited for participation. A Phase 3 Trial seeks to understand what happens to people who do receive the medication or vaccine in comparison to those who do not. Researchers also evaluate if the medication or vaccine is safe, if it works (if it is effective), and what the most common side effects are. After a Phase 3 Trial, the manufacturer can ask for approval from the government (the Food and Drug Administration in the US, for example) if the new medicine or vaccine is safe and effective and its benefits are greater than its risks.

Phased testing

Phased testing

A phased testing approach involves a series of steps, where each step involves careful study and evaluation with a series of checkpoints to decide whether to proceed to the next phase. For medicines and vaccines, the process is overseen by the US Food and Drug Administration (FDA) in the US.

Substantial (preclinical) research needs to be completed by scientists before phased testing. Once the preclinical or "pre-human" research has been completed, there are three research phases of trials that take place.

During the first stage (Phase 1), the new vaccine is provided to small groups of people—the first time the vaccine is tested in humans. This phase is used to learn if the vaccine or medication is safe, if it works, it there any serious side effects, and if the size of the dose is related to the side effects.

The second stage (Phase 2) involves testing the vaccine on people who have similar characteristics (such as age and physical health) to the target population, or the group for which the medicine or vaccine is intended. The goal of this stage is to learn what the most common short-term side effects are and understand how the volunteers respond to the medicine or vaccine. In the case of a vaccine, in a Phase 2 Trial, researchers are specifically looking at how the immune system responds to the trial vaccine.

The final stage (Phase 3) provides the medicine or vaccine to hundreds or thousands of people to see how safe and effective it is and to identify the most common side effects. Once the medicine or vaccine clears this last stage, the manufacturer can apply for a license from regulatory authorities (like the FDA) to market for human use.

Sometimes medications or vaccines that have already been approved by the U.S. FDA in clinical trials will enter into a Phase 4 trial. This phase focuses on potential side effects from the vaccine or medication that were not seen in the first three phases. This phase also helps researchers understand how well a vaccine works over a longer time frame and how safe it is, often with thousands of people over several years. Phase 4 is also called a 'post-marketing surveillance' trial.

A phased testing approach involves a series of steps, where each step involves careful study and evaluation with a series of checkpoints to decide whether to proceed to the next phase. For medicines and vaccines, the process is overseen by the US Food and Drug Administration (FDA) in the US.

Substantial (preclinical) research needs to be completed by scientists before phased testing. Once the preclinical or "pre-human" research has been completed, there are three research phases of trials that take place.

During the first stage (Phase 1), the new vaccine is provided to small groups of people—the first time the vaccine is tested in humans. This phase is used to learn if the vaccine or medication is safe, if it works, it there any serious side effects, and if the size of the dose is related to the side effects.

The second stage (Phase 2) involves testing the vaccine on people who have similar characteristics (such as age and physical health) to the target population, or the group for which the medicine or vaccine is intended. The goal of this stage is to learn what the most common short-term side effects are and understand how the volunteers respond to the medicine or vaccine. In the case of a vaccine, in a Phase 2 Trial, researchers are specifically looking at how the immune system responds to the trial vaccine.

The final stage (Phase 3) provides the medicine or vaccine to hundreds or thousands of people to see how safe and effective it is and to identify the most common side effects. Once the medicine or vaccine clears this last stage, the manufacturer can apply for a license from regulatory authorities (like the FDA) to market for human use.

Sometimes medications or vaccines that have already been approved by the U.S. FDA in clinical trials will enter into a Phase 4 trial. This phase focuses on potential side effects from the vaccine or medication that were not seen in the first three phases. This phase also helps researchers understand how well a vaccine works over a longer time frame and how safe it is, often with thousands of people over several years. Phase 4 is also called a 'post-marketing surveillance' trial.

Picos de proteína

Picos de proteína

Os picos de proteína ou proteínas de pico são estruturas ou protuberâncias que se projetam das extremidades do coronavírus e os ajudam a infectar as células. Os picos de proteína anexam o vírus às células humanas para que o vírus possa entrar na célula hospedeira, se multiplicar e se propagar para outras células.

(os coronavírus são chamados assim, porque seus picos de proteína se parecem com uma coroa, e corona é a palavra em latim para coroa ou guirlanda.

Os picos de proteína ou proteínas de pico são estruturas ou protuberâncias que se projetam das extremidades do coronavírus e os ajudam a infectar as células. Os picos de proteína anexam o vírus às células humanas para que o vírus possa entrar na célula hospedeira, se multiplicar e se propagar para outras células.

(os coronavírus são chamados assim, porque seus picos de proteína se parecem com uma coroa, e corona é a palavra em latim para coroa ou guirlanda.

Placebo

Placebo

Placebos are commonly used in clinical trials. They look like a medicine or vaccine, but placebos are not part of an actual treatment or vaccine being tested.

Often placebos are used in clinical trials where volunteers are randomly assigned (by chance) to either a test group receiving the experimental intervention (e.g. medicine or vaccine), or to a control group receiving a placebo (like a "sugar pill," salt water injection, or another item that looks like the test treatment). In many trials, no one—not even the research team—knows who gets the treatment or the placebo. When participants, family members, and staff all are “blind” to the treatment while the study is underway, the study is called a “double-blind, placebo-controlled” clinical trial.

At the end of the study, the researchers use statistical analysis to compare the results from the experimental group and the placebo group to evaluate if the results are different between the two. The researchers then determine whether the findings are different because of the experimental treatment.

Placebos are commonly used in clinical trials. They look like a medicine or vaccine, but placebos are not part of an actual treatment or vaccine being tested.

Often placebos are used in clinical trials where volunteers are randomly assigned (by chance) to either a test group receiving the experimental intervention (e.g. medicine or vaccine), or to a control group receiving a placebo (like a "sugar pill," salt water injection, or another item that looks like the test treatment). In many trials, no one—not even the research team—knows who gets the treatment or the placebo. When participants, family members, and staff all are “blind” to the treatment while the study is underway, the study is called a “double-blind, placebo-controlled” clinical trial.

At the end of the study, the researchers use statistical analysis to compare the results from the experimental group and the placebo group to evaluate if the results are different between the two. The researchers then determine whether the findings are different because of the experimental treatment.

Placebo

Placebo

Los placebos se utilizan habitualmente en los ensayos clínicos. Parecen un medicamento o una vacuna, pero los placebos no forman parte de un tratamiento o vacuna real que se esté probando.

A menudo, los placebos se utilizan en ensayos clínicos en los que los voluntarios son asignados al azar (aleatoriamente) a un grupo de prueba que recibe la intervención experimental (por ejemplo, un medicamento o una vacuna) o a un grupo de control que recibe un placebo (como una “píldora de azúcar”, una inyección de suero salino u otro elemento con el mismo aspecto que el tratamiento de prueba). En muchos ensayos, nadie —ni siquiera el equipo de investigación— sabe quién recibe el tratamiento o el placebo. Cuando los participantes, los familiares y el personal desconocen quién recibe el tratamiento mientras se realiza el estudio, éste se denomina “ensayo clínico aleatorizado “doble ciego controlado con placebo.

Al final del estudio, los investigadores utilizan análisis estadísticos para comparar los resultados del grupo experimental y del grupo con placebo a fin de evaluar si los resultados son diferentes entre ambos. Posteriormente, los investigadores determinan si los resultados son diferentes debido al tratamiento experimental.

Los placebos se utilizan habitualmente en los ensayos clínicos. Parecen un medicamento o una vacuna, pero los placebos no forman parte de un tratamiento o vacuna real que se esté probando.

A menudo, los placebos se utilizan en ensayos clínicos en los que los voluntarios son asignados al azar (aleatoriamente) a un grupo de prueba que recibe la intervención experimental (por ejemplo, un medicamento o una vacuna) o a un grupo de control que recibe un placebo (como una “píldora de azúcar”, una inyección de suero salino u otro elemento con el mismo aspecto que el tratamiento de prueba). En muchos ensayos, nadie —ni siquiera el equipo de investigación— sabe quién recibe el tratamiento o el placebo. Cuando los participantes, los familiares y el personal desconocen quién recibe el tratamiento mientras se realiza el estudio, éste se denomina “ensayo clínico aleatorizado “doble ciego controlado con placebo.

Al final del estudio, los investigadores utilizan análisis estadísticos para comparar los resultados del grupo experimental y del grupo con placebo a fin de evaluar si los resultados son diferentes entre ambos. Posteriormente, los investigadores determinan si los resultados son diferentes debido al tratamiento experimental.

Placebo

Placebo

Os placebos são comumente usados em ensaios clínicos. Eles se parecem com um medicamento ou vacina, mas os placebos não fazem parte de um tratamento ou vacina experimentais reais.

Frequentemente, os placebos são usados em ensaios clínicos em que os voluntários são atribuídos aleatoriamente (por acaso) a um grupo de teste que recebe a intervenção experimental (por exemplo, medicamento ou vacina) ou a um grupo de controle que recebe um placebo (como uma "pílula de açúcar", injeção de água salgada ou outro item que se pareça com o tratamento de teste). Em vários ensaios, ninguém — nem mesmo a equipe de pesquisa — sabe quem recebe o tratamento ou o placebo. Quando os participantes, familiares e funcionários estão todos “cegos” para o tratamento enquanto o estudo está em andamento, o estudo é chamado de ensaio clínico “duplo-cego, controlado por placebo”.

No final do estudo, os pesquisadores usam a análise estatística para comparar os resultados do grupo experimental e do grupo placebo para avaliar se os resultados são diferentes entre os dois. Os pesquisadores então determinam se os resultados são diferentes por causa do tratamento experimental.

Os placebos são comumente usados em ensaios clínicos. Eles se parecem com um medicamento ou vacina, mas os placebos não fazem parte de um tratamento ou vacina experimentais reais.

Frequentemente, os placebos são usados em ensaios clínicos em que os voluntários são atribuídos aleatoriamente (por acaso) a um grupo de teste que recebe a intervenção experimental (por exemplo, medicamento ou vacina) ou a um grupo de controle que recebe um placebo (como uma "pílula de açúcar", injeção de água salgada ou outro item que se pareça com o tratamento de teste). Em vários ensaios, ninguém — nem mesmo a equipe de pesquisa — sabe quem recebe o tratamento ou o placebo. Quando os participantes, familiares e funcionários estão todos “cegos” para o tratamento enquanto o estudo está em andamento, o estudo é chamado de ensaio clínico “duplo-cego, controlado por placebo”.

No final do estudo, os pesquisadores usam a análise estatística para comparar os resultados do grupo experimental e do grupo placebo para avaliar se os resultados são diferentes entre os dois. Os pesquisadores então determinam se os resultados são diferentes por causa do tratamento experimental.

Placebo

Placebo

Karaniwang gumagamit ng mga placebo sa mga klinikal na pagsubok. Mukhang gamot o bakuna ang mga ito, pero hindi bahagi ng aktuwal na panggamot o bakunang sinusubukan ang mga placebo.

Kadalasan, gumagamit ng mga placebo sa mga klinikal na pagsubok kung saan random na itinatalaga (pasumala) ang mga volunteer sa pansubok na grupong makakatanggap ng pang-eksperimentong interbensyon (hal., gamot o bakuna), o sa pangkontrol na grupong makakatanggap ng placebo (tulad ng “sugar pill,” iniksyon ng tubig na may asin, o iba pang item na kamukha ng pansubok na panggamot). Sa maraming pagsubok, walang sinuman—kahit pa ang team ng pananaliksik—na nakakaalam kung sino ang nakakatanggap ng panggamot o ng placebo. Kapag hindi alam ng mga kalahok, miyembro ng pamilya, at kawani ang panggamot habang isinasagawa ang pag-aaral, tinatawag ang pag-aaral na “double-blind at placebo-controlled” na klinikal na pagsubok.

Sa pagtatapos ng pag-aaral, gumagamit ang mga mananaliksik ng analysis sa estadistika para ihambing ang mga resulta mula sa pang-eksperimentong grupo at pang-placebo na grupo para suriin kung magkaiba ang mga resulta ng dalawang grupo. Pagkatapos, tutukuyin ng mga mananaliksik kung naiiba ang mga resulta dahil sa pang-eksperimentong panggamot.

Karaniwang gumagamit ng mga placebo sa mga klinikal na pagsubok. Mukhang gamot o bakuna ang mga ito, pero hindi bahagi ng aktuwal na panggamot o bakunang sinusubukan ang mga placebo.

Kadalasan, gumagamit ng mga placebo sa mga klinikal na pagsubok kung saan random na itinatalaga (pasumala) ang mga volunteer sa pansubok na grupong makakatanggap ng pang-eksperimentong interbensyon (hal., gamot o bakuna), o sa pangkontrol na grupong makakatanggap ng placebo (tulad ng “sugar pill,” iniksyon ng tubig na may asin, o iba pang item na kamukha ng pansubok na panggamot). Sa maraming pagsubok, walang sinuman—kahit pa ang team ng pananaliksik—na nakakaalam kung sino ang nakakatanggap ng panggamot o ng placebo. Kapag hindi alam ng mga kalahok, miyembro ng pamilya, at kawani ang panggamot habang isinasagawa ang pag-aaral, tinatawag ang pag-aaral na “double-blind at placebo-controlled” na klinikal na pagsubok.

Sa pagtatapos ng pag-aaral, gumagamit ang mga mananaliksik ng analysis sa estadistika para ihambing ang mga resulta mula sa pang-eksperimentong grupo at pang-placebo na grupo para suriin kung magkaiba ang mga resulta ng dalawang grupo. Pagkatapos, tutukuyin ng mga mananaliksik kung naiiba ang mga resulta dahil sa pang-eksperimentong panggamot.

Posexposición

Posexposición

La posexposición se refiere al período después de que una persona se expone a algo, generalmente, una enfermedad o infección.

La posexposición se refiere al período después de que una persona se expone a algo, generalmente, una enfermedad o infección.

Post-exposure

Post-exposure

Post-exposure refers to the period of time after a person is exposed to something, usually a disease or infection.

Post-exposure refers to the period of time after a person is exposed to something, usually a disease or infection.

Pre-existing condition

Pre-existing condition

In the U.S., a pre-existing condition are words commonly used to describe as a medical problem (i.e. diabetes, asthma, heart disease, high blood pressure, obesity, cancer) that a patient has, before they begin new medical insurance coverage. The use of the word has been adapted to the current COVID-19 pandemic to describe common long term (or chronic) health problems (i.e. diabetes, asthma, heart disease, high blood pressure, obesity, cancer) that may increase a patient's chances of becoming infected or seriously ill from the virus.

In the U.S., a pre-existing condition are words commonly used to describe as a medical problem (i.e. diabetes, asthma, heart disease, high blood pressure, obesity, cancer) that a patient has, before they begin new medical insurance coverage. The use of the word has been adapted to the current COVID-19 pandemic to describe common long term (or chronic) health problems (i.e. diabetes, asthma, heart disease, high blood pressure, obesity, cancer) that may increase a patient's chances of becoming infected or seriously ill from the virus.

Pre-exposure

Pre-exposure

Pre-exposure refers to the period before a person is exposed to something, usually a disease or infection.

Pre-exposure refers to the period before a person is exposed to something, usually a disease or infection.

Pre-print journal

Pre-print journal

A pre-print journal, server, or platform (e.g. medRxiv) is a place where complete, unedited, unpublished manuscripts (including scientific papers and studies) can be shared with the media, other professionals, or the public. It is important to know that pre-print studies or papers that appear on pre-print platforms are not the same as peer-reviewed journal articles.

A pre-print study is an early draft of a study that has not finished going through the rigorous peer-review process to evaluate the quality of the research content, methods, and findings. While pre-print studies do relay information quickly, they are less trusted than peer-reviewed publications and should not guide clinical decision-making.

A pre-print journal, server, or platform (e.g. medRxiv) is a place where complete, unedited, unpublished manuscripts (including scientific papers and studies) can be shared with the media, other professionals, or the public. It is important to know that pre-print studies or papers that appear on pre-print platforms are not the same as peer-reviewed journal articles.

A pre-print study is an early draft of a study that has not finished going through the rigorous peer-review process to evaluate the quality of the research content, methods, and findings. While pre-print studies do relay information quickly, they are less trusted than peer-reviewed publications and should not guide clinical decision-making.

Pre-print journal

Pre-print journal

Sa pre-print journal, server, o platform (hal., medRxiv), puwedeng magbahagi ng mga kumpleto, hindi pa nae-edit, at hindi pa napa-publish na manuscript (kasama ang mga siyentipikong kasulatan at pag-aaral) sa media, sa iba pang propesyonal, o sa publiko. Mahalagang malaman na naiiba ang mga pre-print na pag-aaral o kasulatan na lumalabas sa mga pre-print platform sa mga artikulo sa journal na sinuri ng mga kapwa eksperto.

Ang pre-print na pag-aaral ay isang panimulang draft ng isang pag-aaral na hindi pa tapos isailalim sa mahigpit na proseso ng pagsusuri ng mga kapwa eksperto para matiyak ang kalidad ng nilalaman, mga pamamaraan, at mga natuklasan sa pananaliksik. Mabilis mang nakakapagbigay ng impormasyon ang mga pre-print na pag-aaral, hindi masyadong pinagkakatiwalaan ang mga ito kumpara sa mga publikasyong sinuri ng mga kapwa eksperto at hindi dapat gamitin ang mga ito bilang gabay sa pagpapasyang may kinalaman sa panggagamot.

Sa pre-print journal, server, o platform (hal., medRxiv), puwedeng magbahagi ng mga kumpleto, hindi pa nae-edit, at hindi pa napa-publish na manuscript (kasama ang mga siyentipikong kasulatan at pag-aaral) sa media, sa iba pang propesyonal, o sa publiko. Mahalagang malaman na naiiba ang mga pre-print na pag-aaral o kasulatan na lumalabas sa mga pre-print platform sa mga artikulo sa journal na sinuri ng mga kapwa eksperto.

Ang pre-print na pag-aaral ay isang panimulang draft ng isang pag-aaral na hindi pa tapos isailalim sa mahigpit na proseso ng pagsusuri ng mga kapwa eksperto para matiyak ang kalidad ng nilalaman, mga pamamaraan, at mga natuklasan sa pananaliksik. Mabilis mang nakakapagbigay ng impormasyon ang mga pre-print na pag-aaral, hindi masyadong pinagkakatiwalaan ang mga ito kumpara sa mga publikasyong sinuri ng mga kapwa eksperto at hindi dapat gamitin ang mga ito bilang gabay sa pagpapasyang may kinalaman sa panggagamot.

Pre-print na pag-aaral

Pre-print na pag-aaral

Ang pre-print na pag-aaral ay isang panimulang draft ng isang pag-aaral na hindi pa tapos isailalim sa mahigpit na proseso ng pagsusuri ng mga kapwa eksperto para matiyak ang kalidad ng nilalaman, mga pamamaraan, at mga natuklasan sa pananaliksik. Mabilis mang nakakapagbigay ng impormasyon ang mga pre-print na pag-aaral, hindi masyadong pinagkakatiwalaan ang mga ito kumpara sa mga publikasyong sinuri ng mga kapwa eksperto at hindi dapat gamitin ang mga ito bilang gabay sa pagpapasyang may kinalaman sa panggagamot.

Ang pre-print na pag-aaral ay isang panimulang draft ng isang pag-aaral na hindi pa tapos isailalim sa mahigpit na proseso ng pagsusuri ng mga kapwa eksperto para matiyak ang kalidad ng nilalaman, mga pamamaraan, at mga natuklasan sa pananaliksik. Mabilis mang nakakapagbigay ng impormasyon ang mga pre-print na pag-aaral, hindi masyadong pinagkakatiwalaan ang mga ito kumpara sa mga publikasyong sinuri ng mga kapwa eksperto at hindi dapat gamitin ang mga ito bilang gabay sa pagpapasyang may kinalaman sa panggagamot.

Pre-print study

Pre-print study

A pre-print study is an early draft of a study that has not finished going through the rigorous peer-review process to evaluate the quality of the research content, methods, and findings. While pre-print studies do relay information quickly, they are less trusted than peer-reviewed publications and should not guide clinical decision-making.

A pre-print study is an early draft of a study that has not finished going through the rigorous peer-review process to evaluate the quality of the research content, methods, and findings. While pre-print studies do relay information quickly, they are less trusted than peer-reviewed publications and should not guide clinical decision-making.

Pre-symptomatic

Pre-symptomatic

Pre-symptomatic infections occur when a person is infected but does not yet display symptoms of an illness or disease. There can be a lag of a few days between the moment a person is infected and when they start experiencing symptoms.

Pre-symptomatic infections occur when a person is infected but does not yet display symptoms of an illness or disease. There can be a lag of a few days between the moment a person is infected and when they start experiencing symptoms.

Preclinical testing

Preclinical testing

Before a new medicine or vaccine can be tested in humans in clinical trials, it is tested in laboratory cells and/or animals to determine if it is safe and effective (if it works).

Before a new medicine or vaccine can be tested in humans in clinical trials, it is tested in laboratory cells and/or animals to determine if it is safe and effective (if it works).

Preexposición

Preexposición

La preexposición se refiere al período antes de que una persona se exponga a algo, generalmente, una enfermedad o infección.

La preexposición se refiere al período antes de que una persona se exponga a algo, generalmente, una enfermedad o infección.

Prepublicación académica

Prepublicación académica

Una revista, un servidor o una plataforma prepublicados (p. ej., medRxiv) constituyen un lugar en el que se pueden compartir manuscritos completos, sin editar y sin publicar (incluidos artículos y estudios científicos) con los medios de comunicación, otros profesionales o el público. Es importante señalar que los estudios o artículos prepublicados que aparecen en estas plataformas no equivalen a artículos publicados en revistas arbitradas (o revisadas por pares).

Un estudio prepublicado es una versión inicial de un estudio que aún no ha completado el riguroso proceso de revisión por pares para evaluar la calidad del contenido de la investigación, los métodos y los resultados. Aunque los estudios prepublicados transmiten la información rápidamente, son menos confiables que las publicaciones revisadas por pares y no deben utilizarse como guía en la toma de decisiones clínicas.

Una revista, un servidor o una plataforma prepublicados (p. ej., medRxiv) constituyen un lugar en el que se pueden compartir manuscritos completos, sin editar y sin publicar (incluidos artículos y estudios científicos) con los medios de comunicación, otros profesionales o el público. Es importante señalar que los estudios o artículos prepublicados que aparecen en estas plataformas no equivalen a artículos publicados en revistas arbitradas (o revisadas por pares).

Un estudio prepublicado es una versión inicial de un estudio que aún no ha completado el riguroso proceso de revisión por pares para evaluar la calidad del contenido de la investigación, los métodos y los resultados. Aunque los estudios prepublicados transmiten la información rápidamente, son menos confiables que las publicaciones revisadas por pares y no deben utilizarse como guía en la toma de decisiones clínicas.

Presintomático

Presintomático

La transmisión presintomáticas se producen cuando una persona está infectada, y tiene el potencial de propagar un germen, pero aún no presenta síntomas de una enfermedad o dolencia. Puede haber un intervalo de unos días entre el momento en que una persona se infecta y el momento en que empieza a experimentar síntomas.

La transmisión presintomáticas se producen cuando una persona está infectada, y tiene el potencial de propagar un germen, pero aún no presenta síntomas de una enfermedad o dolencia. Puede haber un intervalo de unos días entre el momento en que una persona se infecta y el momento en que empieza a experimentar síntomas.

Primary efficacy analysis

Primary efficacy analysis

Primary efficacy analysis (also called a primary efficacy endpoint analysis) examines if a new medicine or vaccine is effective and safe during a clinical trial. Measures to evaluate this include examinations of clinical events (e.g. mortality, stroke, ventilation requirement), patient symptoms (e.g. pain, breathing problems), measures of function (e.g. ability to walk or complete daily activities), or other measures used to evaluate these categories. Statistical analysis is performed to ensure that the findings are likely to be a result of the medicine or vaccine and are unlikely to have happened by chance, then the research findings are used to support if and how the medicine or vaccine may be approved for use.

Primary efficacy analysis (also called a primary efficacy endpoint analysis) examines if a new medicine or vaccine is effective and safe during a clinical trial. Measures to evaluate this include examinations of clinical events (e.g. mortality, stroke, ventilation requirement), patient symptoms (e.g. pain, breathing problems), measures of function (e.g. ability to walk or complete daily activities), or other measures used to evaluate these categories. Statistical analysis is performed to ensure that the findings are likely to be a result of the medicine or vaccine and are unlikely to have happened by chance, then the research findings are used to support if and how the medicine or vaccine may be approved for use.

Profilaxia

Profilaxia

De acordo com os Institutos Nacionais de Saúde dos EUA, um tratamento profilático pode ser descrito como drogas ou outras formas de tratamento utilizadas para prevenir o desenvolvimento de uma doença em uma pessoa que esteja em risco mas não tenha histórico anterior da doença.

De acordo com os Institutos Nacionais de Saúde dos EUA, um tratamento profilático pode ser descrito como drogas ou outras formas de tratamento utilizadas para prevenir o desenvolvimento de uma doença em uma pessoa que esteja em risco mas não tenha histórico anterior da doença.

Profilaxis

Profilaxis

Según los Institutos Nacionales de la Salud de EE. UU., un tratamiento profiláctico puede describirse como medicamentos u otras formas de tratamiento que se utilizan para evitar el desarrollo de una enfermedad en una persona que corre el riesgo de padecerla, pero que no tiene antecedentes de la enfermedad.

Según los Institutos Nacionales de la Salud de EE. UU., un tratamiento profiláctico puede describirse como medicamentos u otras formas de tratamiento que se utilizan para evitar el desarrollo de una enfermedad en una persona que corre el riesgo de padecerla, pero que no tiene antecedentes de la enfermedad.

Prophylaxis

Prophylaxis

According to the U.S. National Institutes of Health, a prophylactic treatment can be described as drugs or other forms of treatment used to prevent the development of a disease in a person who is at risk for but with no prior history of the disease.

According to the U.S. National Institutes of Health, a prophylactic treatment can be described as drugs or other forms of treatment used to prevent the development of a disease in a person who is at risk for but with no prior history of the disease.

Protein spikes

Protein spikes

Protein spikes or spike proteins are structures or bumps that stick out of the sides of coronaviruses and help them infect cells. Spike proteins attach the virus to the human cell so that the virus can enter the host cell, multiply, and spread to other cells.

(Coronaviruses are named as such because the spike proteins look like a crown, and corona is the latin word for crown or wreath.)

Protein spikes or spike proteins are structures or bumps that stick out of the sides of coronaviruses and help them infect cells. Spike proteins attach the virus to the human cell so that the virus can enter the host cell, multiply, and spread to other cells.

(Coronaviruses are named as such because the spike proteins look like a crown, and corona is the latin word for crown or wreath.)

Protein-based vaccine

Protein-based vaccine

Protein-based vaccines use isolated proteins from germs (e.g. bacteria, viruses) to create an immune response that can protect against infection [cross-reference with RNA, protein].

Protein-based vaccines are non-infectious and can have safety benefits over conventional vaccines that contain weakened or inactivated germs. The Sanofi and GSK COVID-19 vaccine candidate is an example of a protein-based vaccine.

Protein-based vaccines use isolated proteins from germs (e.g. bacteria, viruses) to create an immune response that can protect against infection [cross-reference with RNA, protein].

Protein-based vaccines are non-infectious and can have safety benefits over conventional vaccines that contain weakened or inactivated germs. The Sanofi and GSK COVID-19 vaccine candidate is an example of a protein-based vaccine.

Proteksyon laban sa pagkakasakit

Proteksyon laban sa pagkakasakit

Ayon sa US National Institutes of Health, mailalarawan ang “panggagamot na proteksyon laban sa pagkakasakit” bilang mga gamot o iba pang paraan ng panggagamot na ginagamit para mapigilan ang pagkakaroon ng sakit ng taong may posibilidad na magkasakit pero hindi pa nadapuan ng sakit na iyon.

Ayon sa US National Institutes of Health, mailalarawan ang “panggagamot na proteksyon laban sa pagkakasakit” bilang mga gamot o iba pang paraan ng panggagamot na ginagamit para mapigilan ang pagkakaroon ng sakit ng taong may posibilidad na magkasakit pero hindi pa nadapuan ng sakit na iyon.

Proteína espícula, espicular, espiga o proteína S

Proteína espícula, espicular, espiga o proteína S

Las proteínas espiculares o “proteínas S” son estructuras o protuberancias que sobresalen de la envoltura de los coronavirus y los ayudan a infectar a las células. Las proteínas espícula unen el virus a la célula humana para que éste pueda ingresar a la célula huésped, multiplicarse y propagarse hacia otras células.

(Los coronavirus se denominan de esta manera porque las proteínas espícula se parecen a una corona. Esta palabra proviene del latín).

Las proteínas espiculares o “proteínas S” son estructuras o protuberancias que sobresalen de la envoltura de los coronavirus y los ayudan a infectar a las células. Las proteínas espícula unen el virus a la célula humana para que éste pueda ingresar a la célula huésped, multiplicarse y propagarse hacia otras células.

(Los coronavirus se denominan de esta manera porque las proteínas espícula se parecen a una corona. Esta palabra proviene del latín).

Prueba diagnóstica

Prueba diagnóstica

Una prueba diagnóstica (también denominada prueba médica) es utilizada para confirmar la presencia de una enfermedad o para evaluar la gravedad de una enfermedad en pacientes que se sospecha que tienen una enfermedad o afección específica. Las pruebas diagnósticas se utilizan para realizar o confirmar un diagnóstico médico.

Existen distintos tipos de pruebas diagnósticas, por ejemplo, análisis de sangre, rayos X, biopsias de tejidos, gammagrafías óseas, etc., que pueden utilizarse para ayudar a diagnosticar condiciones como embarazo, anemia, cáncer o infecciones, y también problemas coronarios, oftalmológicos o renales. En el caso de la COVID-19, existen pruebas diagnósticas que se utilizan para diagnosticar a pacientes con COVID-19 y pruebas que se utilizan para analizar los anticuerpos de los pacientes, para conocer si se contagiaron de COVID-19 previamente, incluso si ya se han recuperado.

Una prueba diagnóstica (también denominada prueba médica) es utilizada para confirmar la presencia de una enfermedad o para evaluar la gravedad de una enfermedad en pacientes que se sospecha que tienen una enfermedad o afección específica. Las pruebas diagnósticas se utilizan para realizar o confirmar un diagnóstico médico.

Existen distintos tipos de pruebas diagnósticas, por ejemplo, análisis de sangre, rayos X, biopsias de tejidos, gammagrafías óseas, etc., que pueden utilizarse para ayudar a diagnosticar condiciones como embarazo, anemia, cáncer o infecciones, y también problemas coronarios, oftalmológicos o renales. En el caso de la COVID-19, existen pruebas diagnósticas que se utilizan para diagnosticar a pacientes con COVID-19 y pruebas que se utilizan para analizar los anticuerpos de los pacientes, para conocer si se contagiaron de COVID-19 previamente, incluso si ya se han recuperado.

Prueba por fases

Prueba por fases

Un método de prueba por fases comprende un conjunto de pasos, y cada paso implica estudios y evaluaciones minuciosas con una serie de puntos de control, que sirven para decidir si se puede proceder a la siguiente fase. En los Estados Unidos, en el caso de los medicamentos y las vacunas, el proceso está supervisado por la Administración de Alimentos y Medicamentos (FDA, por sus siglas en inglés).

Los científicos deben completar investigaciones sustanciales (preclínicas) antes de la prueba por fases. Una vez que se completan los estudios preclínicos o previos a las pruebas en seres humanos, se realizan los ensayos clínicos en tres fases.

Durante la primera etapa (Fase 1), se suministra la nueva vacuna a grupos reducidos de personas; esta es la primera vez que la vacuna se prueba en seres humanos. Esta fase sirve para descubrir si el medicamento o la vacuna es segura, si funciona, si existen efectos secundarios graves y si la cantidad de la dosis se relaciona con los efectos secundarios.

La segunda etapa (Fase 2) implica probar la vacuna en personas con características similares (como la edad y el estado de salud) a las de la población diana o a las del grupo al que se prevé administrar el medicamento o la vacuna. El objetivo de esta etapa es descubrir cuáles son los efectos secundarios más comunes a corto plazo y comprender cómo responden los voluntarios al medicamento o vacuna. En el caso de una vacuna, en un ensayo de fase 2, los investigadores examinan específicamente cómo responde el sistema inmunitario a la vacuna de prueba.

En la última etapa (Fase 3), se suministra el medicamento o la vacuna a cientos o miles de personas para determinar cuán segura y eficaz es y para identificar los efectos secundarios menos comunes. Una vez que el medicamento o la vacuna pasa esta última fase, el fabricante puede solicitar una licencia a las autoridades reguladoras (como la FDA) para que se comercialice para uso humano.

En ocasiones, medicamentos o vacunas que ya han sido aprobados en ensayos clínicos por la FDA en EE. UU. entran en una fase 4. Esta fase se centra en los posibles efectos secundarios de una vacuna o medicamento que no han sido observados en las tres primeras fases. Esta fase también ayuda a los investigadores a comprender cuán efectiva es una vacuna en un período más prolongado y cuán segura es; generalmente, se incluyen miles de personas a lo largo de varios años. La fase 4 también se conoce como estudio de “farmacovigilancia post-comercialización”.

Un método de prueba por fases comprende un conjunto de pasos, y cada paso implica estudios y evaluaciones minuciosas con una serie de puntos de control, que sirven para decidir si se puede proceder a la siguiente fase. En los Estados Unidos, en el caso de los medicamentos y las vacunas, el proceso está supervisado por la Administración de Alimentos y Medicamentos (FDA, por sus siglas en inglés).

Los científicos deben completar investigaciones sustanciales (preclínicas) antes de la prueba por fases. Una vez que se completan los estudios preclínicos o previos a las pruebas en seres humanos, se realizan los ensayos clínicos en tres fases.

Durante la primera etapa (Fase 1), se suministra la nueva vacuna a grupos reducidos de personas; esta es la primera vez que la vacuna se prueba en seres humanos. Esta fase sirve para descubrir si el medicamento o la vacuna es segura, si funciona, si existen efectos secundarios graves y si la cantidad de la dosis se relaciona con los efectos secundarios.

La segunda etapa (Fase 2) implica probar la vacuna en personas con características similares (como la edad y el estado de salud) a las de la población diana o a las del grupo al que se prevé administrar el medicamento o la vacuna. El objetivo de esta etapa es descubrir cuáles son los efectos secundarios más comunes a corto plazo y comprender cómo responden los voluntarios al medicamento o vacuna. En el caso de una vacuna, en un ensayo de fase 2, los investigadores examinan específicamente cómo responde el sistema inmunitario a la vacuna de prueba.

En la última etapa (Fase 3), se suministra el medicamento o la vacuna a cientos o miles de personas para determinar cuán segura y eficaz es y para identificar los efectos secundarios menos comunes. Una vez que el medicamento o la vacuna pasa esta última fase, el fabricante puede solicitar una licencia a las autoridades reguladoras (como la FDA) para que se comercialice para uso humano.

En ocasiones, medicamentos o vacunas que ya han sido aprobados en ensayos clínicos por la FDA en EE. UU. entran en una fase 4. Esta fase se centra en los posibles efectos secundarios de una vacuna o medicamento que no han sido observados en las tres primeras fases. Esta fase también ayuda a los investigadores a comprender cuán efectiva es una vacuna en un período más prolongado y cuán segura es; generalmente, se incluyen miles de personas a lo largo de varios años. La fase 4 también se conoce como estudio de “farmacovigilancia post-comercialización”.

Pré-exposição

Pré-exposição

Pré-exposição refere-se ao período anterior a uma pessoa ser exposta a alguma coisa, geralmente uma doença ou infecção.

Pré-exposição refere-se ao período anterior a uma pessoa ser exposta a alguma coisa, geralmente uma doença ou infecção.

Pré-sintomática

Pré-sintomática

As infecções pré-sintomáticas ocorrem quando uma pessoa é infectada, mas ainda não exibe sintomas de uma doença ou enfermidade. Pode haver um atraso de alguns dias entre o momento em que uma pessoa foi infectada e o momento em que começa a sentir os sintomas.

As infecções pré-sintomáticas ocorrem quando uma pessoa é infectada, mas ainda não exibe sintomas de uma doença ou enfermidade. Pode haver um atraso de alguns dias entre o momento em que uma pessoa foi infectada e o momento em que começa a sentir os sintomas.

Pós-exposição

Pós-exposição

Pós-exposição refere-se ao período de tempo posterior que uma pessoa foi exposta a alguma coisa, geralmente uma doença ou infecção.

Pós-exposição refere-se ao período de tempo posterior que uma pessoa foi exposta a alguma coisa, geralmente uma doença ou infecção.

RNA

RNA

RNAs are important for both normal cellular function and disease. Short for ribonucleic acid, it carries genetic information, carries out biochemical reactions, and is used to make some proteins in cells. There are many types of RNA though the most commonly studies are messenger RNA (mRNA), transfer RNA (tRNA), and ribosomal RNA (rRNA).

Some viruses are called RNA viruses, and these viruses have RNA as their genetic material. RNA viruses enter the host cells (cells from another living organism like a human or animal) and use the host's genetic material to multiply and spread. COVID-19 is an RNA virus (as are the common cold, influenza, HIV, SARS, MERS, Dengue Virus and many more).

RNAs are important for both normal cellular function and disease. Short for ribonucleic acid, it carries genetic information, carries out biochemical reactions, and is used to make some proteins in cells. There are many types of RNA though the most commonly studies are messenger RNA (mRNA), transfer RNA (tRNA), and ribosomal RNA (rRNA).

Some viruses are called RNA viruses, and these viruses have RNA as their genetic material. RNA viruses enter the host cells (cells from another living organism like a human or animal) and use the host's genetic material to multiply and spread. COVID-19 is an RNA virus (as are the common cold, influenza, HIV, SARS, MERS, Dengue Virus and many more).

RNA

RNA

RNAs são importantes para ambos funcionamento celular normal e doenças. Abreviação para ácido ribonucleico, carrega informação genética, realiza funções bioquímicas e é a base para a fabricação de algumas proteínas nas células. Existem muitos tipos de RNA, embora os estudos mais comuns sejam RNA mensageiro (mRNA), RNA de transferência (tRNA) e RNA ribossômico (rRNA).

Alguns vírus são chamados de vírus RNA, esses vírus têm RNA como seu material genético. Os vírus RNA entram nas células do hospedeiro (células de outro organismo vivo como um humano ou animal) e usam o material genético do hospedeiro para se multiplicar e se espalhar. COVID-19 é um vírus RNA (assim como a influenza comum, a gripe, o HIV, SARS, MERS, dengue e muitos outros).

RNAs são importantes para ambos funcionamento celular normal e doenças. Abreviação para ácido ribonucleico, carrega informação genética, realiza funções bioquímicas e é a base para a fabricação de algumas proteínas nas células. Existem muitos tipos de RNA, embora os estudos mais comuns sejam RNA mensageiro (mRNA), RNA de transferência (tRNA) e RNA ribossômico (rRNA).

Alguns vírus são chamados de vírus RNA, esses vírus têm RNA como seu material genético. Os vírus RNA entram nas células do hospedeiro (células de outro organismo vivo como um humano ou animal) e usam o material genético do hospedeiro para se multiplicar e se espalhar. COVID-19 é um vírus RNA (assim como a influenza comum, a gripe, o HIV, SARS, MERS, dengue e muitos outros).

RNA

RNA

Mahalaga ang mga RNA para sa karaniwang paggana ng mga selula at sakit. Ito ang maikling tawag para sa “ribonucleic acid,” na naglalaman ng genetic na impormasyon, nagsasagawa ng mga biochemical na reaksyon, at ginagamit para gumawa ng ilang protina sa mga selula. Maraming uri ng RNA, ngunit ang mga pinakakaraniwang pinag-aaralan ay ang messenger RNA (mRNA), transfer RNA (tRNA), at ribosomal RNA (rRNA).

Tinatawag ang ilang virus na mga RNA virus, at genetic material ng mga virus na ito ang RNA. Pumapasok ang mga RNA virus sa mga host na selula (mga selula mula sa iba pang buhay na organismo tulad ng tao o hayop) at ginagamit ng mga ito ang genetic material ng host para magparami at kumalat. Isang RNA virus ang COVID-19 (gayundin ang sipon, trangkaso, HIV, SARS, MERS, Dengue Virus, at marami pang iba).

Mahalaga ang mga RNA para sa karaniwang paggana ng mga selula at sakit. Ito ang maikling tawag para sa “ribonucleic acid,” na naglalaman ng genetic na impormasyon, nagsasagawa ng mga biochemical na reaksyon, at ginagamit para gumawa ng ilang protina sa mga selula. Maraming uri ng RNA, ngunit ang mga pinakakaraniwang pinag-aaralan ay ang messenger RNA (mRNA), transfer RNA (tRNA), at ribosomal RNA (rRNA).

Tinatawag ang ilang virus na mga RNA virus, at genetic material ng mga virus na ito ang RNA. Pumapasok ang mga RNA virus sa mga host na selula (mga selula mula sa iba pang buhay na organismo tulad ng tao o hayop) at ginagamit ng mga ito ang genetic material ng host para magparami at kumalat. Isang RNA virus ang COVID-19 (gayundin ang sipon, trangkaso, HIV, SARS, MERS, Dengue Virus, at marami pang iba).

RNA virus

RNA virus

RNA viruses have RNA (ribonucleic acid) as their genetic material. Examples of RNA viruses include SARS-CoV-2, influenza, rabies, and measles. Unlike DNA (deoxyribonucleic acid), RNA lacks a self-correcting mechanism so RNA viruses are more prone to mutations [cross-reference with RNA, DNA].

RNA viruses have RNA (ribonucleic acid) as their genetic material. Examples of RNA viruses include SARS-CoV-2, influenza, rabies, and measles. Unlike DNA (deoxyribonucleic acid), RNA lacks a self-correcting mechanism so RNA viruses are more prone to mutations [cross-reference with RNA, DNA].

RNA virus

RNA virus

Genetic material ng mga RNA virus ang RNA (ribonucleic acid). Mga halimbawa ng mga RNA virus ang SARS-CoV-2, trangkaso, rabies, at tigdas. Kaiba sa DNA (deoxyribonucleic acid), walang paraan ng pagwawasto ng sarili ang RNA kaya mas madaling mag-mutate ang mga RNA virus [sumangguni rin sa RNA, DNA].

Genetic material ng mga RNA virus ang RNA (ribonucleic acid). Mga halimbawa ng mga RNA virus ang SARS-CoV-2, trangkaso, rabies, at tigdas. Kaiba sa DNA (deoxyribonucleic acid), walang paraan ng pagwawasto ng sarili ang RNA kaya mas madaling mag-mutate ang mga RNA virus [sumangguni rin sa RNA, DNA].

Randomization

Randomization

Randomization is a technique used in scientific research to divide participants into groups by chance, rather than assigning them by choice. Once patients meet the general criteria to be included in a study, randomization is done to reduce bias so that everyone who participates in the study has an equal chance of being in a treatment (or test) group or a control group. It prevents researchers from purposely selecting certain patients who are more likely to perform better in the study (e.g. patients who are younger or those who seem generally healthier).

Randomization is a technique used in scientific research to divide participants into groups by chance, rather than assigning them by choice. Once patients meet the general criteria to be included in a study, randomization is done to reduce bias so that everyone who participates in the study has an equal chance of being in a treatment (or test) group or a control group. It prevents researchers from purposely selecting certain patients who are more likely to perform better in the study (e.g. patients who are younger or those who seem generally healthier).

Randomização

Randomização

Randomização é a técnica usada em pesquisa científica para dividir participantes em grupos por acaso, ao invés de definir por escolha. Assim que os pacientes atendem os critérios de inclusão no estudo, a randomização é feita para reduzir o vies, de forma que todos os participantes do estudo tenham uma chance igual de estar no grupo de tratamento (ou teste) ou no grupo controle. Ela previne que pesquisadores escolham propositadamente determinados pacientes que estão mais propensos a ter um melhor desempenho no estudo (por exemplo pacientes mais jovens ou que pareçam mais saudáveis).

Randomização é a técnica usada em pesquisa científica para dividir participantes em grupos por acaso, ao invés de definir por escolha. Assim que os pacientes atendem os critérios de inclusão no estudo, a randomização é feita para reduzir o vies, de forma que todos os participantes do estudo tenham uma chance igual de estar no grupo de tratamento (ou teste) ou no grupo controle. Ela previne que pesquisadores escolham propositadamente determinados pacientes que estão mais propensos a ter um melhor desempenho no estudo (por exemplo pacientes mais jovens ou que pareçam mais saudáveis).

Randomized controlled trial

Randomized controlled trial

A randomized controlled trial (RCT) is a type of scientific experiment where a group of people are randomly divided into multiple groups, and the groups are treated differently during the study period, to see if the experimental treatments change the participants' health.

In RCTs, there is at least one control group that receives either the standard treatment (usual or non-experimental treatment), a placebo treatment, or no treatment at all. There is also at least one experimental group that receives the test therapy that may include a new medication, a different medication dose, targeted education, or other intervention. All of the participants in an RCT are monitored during the study to determine the experimental/test therapy changes health outcomes; some therapies may improve or worsen health.

A randomized controlled trial (RCT) is a type of scientific experiment where a group of people are randomly divided into multiple groups, and the groups are treated differently during the study period, to see if the experimental treatments change the participants' health.

In RCTs, there is at least one control group that receives either the standard treatment (usual or non-experimental treatment), a placebo treatment, or no treatment at all. There is also at least one experimental group that receives the test therapy that may include a new medication, a different medication dose, targeted education, or other intervention. All of the participants in an RCT are monitored during the study to determine the experimental/test therapy changes health outcomes; some therapies may improve or worsen health.

Reaproveitado

Reaproveitado

Reaproveitado significa que algo normalmente usado para um propósito é usado, ou alterado e então usado, para algo diferente. Por exemplo, um medicamento que foi desenvolvido para uma doença pode ser "reaproveitado" e usado para tratar uma doença diferente. Da mesma forma, uma vacina que foi desenvolvida para prevenir uma doença pode ser "reaproveitada" e usada para prevenir outra doença. Em alguns casos, os medicamentos ou vacinas que não conseguiram tratar ou prevenir uma doença com sucesso são usados em ensaios de novas doenças para ver se podem ser eficazes.

Reaproveitado significa que algo normalmente usado para um propósito é usado, ou alterado e então usado, para algo diferente. Por exemplo, um medicamento que foi desenvolvido para uma doença pode ser "reaproveitado" e usado para tratar uma doença diferente. Da mesma forma, uma vacina que foi desenvolvida para prevenir uma doença pode ser "reaproveitada" e usada para prevenir outra doença. Em alguns casos, os medicamentos ou vacinas que não conseguiram tratar ou prevenir uma doença com sucesso são usados em ensaios de novas doenças para ver se podem ser eficazes.

Regulatory approval

Regulatory approval

Regulatory approval is a process where permission is sought from a decision-making authority with legal power, usually a governmental agency, for a product or activity. Not everything is subject to regulatory approval, but in the case of medicines or vaccines, governmental oversight is used to make sure that the products are safe and work as intended before they are prescribed to patients. Even once approved, governmental agencies work with local, national, and international authorities, manufacturers, researchers, and public health experts to monitor safety and effectiveness at the population level.

Regulatory approval is a process where permission is sought from a decision-making authority with legal power, usually a governmental agency, for a product or activity. Not everything is subject to regulatory approval, but in the case of medicines or vaccines, governmental oversight is used to make sure that the products are safe and work as intended before they are prescribed to patients. Even once approved, governmental agencies work with local, national, and international authorities, manufacturers, researchers, and public health experts to monitor safety and effectiveness at the population level.

Reinfección

Reinfección

La reinfección ocurre cuando una persona, tras haber tenido una infección y haberse recuperado, se infecta otra vez con el mismo microorganismo (virus, bacteria, hongo, parásito).

La reinfección ocurre cuando una persona, tras haber tenido una infección y haberse recuperado, se infecta otra vez con el mismo microorganismo (virus, bacteria, hongo, parásito).

Reinfection

Reinfection

Reinfection refers to when someone has had an infection and recovered, then is later infected again with the same germ (e.g. virus, bacteria, fungus, parasite).

Reinfection refers to when someone has had an infection and recovered, then is later infected again with the same germ (e.g. virus, bacteria, fungus, parasite).

Reinfecção

Reinfecção

A reinfecção se refere a quando alguém teve uma infecção e se recuperou, depois é infectado novamente com o mesmo germe (por exemplo, vírus, bactéria, fungo, parasita).

A reinfecção se refere a quando alguém teve uma infecção e se recuperou, depois é infectado novamente com o mesmo germe (por exemplo, vírus, bactéria, fungo, parasita).

Renal failure

Renal failure

Renal failure is another way of saying kidney failure and refers to when the kidneys are working at less than 15% of normal. Kidney (renal) failure may happen quickly (acute) or may happen over time (chronic), may be temporary or permanent, and may be caused by infection, injury, drug use, high blood pressure, diabetes, or other causes. People who are in kidney failure are not able to remove waste or extra fluid from their blood and require medical treatments (including dialysis or kidney transplant) to do so.

Renal failure is another way of saying kidney failure and refers to when the kidneys are working at less than 15% of normal. Kidney (renal) failure may happen quickly (acute) or may happen over time (chronic), may be temporary or permanent, and may be caused by infection, injury, drug use, high blood pressure, diabetes, or other causes. People who are in kidney failure are not able to remove waste or extra fluid from their blood and require medical treatments (including dialysis or kidney transplant) to do so.

Renal failure

Renal failure

“Renal failure” ang isa pang tawag sa pagpalya ng bato at tumutukoy ito kapag mas mababa sa 15% ng karaniwang paggana ang paggana ng mga bato. Maaaring mangyari ang pagpalya ng bato (renal failure) nang mabilis (acute) o sa paglipas ng panahon (chronic), maaaring pansamantala o permanente ito, at maaaring sanhi ito ng impeksyon, pinsala, paggamit ng gamot, altapresyon, diabetes, o iba pang dahilan. Hindi nailalabas ng mga taong nakakaranas ng pagpalya ng bato ang dapat ilabas o labis na likido mula sa kanilang dugo at kinakailangan silang gamutin (kasama na ang dialysis o pag-transplant ng bato) para magawa ito.

“Renal failure” ang isa pang tawag sa pagpalya ng bato at tumutukoy ito kapag mas mababa sa 15% ng karaniwang paggana ang paggana ng mga bato. Maaaring mangyari ang pagpalya ng bato (renal failure) nang mabilis (acute) o sa paglipas ng panahon (chronic), maaaring pansamantala o permanente ito, at maaaring sanhi ito ng impeksyon, pinsala, paggamit ng gamot, altapresyon, diabetes, o iba pang dahilan. Hindi nailalabas ng mga taong nakakaranas ng pagpalya ng bato ang dapat ilabas o labis na likido mula sa kanilang dugo at kinakailangan silang gamutin (kasama na ang dialysis o pag-transplant ng bato) para magawa ito.

Reposicionamiento (o readaptación o reperfilación)

Reposicionamiento (o readaptación o reperfilación)

Reposicionamiento significa que algo que normalmente se utiliza para un propósito, se usa, o se modifica y luego se usa, para algo diferente. Por ejemplo, un medicamento desarrollado para una enfermedad puede ser “reposicionado” y usarse para tratar una enfermedad diferente. De manera similar, una vacuna desarrollada para prevenir una enfermedad puede ser “reposicionada” y usarse para prevenir una enfermedad diferente. En algunos casos, los medicamentos o las vacunas que no tuvieron éxito en el tratamiento o la prevención de una enfermedad se usan en las pruebas para nuevas enfermedades a fin de evaluar si pueden ser eficaces.

Reposicionamiento significa que algo que normalmente se utiliza para un propósito, se usa, o se modifica y luego se usa, para algo diferente. Por ejemplo, un medicamento desarrollado para una enfermedad puede ser “reposicionado” y usarse para tratar una enfermedad diferente. De manera similar, una vacuna desarrollada para prevenir una enfermedad puede ser “reposicionada” y usarse para prevenir una enfermedad diferente. En algunos casos, los medicamentos o las vacunas que no tuvieron éxito en el tratamiento o la prevención de una enfermedad se usan en las pruebas para nuevas enfermedades a fin de evaluar si pueden ser eficaces.

Repurposed

Repurposed

Repurposed means that something normally used for one purpose is used, or altered and then used, for something different. For example, a medicine that has been developed for one disease may be "repurposed" and used to treat a different disease. Similarly, a vaccine that has been developed to prevent one disease may be "repurposed" and used to prevent another disease. In some cases, medicines or vaccines that were not found to successfully treat or prevent a disease are used in trials for new diseases to see if they may be effective.

Repurposed means that something normally used for one purpose is used, or altered and then used, for something different. For example, a medicine that has been developed for one disease may be "repurposed" and used to treat a different disease. Similarly, a vaccine that has been developed to prevent one disease may be "repurposed" and used to prevent another disease. In some cases, medicines or vaccines that were not found to successfully treat or prevent a disease are used in trials for new diseases to see if they may be effective.

Repurposed

Repurposed

Tumutukoy ang “repurposed” kapag ang isang bagay na karaniwang ginagamit para sa isang layunin ay ginamit, o binago at saka ginamit, para sa ibang layunin. Halimbawa, maaaring “i-repurpose” ang gamot na ginawa para sa isang sakit at gamitin ito para ipanggamot sa ibang sakit. Kaugnay nito, maaaring “i-repurpose” ang bakunang ginawa para maiwasan ang isang sakit at gamitin ito para maiwasan ang ibang sakit. Sa ilang sitwasyon, ang mga gamot o bakuna na hindi naging mabisa sa paggamot o pagpigil sa isang sakit ay ginagamit sa mga pagsubok para sa mga bagong sakit upang malaman kung posibleng maging epektibo ang mga ito.

Tumutukoy ang “repurposed” kapag ang isang bagay na karaniwang ginagamit para sa isang layunin ay ginamit, o binago at saka ginamit, para sa ibang layunin. Halimbawa, maaaring “i-repurpose” ang gamot na ginawa para sa isang sakit at gamitin ito para ipanggamot sa ibang sakit. Kaugnay nito, maaaring “i-repurpose” ang bakunang ginawa para maiwasan ang isang sakit at gamitin ito para maiwasan ang ibang sakit. Sa ilang sitwasyon, ang mga gamot o bakuna na hindi naging mabisa sa paggamot o pagpigil sa isang sakit ay ginagamit sa mga pagsubok para sa mga bagong sakit upang malaman kung posibleng maging epektibo ang mga ito.

Repurposed na bakuna

Repurposed na bakuna

Gumagamit ang mga repurposed na bakuna ng mga umiiral nang bakuna na sinamahan ng mga bagong bahagi para gumawa ng immune response na puwedeng magbigay ng proteksyon laban sa impeksyong mula sa ibang sakit. Halimbawa, sinusubukan ng mga mananaliksik sa University of Sydney at Centenary Institute na i-repurpose ang isang umiiral nang bakuna para sa tuberculosis (TB), na tinatawag na bacille Calmette-Guérin (BCG), upang magamit na bakuna para sa COVID-19.

Gumagamit ang mga repurposed na bakuna ng mga umiiral nang bakuna na sinamahan ng mga bagong bahagi para gumawa ng immune response na puwedeng magbigay ng proteksyon laban sa impeksyong mula sa ibang sakit. Halimbawa, sinusubukan ng mga mananaliksik sa University of Sydney at Centenary Institute na i-repurpose ang isang umiiral nang bakuna para sa tuberculosis (TB), na tinatawag na bacille Calmette-Guérin (BCG), upang magamit na bakuna para sa COVID-19.

Repurposed vaccine

Repurposed vaccine

Repurposed vaccines use existing vaccines combined with new components to create an immune response that can protect against infection from a different disease. For example, researchers at the University of Sydney and Centenary Institute are trying to repurpose an existing tuberculosis (TB) vaccine, called Bacille Calmette-Guérin (BCG), for a COVID-19 vaccine.

Repurposed vaccines use existing vaccines combined with new components to create an immune response that can protect against infection from a different disease. For example, researchers at the University of Sydney and Centenary Institute are trying to repurpose an existing tuberculosis (TB) vaccine, called Bacille Calmette-Guérin (BCG), for a COVID-19 vaccine.

Respirador

Respirador

Un respirador es una máquina que ayuda a un paciente a respirar cuando no puede hacerlo (o no puede hacerlo bien) por sí solo. Cuando es necesario, esta máquina se utiliza para hacer circular el aire hacia dentro y hacia fuera de los pulmones por medio de una máscara o un tubo (o tubos) introducido en la nariz, la boca o la garganta del paciente.

Un respirador es una máquina que ayuda a un paciente a respirar cuando no puede hacerlo (o no puede hacerlo bien) por sí solo. Cuando es necesario, esta máquina se utiliza para hacer circular el aire hacia dentro y hacia fuera de los pulmones por medio de una máscara o un tubo (o tubos) introducido en la nariz, la boca o la garganta del paciente.

Respiratory droplets

Respiratory droplets

Respiratory droplets are small drops of a liquid, usually water, that are produced from humans sneezing, coughing, talking, breathing, singing, yawning, or even just breathing, that fall to the ground and surfaces over several minutes and travel over a short range: up to 2 feet (60 cm). These droplets contain tiny parts of a virus (particles), so they can spread illnesses between people when someone touches a surface that a respiratory droplet has landed on and then touches their eyes, mouth, or nose or other body part. Unlike aerosolized pathogens, respiratory droplets are larger in size at over 5-10μm (hence being referred to also as 'large droplets'), don't travel as far, and don't remain in the air for long periods of time. Most respiratory illnesses are spread by respiratory droplets.

Respiratory droplets are small drops of a liquid, usually water, that are produced from humans sneezing, coughing, talking, breathing, singing, yawning, or even just breathing, that fall to the ground and surfaces over several minutes and travel over a short range: up to 2 feet (60 cm). These droplets contain tiny parts of a virus (particles), so they can spread illnesses between people when someone touches a surface that a respiratory droplet has landed on and then touches their eyes, mouth, or nose or other body part. Unlike aerosolized pathogens, respiratory droplets are larger in size at over 5-10μm (hence being referred to also as 'large droplets'), don't travel as far, and don't remain in the air for long periods of time. Most respiratory illnesses are spread by respiratory droplets.

Resposta imunológica

Resposta imunológica

Uma resposta imunológica descreve como o corpo reage quando entra em contato com “invasores desconhecidos”. O sistema imunológico é a parte do corpo que nos protege de bactérias, vírus, fungos e outros “invasores desconhecidos” que podem causar danos, embora eles sejam pequenos demais para serem vistos sem um microscópio. O sistema imunológico “responde” (ou reage) para lutar contra esses invasores.

Seres humanos nascem com um sistema imunológico “inato” e desenvolvemos um sistema imunológico adaptativo (ou adquirido) conforme somos expostos a vírus e outros micróbios na vida cotidiana. O sistema imunológico adaptativo muda ao longo da vida, conforme somos expostos a esses invasores desconhecidos (como vírus e micróbios), e o sistema imunológico adaptativo desenvolve anticorpos (proteínas especiais) que ajudam a remover esses invasores desconhecidos do corpo. Algumas vacinas são fabricadas para ajudar o sistema imunológico adaptativo a desenvolver anticorpos.

Uma resposta imunológica descreve como o corpo reage quando entra em contato com “invasores desconhecidos”. O sistema imunológico é a parte do corpo que nos protege de bactérias, vírus, fungos e outros “invasores desconhecidos” que podem causar danos, embora eles sejam pequenos demais para serem vistos sem um microscópio. O sistema imunológico “responde” (ou reage) para lutar contra esses invasores.

Seres humanos nascem com um sistema imunológico “inato” e desenvolvemos um sistema imunológico adaptativo (ou adquirido) conforme somos expostos a vírus e outros micróbios na vida cotidiana. O sistema imunológico adaptativo muda ao longo da vida, conforme somos expostos a esses invasores desconhecidos (como vírus e micróbios), e o sistema imunológico adaptativo desenvolve anticorpos (proteínas especiais) que ajudam a remover esses invasores desconhecidos do corpo. Algumas vacinas são fabricadas para ajudar o sistema imunológico adaptativo a desenvolver anticorpos.

Respuesta inmunitaria

Respuesta inmunitaria

La respuesta inmunitaria describe cómo reacciona el cuerpo cuando entra en contacto con “invasores extraños”. El sistema inmunitario es la parte del cuerpo que nos protege de bacterias, virus, hongos y otros “invasores extraños” que pueden causar daño, a pesar de ser tan pequeños que no pueden verse sin un microscopio. El sistema inmunitario “responde” (o reacciona) para combatir contra estos invasores.

Los seres humanos nacen con un sistema inmunitario natural “innato” y desarrollan un sistema inmunitario adaptativo (o adquirido) al estar expuestos a virus y otros microbios en la vida cotidiana. El sistema inmunitario adaptativo cambia a lo largo de la vida debido a la exposición a estos invasores extraños (como virus y otros microbios) y genera anticuerpos (proteínas especiales) que ayudan a eliminar a estos invasores extraños del cuerpo. Algunas vacunas están diseñadas para ayudar al sistema inmunitario adaptativo a generar anticuerpos.

La respuesta inmunitaria describe cómo reacciona el cuerpo cuando entra en contacto con “invasores extraños”. El sistema inmunitario es la parte del cuerpo que nos protege de bacterias, virus, hongos y otros “invasores extraños” que pueden causar daño, a pesar de ser tan pequeños que no pueden verse sin un microscopio. El sistema inmunitario “responde” (o reacciona) para combatir contra estos invasores.

Los seres humanos nacen con un sistema inmunitario natural “innato” y desarrollan un sistema inmunitario adaptativo (o adquirido) al estar expuestos a virus y otros microbios en la vida cotidiana. El sistema inmunitario adaptativo cambia a lo largo de la vida debido a la exposición a estos invasores extraños (como virus y otros microbios) y genera anticuerpos (proteínas especiales) que ayudan a eliminar a estos invasores extraños del cuerpo. Algunas vacunas están diseñadas para ayudar al sistema inmunitario adaptativo a generar anticuerpos.

Sabay na impeksyon

Sabay na impeksyon

Ayon sa US National Institutes of Health, nagkakaroon ng sabay na impeksyon kapag may dalawa o higit pang impeksyon ang isang tao nang sabay-sabay. Halimbawa, maaaring magkaroon din ang taong may HIV ng sabay na impeksyon ng hepatitis C virus (HCV), tuberculosis (TB), o pareho.

Ayon sa US National Institutes of Health, nagkakaroon ng sabay na impeksyon kapag may dalawa o higit pang impeksyon ang isang tao nang sabay-sabay. Halimbawa, maaaring magkaroon din ang taong may HIV ng sabay na impeksyon ng hepatitis C virus (HCV), tuberculosis (TB), o pareho.

Secondary infection

Secondary infection

A secondary infection is an infection that takes place either during or following the treatment of an existing infection. Some of the causes of a secondary infection may include changes in the immune system of a person resulting from the first infection, or if the treatment for the first infection led to the secondary infection.

A secondary infection is an infection that takes place either during or following the treatment of an existing infection. Some of the causes of a secondary infection may include changes in the immune system of a person resulting from the first infection, or if the treatment for the first infection led to the secondary infection.

Sensibilidad

Sensibilidad

La sensibilidad, en el ámbito de la terminología de salud pública, es un término estadístico que describe el número de personas que tienen una enfermedad específica y que son correctamente identificadas como personas que tienen dicha enfermedad. Se suele utilizar este término para describir qué tan confiable es una prueba médica para realizar un diagnóstico, al garantizar que haya la menor cantidad de falsos negativos (personas que tienen la enfermedad, pero cuyo resultado de la prueba es negativo) como sea posible.

Por ejemplo, si se les realiza el examen a 100 personas con una enfermedad, un examen con un 100 % de sensibilidad daría 100 resultados positivos. Tomando como referencia el mismo grupo, un examen con menor sensibilidad podría arrojar 80 resultados positivos y 20 personas recibirían como resultado falsos negativos, a pesar de tener la enfermedad.

La sensibilidad también suele denominarse “tasa de verdaderos positivos”, “exhaustividad”, “sensibilidad epidemiológica”, “sensibilidad clínica” o “probabilidad de detección”.

La sensibilidad, en el ámbito de la terminología de salud pública, es un término estadístico que describe el número de personas que tienen una enfermedad específica y que son correctamente identificadas como personas que tienen dicha enfermedad. Se suele utilizar este término para describir qué tan confiable es una prueba médica para realizar un diagnóstico, al garantizar que haya la menor cantidad de falsos negativos (personas que tienen la enfermedad, pero cuyo resultado de la prueba es negativo) como sea posible.

Por ejemplo, si se les realiza el examen a 100 personas con una enfermedad, un examen con un 100 % de sensibilidad daría 100 resultados positivos. Tomando como referencia el mismo grupo, un examen con menor sensibilidad podría arrojar 80 resultados positivos y 20 personas recibirían como resultado falsos negativos, a pesar de tener la enfermedad.

La sensibilidad también suele denominarse “tasa de verdaderos positivos”, “exhaustividad”, “sensibilidad epidemiológica”, “sensibilidad clínica” o “probabilidad de detección”.

Sensibilidade

Sensibilidade

Sensibilidade na terminologia de saúde pública é um termo estatístico que descreve o número de pessoas que têm uma doença específica e são corretamente identificadas como tendo essa doença. É frequentemente usada para descrever quão confiável um teste é para realizar o diagnóstico, ao garantir que haja o mínimo de falsos negativos (indivíduos que tenham a doença, mas receberam um resultado negativo no teste).

Por exemplo, se 100 pessoas com uma doença forem testadas, um teste com 100% de sensibilidade mostraria 100 resultados positivos. Usando o mesmo grupo, um teste com menor sensibilidade poderia ter 80 resultados positivos e 20 pessoas receberiam resultados negativos embora elas tenham a doença.

Sensibilidade também é geralmente chamada de "taxa de verdadeiros positivos," "sensibilidade epidemiológica," "sensibilidade clínica," ou "probabilidade de detecção".

Sensibilidade na terminologia de saúde pública é um termo estatístico que descreve o número de pessoas que têm uma doença específica e são corretamente identificadas como tendo essa doença. É frequentemente usada para descrever quão confiável um teste é para realizar o diagnóstico, ao garantir que haja o mínimo de falsos negativos (indivíduos que tenham a doença, mas receberam um resultado negativo no teste).

Por exemplo, se 100 pessoas com uma doença forem testadas, um teste com 100% de sensibilidade mostraria 100 resultados positivos. Usando o mesmo grupo, um teste com menor sensibilidade poderia ter 80 resultados positivos e 20 pessoas receberiam resultados negativos embora elas tenham a doença.

Sensibilidade também é geralmente chamada de "taxa de verdadeiros positivos," "sensibilidade epidemiológica," "sensibilidade clínica," ou "probabilidade de detecção".

Sensitivity

Sensitivity

Sensitivity in public health terminology is a statistical term that describes the number of people who have a particular illness and are correctly identified as having that illness. It is often used to describe how reliable a medical test is for making a diagnosis, by making sure that there are as few false negatives (people who have the illness but receive a negative test result) as possible.

For example, if 100 people with an illness are tested, a test with 100% sensitivity would show 100 positive test results. Using the same group, a test with lower sensitivity could have 80 positive test results and 20 people would receive false negative results even though they do indeed have the illness.

Sensitivity is also commonly called the "true positive rate," "recall," "epidemiological sensitivity," "clinical sensitivity," or "probability of detection."

Sensitivity in public health terminology is a statistical term that describes the number of people who have a particular illness and are correctly identified as having that illness. It is often used to describe how reliable a medical test is for making a diagnosis, by making sure that there are as few false negatives (people who have the illness but receive a negative test result) as possible.

For example, if 100 people with an illness are tested, a test with 100% sensitivity would show 100 positive test results. Using the same group, a test with lower sensitivity could have 80 positive test results and 20 people would receive false negative results even though they do indeed have the illness.

Sensitivity is also commonly called the "true positive rate," "recall," "epidemiological sensitivity," "clinical sensitivity," or "probability of detection."

Sewage water

Sewage water

Sewage water (also called sewage, domestic wastewater, municipal wastewater) contains greywater (i.e. water from sinks, bathtubs, dishwashers, clothes washers), blackwater (i.e. water from toilets), soaps and detergents, and toilet paper. Sewage water may be treated in the building where it is generated though, more commonly, sewage water travels from a building into a larger community sewer system where is carried to a treatment facility.

Sewage water (also called sewage, domestic wastewater, municipal wastewater) contains greywater (i.e. water from sinks, bathtubs, dishwashers, clothes washers), blackwater (i.e. water from toilets), soaps and detergents, and toilet paper. Sewage water may be treated in the building where it is generated though, more commonly, sewage water travels from a building into a larger community sewer system where is carried to a treatment facility.

Side effects

Side effects

A side effect is a symptom (usually undesirable) that is caused by a medication or therapy that is being used to treat an illness. Side effects vary depending upon the therapy as well as the patient's age, gender, general health, other illnesses or medications, weight, or ethnicity. Often side effects are both minor and temporary, but, in some instances, side effects can be severe and result in permanent disability. A side effect also may be called a side reaction or secondary effect.

A side effect is a symptom (usually undesirable) that is caused by a medication or therapy that is being used to treat an illness. Side effects vary depending upon the therapy as well as the patient's age, gender, general health, other illnesses or medications, weight, or ethnicity. Often side effects are both minor and temporary, but, in some instances, side effects can be severe and result in permanent disability. A side effect also may be called a side reaction or secondary effect.

Significación estadística

Significación estadística

La significación estadística se refiere a la improbabilidad de que el resultado de un estudio haya sucedido debido al azar. Se puede afirmar que los resultados son estadísticamente significativos cuando la probabilidad de que el resultado haya ocurrido al azar es, según lo normalmente estipulado, de un 5 % (p<0,05) o más baja, dependiendo del área de investigación y de los aspectos concretos del estudio.

Es importante recordar que, pese a que es improbable que un resultado estadísticamente significativo haya sucedido al azar, el resultado aún podría haber sucedido de esa forma (en vez de a causa de un tratamiento o intervención). Además, la significación estadística no asegura necesariamente que un resultado sea importante o tenga significación práctica. La significación clínica es el término usado cuando un tratamiento tiene un efecto real y evidente en la vida.

La significación estadística se refiere a la improbabilidad de que el resultado de un estudio haya sucedido debido al azar. Se puede afirmar que los resultados son estadísticamente significativos cuando la probabilidad de que el resultado haya ocurrido al azar es, según lo normalmente estipulado, de un 5 % (p<0,05) o más baja, dependiendo del área de investigación y de los aspectos concretos del estudio.

Es importante recordar que, pese a que es improbable que un resultado estadísticamente significativo haya sucedido al azar, el resultado aún podría haber sucedido de esa forma (en vez de a causa de un tratamiento o intervención). Además, la significación estadística no asegura necesariamente que un resultado sea importante o tenga significación práctica. La significación clínica es el término usado cuando un tratamiento tiene un efecto real y evidente en la vida.

Significância estatística

Significância estatística

A significância estatística se refere a quando é improvável que o resultado de um estudo tenha acontecido por acaso. Os resultados podem ser relatados como estatisticamente significativos quando a probabilidade de o resultado acontecer por acaso é geralmente definida em 5% (p<0,05) ou menos, dependendo do campo de pesquisa e das especificidades do estudo.

É importante lembrar que, embora seja improvável que um resultado estatisticamente significativo tenha acontecido apenas por acaso, o resultado ainda pode ter realmente acontecido por acaso (em vez de devido a um tratamento ou intervenção). Além disso, a significância estatística não significa necessariamente que um resultado seja importante ou tenha significado prático. Significância clínica é o termo usado para se referir a quando um tratamento tem um efeito real e perceptível na vida.

A significância estatística se refere a quando é improvável que o resultado de um estudo tenha acontecido por acaso. Os resultados podem ser relatados como estatisticamente significativos quando a probabilidade de o resultado acontecer por acaso é geralmente definida em 5% (p<0,05) ou menos, dependendo do campo de pesquisa e das especificidades do estudo.

É importante lembrar que, embora seja improvável que um resultado estatisticamente significativo tenha acontecido apenas por acaso, o resultado ainda pode ter realmente acontecido por acaso (em vez de devido a um tratamento ou intervenção). Além disso, a significância estatística não significa necessariamente que um resultado seja importante ou tenha significado prático. Significância clínica é o termo usado para se referir a quando um tratamento tem um efeito real e perceptível na vida.

Sintomas

Sintomas

Um sintoma é uma sensação anormal apresentada por um paciente como resultado de uma doença. Os sintomas podem ser objetivos, como uma tosse com febre que pode ser observada por outra pessoa, ou subjetivos, como cansaço ou uma dor de cabeça que só pode ser observada pelo paciente. Uma combinação de sintomas pode ser usada para sugerir que alguém tem uma doença específica, mas para fazer um diagnóstico, outros testes podem ser usados. Os termos sinais e sintomas costumam ser usados indistintamente, embora geralmente os sinais se refiram a sintomas objetivos que podem ser observados por outra pessoa.

Um sintoma é uma sensação anormal apresentada por um paciente como resultado de uma doença. Os sintomas podem ser objetivos, como uma tosse com febre que pode ser observada por outra pessoa, ou subjetivos, como cansaço ou uma dor de cabeça que só pode ser observada pelo paciente. Uma combinação de sintomas pode ser usada para sugerir que alguém tem uma doença específica, mas para fazer um diagnóstico, outros testes podem ser usados. Os termos sinais e sintomas costumam ser usados indistintamente, embora geralmente os sinais se refiram a sintomas objetivos que podem ser observados por outra pessoa.

Sistema imunológico

Sistema imunológico

O sistema imunológico é a parte do corpo que o protege de bactérias, vírus, fungos e outros "invasores desconhecidos" que possam ser prejudiciais, embora sejam pequenos demais para serem vistos sem um microscópio. Seres humanos nascem com um sistema imunológico “inato” e desenvolvemos um sistema imunológico adaptativo (ou adquirido) conforme somos expostos a vírus e outros micróbios na vida cotidiana. O sistema imunológico adaptativo muda ao longo da vida, conforme somos expostos a esses invasores desconhecidos (como vírus e micróbios), e o sistema imunológico adaptativo desenvolve anticorpos (proteínas especiais) que ajudam a remover esses invasores desconhecidos do corpo. Algumas vacinas são fabricadas para ajudar o sistema imunológico adaptativo a desenvolver anticorpos.

O sistema imunológico é a parte do corpo que o protege de bactérias, vírus, fungos e outros "invasores desconhecidos" que possam ser prejudiciais, embora sejam pequenos demais para serem vistos sem um microscópio. Seres humanos nascem com um sistema imunológico “inato” e desenvolvemos um sistema imunológico adaptativo (ou adquirido) conforme somos expostos a vírus e outros micróbios na vida cotidiana. O sistema imunológico adaptativo muda ao longo da vida, conforme somos expostos a esses invasores desconhecidos (como vírus e micróbios), e o sistema imunológico adaptativo desenvolve anticorpos (proteínas especiais) que ajudam a remover esses invasores desconhecidos do corpo. Algumas vacinas são fabricadas para ajudar o sistema imunológico adaptativo a desenvolver anticorpos.

Sistema inmunitario

Sistema inmunitario

El sistema inmunitario es la parte del cuerpo que lo protege de bacterias, virus, hongos y otros “invasores extraños” que pueden causar daño, a pesar de ser tan pequeños que no pueden verse sin un microscopio. Los seres humanos nacen con un sistema inmunitario natural “innato” y desarrollan un sistema inmunitario adaptativo (o adquirido) al estar expuestos a virus y otros microbios en la vida cotidiana. El sistema inmunitario adaptativo cambia a lo largo de la vida debido a la exposición a estos invasores extraños (como virus y otros microbios) y genera anticuerpos (proteínas especiales) que ayudan a eliminar a estos invasores extraños del cuerpo. Algunas vacunas están diseñadas para ayudar al sistema inmunitario adaptativo a generar anticuerpos.

El sistema inmunitario es la parte del cuerpo que lo protege de bacterias, virus, hongos y otros “invasores extraños” que pueden causar daño, a pesar de ser tan pequeños que no pueden verse sin un microscopio. Los seres humanos nacen con un sistema inmunitario natural “innato” y desarrollan un sistema inmunitario adaptativo (o adquirido) al estar expuestos a virus y otros microbios en la vida cotidiana. El sistema inmunitario adaptativo cambia a lo largo de la vida debido a la exposición a estos invasores extraños (como virus y otros microbios) y genera anticuerpos (proteínas especiales) que ayudan a eliminar a estos invasores extraños del cuerpo. Algunas vacunas están diseñadas para ayudar al sistema inmunitario adaptativo a generar anticuerpos.

Sistemas de ventilación

Sistemas de ventilación

Los sistemas de ventilación son sistemas mecánicos que controlan el movimiento del aire en un espacio como un edificio, una casa, un automóvil o un avión. El aire puede intercambiarse desde el exterior hacia el interior de los edificios (así como desde el interior hacia el exterior) a través de puertas y ventanas abiertas o mediante sistemas de calefacción y aire acondicionado (a menudo llamados sistemas de climatización o sistemas HVAC, en sus siglas en inglés). En algunos casos, sin embargo, los sistemas de ventilación hacen recircular el aire interior sin intercambiar aire con el exterior. Para controlar el flujo de aire, la humedad, la temperatura y otros factores, los ventiladores, las bombas, las rejillas, los conductos y los filtros son partes habituales en los sistemas de ventilación.

Los sistemas de ventilación son sistemas mecánicos que controlan el movimiento del aire en un espacio como un edificio, una casa, un automóvil o un avión. El aire puede intercambiarse desde el exterior hacia el interior de los edificios (así como desde el interior hacia el exterior) a través de puertas y ventanas abiertas o mediante sistemas de calefacción y aire acondicionado (a menudo llamados sistemas de climatización o sistemas HVAC, en sus siglas en inglés). En algunos casos, sin embargo, los sistemas de ventilación hacen recircular el aire interior sin intercambiar aire con el exterior. Para controlar el flujo de aire, la humedad, la temperatura y otros factores, los ventiladores, las bombas, las rejillas, los conductos y los filtros son partes habituales en los sistemas de ventilación.

Sistemas de ventilação

Sistemas de ventilação

Os sistemas de ventilação são sistemas mecânicos que controlam o movimento do ar em espaços como prédios, residências, carros ou aviões. O ar pode ser trocado do exterior para o interior dos edifícios (bem como do interior para o exterior) através de portas abertas e janelas ou através de sistemas de aquecimento ou ar condicionado (frequentemente chamado de sistemas de ventilação e condicionamento de ar, ou como sistemas HVAC). No entanto, em alguns casos, os sistemas de ventilação recirculam o ar interno sem trocar o ar externo. Para controlar o fluxo de ar, umidade, temperatura e outros fatores, ventiladores, bombas, grades, dutos e filtros são partes comuns dos sistemas de ventilação.

Os sistemas de ventilação são sistemas mecânicos que controlam o movimento do ar em espaços como prédios, residências, carros ou aviões. O ar pode ser trocado do exterior para o interior dos edifícios (bem como do interior para o exterior) através de portas abertas e janelas ou através de sistemas de aquecimento ou ar condicionado (frequentemente chamado de sistemas de ventilação e condicionamento de ar, ou como sistemas HVAC). No entanto, em alguns casos, os sistemas de ventilação recirculam o ar interno sem trocar o ar externo. Para controlar o fluxo de ar, umidade, temperatura e outros fatores, ventiladores, bombas, grades, dutos e filtros são partes comuns dos sistemas de ventilação.

Social distancing

Social distancing

According to the U.S. Centers for Disease Control and Prevention, social-distancing is the act of keeping space between yourself and other people outside of your home to prevent the spread of COVID-19. To practice social-distancing, experts recommend that people stay at least 6 feet (2 meters) apart. Social-distancing is also sometimes called physical distancing.

According to the U.S. Centers for Disease Control and Prevention, social-distancing is the act of keeping space between yourself and other people outside of your home to prevent the spread of COVID-19. To practice social-distancing, experts recommend that people stay at least 6 feet (2 meters) apart. Social-distancing is also sometimes called physical distancing.

Soro bovino

Soro bovino

O soro bovino é um fluido transparente com uma cor amarela que faz parte do sangue, mas não contém glóbulos brancos ou vermelhos ou um fator de coagulação. Isso também é conhecido como plasma sem fator de coagulação. É extraído do sangue de bezerros e produzido quando os coágulos são removidos por meio do processo de separação de fluidos e o sangue restante cria um soro límpido com uma coloração amarela. Após filtração adicional, o soro bovino é coletado de bezerros com idade variando tipicamente entre recém-nascidos a 36 meses de idade. É frequentemente usado em pesquisa e desenvolvimento científico, incluindo vacinas.

O soro bovino é um fluido transparente com uma cor amarela que faz parte do sangue, mas não contém glóbulos brancos ou vermelhos ou um fator de coagulação. Isso também é conhecido como plasma sem fator de coagulação. É extraído do sangue de bezerros e produzido quando os coágulos são removidos por meio do processo de separação de fluidos e o sangue restante cria um soro límpido com uma coloração amarela. Após filtração adicional, o soro bovino é coletado de bezerros com idade variando tipicamente entre recém-nascidos a 36 meses de idade. É frequentemente usado em pesquisa e desenvolvimento científico, incluindo vacinas.

Specificity

Specificity

Specificity is a statistical term that describes the number of people without an illness that are correctly identified as NOT having the illness. A test with high specificity rarely gives positive test results in healthy patients, so a positive test result means that it is likely that someone has the illness.

For example, if 100 people are known NOT to have an illness and all are tested, a test with 100% specificity would show 0 positive test results. Using the same group, a test with only 80% specificity would have 80 negative test results (and 20 positive results) even though all 100 people do NOT have the illness.

Specificity is is also commonly called the "true negative rate."

Specificity is a statistical term that describes the number of people without an illness that are correctly identified as NOT having the illness. A test with high specificity rarely gives positive test results in healthy patients, so a positive test result means that it is likely that someone has the illness.

For example, if 100 people are known NOT to have an illness and all are tested, a test with 100% specificity would show 0 positive test results. Using the same group, a test with only 80% specificity would have 80 negative test results (and 20 positive results) even though all 100 people do NOT have the illness.

Specificity is is also commonly called the "true negative rate."

Statistical significance

Statistical significance

Statistical significance refers to when the result of a study is unlikely to have happened by random chance. Results can be reported as statistically significant when the likelihood of the result happening by random chance is usually set at 5% (p<0.05) or lower, depending on the field of research and the specifics of the study.

It is important to remember that even though a statistically significant result is unlikely to have happened by random chance alone, the result still could have actually happened by random chance (rather than due to a treatment or intervention). Additionally, statistical significance does not necessarily mean that a result is important or has practical significance. Clinical significance is the term used to refer to when a treatment has a real and noticeable effect in life.

Statistical significance refers to when the result of a study is unlikely to have happened by random chance. Results can be reported as statistically significant when the likelihood of the result happening by random chance is usually set at 5% (p<0.05) or lower, depending on the field of research and the specifics of the study.

It is important to remember that even though a statistically significant result is unlikely to have happened by random chance alone, the result still could have actually happened by random chance (rather than due to a treatment or intervention). Additionally, statistical significance does not necessarily mean that a result is important or has practical significance. Clinical significance is the term used to refer to when a treatment has a real and noticeable effect in life.

Sterile

Sterile

According to the U.S. Centers for Disease Control, when something is sterile it is in a state of being free from all living microorganisms. This means that a sterile object is totally clean and free from bacteria and living germs.

According to the U.S. Centers for Disease Control, when something is sterile it is in a state of being free from all living microorganisms. This means that a sterile object is totally clean and free from bacteria and living germs.

Strain

Strain

When referring to a virus (like coronavirus or the influenza virus), a strain is a genetic variant of a virus. In addition to "strain," other words used to describe a new version of a virus include "variant," "mutant," or "lineage."

The genetic information within viruses is known to change as a virus spreads across populations. Each change is called a viral mutation. These changes happen naturally as the virus replicates (or multiplies) or as it interacts with host immune systems. These mutations often have little or no impact how a virus works. In some cases, however, mutations can change how easily the spreads or may impact how ill someone may become when they are infected.

When referring to a virus (like coronavirus or the influenza virus), a strain is a genetic variant of a virus. In addition to "strain," other words used to describe a new version of a virus include "variant," "mutant," or "lineage."

The genetic information within viruses is known to change as a virus spreads across populations. Each change is called a viral mutation. These changes happen naturally as the virus replicates (or multiplies) or as it interacts with host immune systems. These mutations often have little or no impact how a virus works. In some cases, however, mutations can change how easily the spreads or may impact how ill someone may become when they are infected.

Strain

Strain

Sa usapin ng virus (tulad ng coronavirus o virus na nagdadala ng trangkaso), tumutukoy ang “strain” sa isang genetic variant ng virus. Maliban pa sa “strain,” kasama sa iba pang salita na ginagamit para maglarawan ng bagong bersyon ng virus ang “variant,” “mutant,” o “lineage.”

Napatunayan nang nagbabago ang genetic na impormasyong nilalaman ng mga virus habang kumakalat ang virus sa maraming tao. Tinatawag na “mutation ng virus” ang bawat pagbabago. Natural na nangyayari ang mga pagbabagong ito habang nagpaparami (o dumarami) ang virus o sa interaksyon nito sa mga immune system ng host. Kadalasang maliit lang ang epekto o walang epekto sa ginagawa ng virus ang mga mutation na ito. Gayunpaman, sa ilang sitwasyon, puwedeng mabago ng mga mutation kung gaano kadaling kumalat ang virus o kung gaano kalala ang magiging epekto nito sa maiimpeksyon.

Sa usapin ng virus (tulad ng coronavirus o virus na nagdadala ng trangkaso), tumutukoy ang “strain” sa isang genetic variant ng virus. Maliban pa sa “strain,” kasama sa iba pang salita na ginagamit para maglarawan ng bagong bersyon ng virus ang “variant,” “mutant,” o “lineage.”

Napatunayan nang nagbabago ang genetic na impormasyong nilalaman ng mga virus habang kumakalat ang virus sa maraming tao. Tinatawag na “mutation ng virus” ang bawat pagbabago. Natural na nangyayari ang mga pagbabagong ito habang nagpaparami (o dumarami) ang virus o sa interaksyon nito sa mga immune system ng host. Kadalasang maliit lang ang epekto o walang epekto sa ginagawa ng virus ang mga mutation na ito. Gayunpaman, sa ilang sitwasyon, puwedeng mabago ng mga mutation kung gaano kadaling kumalat ang virus o kung gaano kalala ang magiging epekto nito sa maiimpeksyon.

Suero bovino

Suero bovino

El suero bovino es un fluido claro con un color amarillento que forma parte de la sangre, pero no contiene glóbulos blancos, glóbulos rojos, ni factor coagulante. También se conoce como plasma sin factores de coagulación. Se extrae de la sangre de terneros y se produce al eliminar los coágulos a través del proceso de separación de fluidos y la sangre restante crea un suero claro de tinte amarillo tras una filtración adicional. El suero bovino se recoge de los terneros, cuya edad suele rondar entre recién nacido y los 36 meses de vida. Se suele usar en desarrollos e investigaciones científicas, incluidas las vacunas.

El suero bovino es un fluido claro con un color amarillento que forma parte de la sangre, pero no contiene glóbulos blancos, glóbulos rojos, ni factor coagulante. También se conoce como plasma sin factores de coagulación. Se extrae de la sangre de terneros y se produce al eliminar los coágulos a través del proceso de separación de fluidos y la sangre restante crea un suero claro de tinte amarillo tras una filtración adicional. El suero bovino se recoge de los terneros, cuya edad suele rondar entre recién nacido y los 36 meses de vida. Se suele usar en desarrollos e investigaciones científicas, incluidas las vacunas.

Supportive care

Supportive care

Supportive care is medical care that treats symptoms of illness (i.e. fever, breathing problems, diarrhea) without treating or curing the disease or illness that is causing the symptoms. Supportive care may include medications, breathing treatments, physical therapy, psychotherapy, or other treatments. Supportive therapy may be provided in the hospital, clinic, or at home.

Supportive care is medical care that treats symptoms of illness (i.e. fever, breathing problems, diarrhea) without treating or curing the disease or illness that is causing the symptoms. Supportive care may include medications, breathing treatments, physical therapy, psychotherapy, or other treatments. Supportive therapy may be provided in the hospital, clinic, or at home.

Surgical mask

Surgical mask

Surgical masks (sometimes called a medical mask or medical face mask) are single-use, disposable masks commonly worn during surgery or other procedures (e.g., dental procedures) to prevent the mask wearer from spreading germs, saliva, mucous, or other liquids from their nose and mouth. Not all medical or surgical masks are the same, and regulations around these types of masks vary by country.

In general, face masks may be made from layered cloth or fabric, or they may be made from medical-grade materials that meet specific criteria for filtering small particles (including viruses) from the air. Face masks should allow the wearer to breathe comfortably, and the mask should stay in place when the wearer is talking.

According to guidance from the US Centers for Disease Control and Prevention (US CDC) and the World Health Organization (WHO), face masks should not be worn by infants and children under the age of 2; people who are not able to move or are unconscious; those who may be unable to remove the mask without assistance; or people who are having trouble breathing. Both the US CDC and WHO provide further guidance and information about face masks on their respective websites, and the information is updated regularly when new scientific evidence is available.

Surgical masks (sometimes called a medical mask or medical face mask) are single-use, disposable masks commonly worn during surgery or other procedures (e.g., dental procedures) to prevent the mask wearer from spreading germs, saliva, mucous, or other liquids from their nose and mouth. Not all medical or surgical masks are the same, and regulations around these types of masks vary by country.

In general, face masks may be made from layered cloth or fabric, or they may be made from medical-grade materials that meet specific criteria for filtering small particles (including viruses) from the air. Face masks should allow the wearer to breathe comfortably, and the mask should stay in place when the wearer is talking.

According to guidance from the US Centers for Disease Control and Prevention (US CDC) and the World Health Organization (WHO), face masks should not be worn by infants and children under the age of 2; people who are not able to move or are unconscious; those who may be unable to remove the mask without assistance; or people who are having trouble breathing. Both the US CDC and WHO provide further guidance and information about face masks on their respective websites, and the information is updated regularly when new scientific evidence is available.

Surgical mask

Surgical mask

Tumutukoy ang “surgical mask” (na tinatawag minsan na “medical mask” o “medical face mask”) sa mga mask na itinatapon pagkatapos gamitin nang isang beses. Karaniwang isinusuot ang mga ito sa operasyon o iba pang proseso (hal., mga dental procedure) para hindi makapagkalat ang may suot ng mask ng mga mikrobyo, laway, uhog, o iba pang likido mula sa kanyang ilong at bibig. Hindi palaging magkakapareho ang mga medical o surgical mask, at iba-iba depende sa bansa ang mga regulasyon kaugnay ng mga ganitong uri ng mask.

Karaniwang gawa ang mga face mask sa mga pinagpatong-patong na tela o sa mga medikal na materyal na nakakatugon sa mga partikular na pamantayan para sa pagsasala ng maliliit na particle (kasama ang mga virus) na mula sa hangin. Nakakahinga nang komportable dapat ang may suot ng face mask habang suot ito. Kailangang hindi rin nagagalaw ang face mask kapag nagsasalita ang may suot nito.

Ayon sa patnubay ng US Centers for Disease Control and Prevention (US CDC) at World Health Organization (WHO), hindi dapat magsuot ng face mask ang mga sanggol at batang wala pang 2 taong gulang, mga taong hindi nakakagalaw o walang malay, mga taong hindi makakapag-alis ng face mask nang walang suporta, o mga taong may problema sa paghinga. May higit pang patnubay at impormasyon ang US CDC at WHO tungkol sa mga face mask sa website ng mga ito. Regular na ina-update ang impormasyon kapag may bagong ebidensyang mula sa siyensiya.

Tumutukoy ang “surgical mask” (na tinatawag minsan na “medical mask” o “medical face mask”) sa mga mask na itinatapon pagkatapos gamitin nang isang beses. Karaniwang isinusuot ang mga ito sa operasyon o iba pang proseso (hal., mga dental procedure) para hindi makapagkalat ang may suot ng mask ng mga mikrobyo, laway, uhog, o iba pang likido mula sa kanyang ilong at bibig. Hindi palaging magkakapareho ang mga medical o surgical mask, at iba-iba depende sa bansa ang mga regulasyon kaugnay ng mga ganitong uri ng mask.

Karaniwang gawa ang mga face mask sa mga pinagpatong-patong na tela o sa mga medikal na materyal na nakakatugon sa mga partikular na pamantayan para sa pagsasala ng maliliit na particle (kasama ang mga virus) na mula sa hangin. Nakakahinga nang komportable dapat ang may suot ng face mask habang suot ito. Kailangang hindi rin nagagalaw ang face mask kapag nagsasalita ang may suot nito.

Ayon sa patnubay ng US Centers for Disease Control and Prevention (US CDC) at World Health Organization (WHO), hindi dapat magsuot ng face mask ang mga sanggol at batang wala pang 2 taong gulang, mga taong hindi nakakagalaw o walang malay, mga taong hindi makakapag-alis ng face mask nang walang suporta, o mga taong may problema sa paghinga. May higit pang patnubay at impormasyon ang US CDC at WHO tungkol sa mga face mask sa website ng mga ito. Regular na ina-update ang impormasyon kapag may bagong ebidensyang mula sa siyensiya.

Surveillance

Surveillance

In general, surveillance is another way to say monitoring or watching and is thought of as an ongoing process for learning and understanding in public health. Public health surveillance systems are used to monitor health-related data at a population level (like in a neighborhood, city, state, country, or around the world). These systems help researchers and public health professionals understand patterns in how diseases spread, risk factors for diseases, how well vaccines work, how health is influenced by the environment, and many other things.

Public health surveillance is defined by the US Centers for Disease Control and Prevention (CDC) as “the ongoing, systematic collection, analysis, and interpretation of health-related data essential to planning, implementation, and evaluation of public health practice.”

In general, surveillance is another way to say monitoring or watching and is thought of as an ongoing process for learning and understanding in public health. Public health surveillance systems are used to monitor health-related data at a population level (like in a neighborhood, city, state, country, or around the world). These systems help researchers and public health professionals understand patterns in how diseases spread, risk factors for diseases, how well vaccines work, how health is influenced by the environment, and many other things.

Public health surveillance is defined by the US Centers for Disease Control and Prevention (CDC) as “the ongoing, systematic collection, analysis, and interpretation of health-related data essential to planning, implementation, and evaluation of public health practice.”

Symptoms

Symptoms

A symptom is an abnormal feeling that is experienced by a patient as a result of an illness. Symptoms may be objective, like a cough of fever that can be observed by another person, or subjective, like tiredness or a headache that can only be observed by the patient. A combination of symptoms may be used to suggest that someone has a particular disease, but to make a diagnosis, other tests may be used. The terms signs and symptoms are often used interchangeably, though often signs refer to objective symptoms that can be observed by another person.

A symptom is an abnormal feeling that is experienced by a patient as a result of an illness. Symptoms may be objective, like a cough of fever that can be observed by another person, or subjective, like tiredness or a headache that can only be observed by the patient. A combination of symptoms may be used to suggest that someone has a particular disease, but to make a diagnosis, other tests may be used. The terms signs and symptoms are often used interchangeably, though often signs refer to objective symptoms that can be observed by another person.

Síntomas

Síntomas

Un síntoma es una sensación anormal que experimenta un paciente debido a una enfermedad. Los síntomas pueden ser objetivos, como la tos o la fiebre, que pueden ser detectados por otra persona, o subjetivos, como el cansancio o el dolor de cabeza, que solo pueden ser detectados por el paciente. A partir de una combinación de síntomas se puede sugerir que una persona tiene una enfermedad en particular, pero para hacer un diagnóstico, pueden utilizarse otros tipos de análisis. Los términos “signos” y “síntomas” suelen utilizarse de forma indistinta, aunque, por lo general, el término “signos” hace referencia a los síntomas objetivos que pueden ser detectados por otra persona.

Un síntoma es una sensación anormal que experimenta un paciente debido a una enfermedad. Los síntomas pueden ser objetivos, como la tos o la fiebre, que pueden ser detectados por otra persona, o subjetivos, como el cansancio o el dolor de cabeza, que solo pueden ser detectados por el paciente. A partir de una combinación de síntomas se puede sugerir que una persona tiene una enfermedad en particular, pero para hacer un diagnóstico, pueden utilizarse otros tipos de análisis. Los términos “signos” y “síntomas” suelen utilizarse de forma indistinta, aunque, por lo general, el término “signos” hace referencia a los síntomas objetivos que pueden ser detectados por otra persona.

Tapabocas

Tapabocas

Los tapabocas, barbijos o mascarillas son cobertores ajustables diseñados para cubrir la totalidad de la nariz, la boca y el mentón. Los tapabocas pueden estar hechos con varias capas de tela o con materiales de uso médico que cumplen ciertos criterios para filtrar partículas pequeñas (incluso virus) del aire. Los tapabocas deben permitir que el usuario respire de manera cómoda y deben permanecer bien colocados al hablar.

De acuerdo con las directrices de los Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades de los Estados Unidos (CDC, por sus siglas en inglés) y la Organización Mundial de la Salud (OMS), los tapabocas no deben ser utilizados por niños menores de dos años, personas que no pueden moverse o están inconscientes, personas que no sean capaces de quitarse el tapabocas sin ayuda, ni personas que tengan problemas para respirar. Tanto los CDC como la OMS proveen directrices adicionales e información acerca de los tapabocas en sus respectivos sitios web. Esta información se actualiza regularmente a medida que hay nueva evidencia científica disponible.

Los tapabocas, barbijos o mascarillas son cobertores ajustables diseñados para cubrir la totalidad de la nariz, la boca y el mentón. Los tapabocas pueden estar hechos con varias capas de tela o con materiales de uso médico que cumplen ciertos criterios para filtrar partículas pequeñas (incluso virus) del aire. Los tapabocas deben permitir que el usuario respire de manera cómoda y deben permanecer bien colocados al hablar.

De acuerdo con las directrices de los Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades de los Estados Unidos (CDC, por sus siglas en inglés) y la Organización Mundial de la Salud (OMS), los tapabocas no deben ser utilizados por niños menores de dos años, personas que no pueden moverse o están inconscientes, personas que no sean capaces de quitarse el tapabocas sin ayuda, ni personas que tengan problemas para respirar. Tanto los CDC como la OMS proveen directrices adicionales e información acerca de los tapabocas en sus respectivos sitios web. Esta información se actualiza regularmente a medida que hay nueva evidencia científica disponible.

No result found.
Ask us a question
Previous
Page
X
of
Y
Next