Glossary

Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.
300
Definitions

Covax

Covax

COVAX is part of the Access to COVID-19 Tools (ACT) Accelerator launched by the World Health Organization, the European Commission, and France. The focus of COVAX is on ensuring that all people around the world have access to COVID-19 vaccines once they are available, regardless of their income or wealth.

COVAX will act as a platform to support research, development, and manufacturing of COVID-19 vaccine candidates, and will negotiate pricing. The initial aim is to have 2 billion doses of COVID-19 vaccines available by the end of 2021 to serve global communities- especially those who are "high risk" or serve as healthcare workers.

COVAX is part of the Access to COVID-19 Tools (ACT) Accelerator launched by the World Health Organization, the European Commission, and France. The focus of COVAX is on ensuring that all people around the world have access to COVID-19 vaccines once they are available, regardless of their income or wealth.

COVAX will act as a platform to support research, development, and manufacturing of COVID-19 vaccine candidates, and will negotiate pricing. The initial aim is to have 2 billion doses of COVID-19 vaccines available by the end of 2021 to serve global communities- especially those who are "high risk" or serve as healthcare workers.

Covax

Covax

Ang COVAX ay bahagi ng Access to COVID-19 Tools (ACT) Accelerator na inilunsad ng World Health Organization, European Commission, at France. Nakatuon ang COVAX sa pagtitiyak na makakatanggap ang lahat ng tao sa iba’t ibang panig ng mundo ng bakuna para sa COVID-19 kapag available na ang mga ito, mayaman man o mahirap.

Magsisilbi ang COVAX bilang platform para suportahan ang pananaliksik, pagbuo, at paggawa ng mga kandidatong bakuna para sa COVID-19, at makikipagkasundo ito para sa presyo. Unang layunin ang makapaghanda ng 2 bilyong dosis ng mga bakuna para sa COVID-19 bago matapos ang 2021 para mabigyan ang iba’t ibang komunidad sa buong mundo, lalo na ang mga taong “lubhang nanganganib” o naglilingkod bilang mga manggagawa sa pangangalagang pangkalusugan.

Ang COVAX ay bahagi ng Access to COVID-19 Tools (ACT) Accelerator na inilunsad ng World Health Organization, European Commission, at France. Nakatuon ang COVAX sa pagtitiyak na makakatanggap ang lahat ng tao sa iba’t ibang panig ng mundo ng bakuna para sa COVID-19 kapag available na ang mga ito, mayaman man o mahirap.

Magsisilbi ang COVAX bilang platform para suportahan ang pananaliksik, pagbuo, at paggawa ng mga kandidatong bakuna para sa COVID-19, at makikipagkasundo ito para sa presyo. Unang layunin ang makapaghanda ng 2 bilyong dosis ng mga bakuna para sa COVID-19 bago matapos ang 2021 para mabigyan ang iba’t ibang komunidad sa buong mundo, lalo na ang mga taong “lubhang nanganganib” o naglilingkod bilang mga manggagawa sa pangangalagang pangkalusugan.

Covax

Covax

COVAX faz parte do Acelerador de Acesso às Ferramentas COVID-19 (ACT) lançado pela Organização Mundial da Saúde, Comissão Europeia e França. O foco da COVAX é garantir que todas as pessoas ao redor do mundo tenham acesso às vacinas da COVID-19 assim que estiverem disponíveis, independentemente de sua renda ou riqueza.

A COVAX atuará como uma plataforma para apoiar a pesquisa, o desenvolvimento e a fabricação de vacinas candidatas da COVID-19, e negociará os preços. O objetivo inicial é ter 2 bilhões de doses de vacinas da COVID-19 disponíveis até o final de 2021 para fornecer às comunidades globais - especialmente aquelas que são de "alto risco" ou atuam como profissionais de saúde.

COVAX faz parte do Acelerador de Acesso às Ferramentas COVID-19 (ACT) lançado pela Organização Mundial da Saúde, Comissão Europeia e França. O foco da COVAX é garantir que todas as pessoas ao redor do mundo tenham acesso às vacinas da COVID-19 assim que estiverem disponíveis, independentemente de sua renda ou riqueza.

A COVAX atuará como uma plataforma para apoiar a pesquisa, o desenvolvimento e a fabricação de vacinas candidatas da COVID-19, e negociará os preços. O objetivo inicial é ter 2 bilhões de doses de vacinas da COVID-19 disponíveis até o final de 2021 para fornecer às comunidades globais - especialmente aquelas que são de "alto risco" ou atuam como profissionais de saúde.

Cuidado assistencial

Cuidado assistencial

Cuidado assistencial é um cuidado médico que trata sintomas de uma doença (ou seja, febre, problemas respiratórios, diarreia) sem tratar ou curar a doença ou enfermidade que está causando os sintomas. Cuidado assistencial pode incluir medicações, tratamentos respiratórios, fisioterapia, psicoterapia, ou outros tratamentos. Tratamento assistencial pode ser fornecido no hospital, clínica ou em casa.

Cuidado assistencial é um cuidado médico que trata sintomas de uma doença (ou seja, febre, problemas respiratórios, diarreia) sem tratar ou curar a doença ou enfermidade que está causando os sintomas. Cuidado assistencial pode incluir medicações, tratamentos respiratórios, fisioterapia, psicoterapia, ou outros tratamentos. Tratamento assistencial pode ser fornecido no hospital, clínica ou em casa.

Cânfora 1m

Cânfora 1m

Cânfora (também chamada de alcânfora, alcanfor, Cinnamomum camphora, kapur, karpuram, além de outros nomes) é um aditivo extraído da madeira da árvore da canforeira. Geralmente, a cânfora é utilizada em pomadas que ajudam com a congestão nasal e também é usada em medicamentos homeopáticos.

Embora algumas referências sugiram que a cânfora pode ser adicionada a medicamentos orais para gripe e resfriado, várias referências afirmam que a cânfora não deve ser aplicada oralmente. A cânfora possui efeitos colaterais graves (ou seja, queimação na boca ou garganta, vômitos) e sua toxicidade pode causar convulsões ou morte, especialmente em crianças pequenas. A cânfora não deve ser utilizada a menos que diluída adequadamente e nunca deve ser aplicada na pele ferida.

Cânfora (também chamada de alcânfora, alcanfor, Cinnamomum camphora, kapur, karpuram, além de outros nomes) é um aditivo extraído da madeira da árvore da canforeira. Geralmente, a cânfora é utilizada em pomadas que ajudam com a congestão nasal e também é usada em medicamentos homeopáticos.

Embora algumas referências sugiram que a cânfora pode ser adicionada a medicamentos orais para gripe e resfriado, várias referências afirmam que a cânfora não deve ser aplicada oralmente. A cânfora possui efeitos colaterais graves (ou seja, queimação na boca ou garganta, vômitos) e sua toxicidade pode causar convulsões ou morte, especialmente em crianças pequenas. A cânfora não deve ser utilizada a menos que diluída adequadamente e nunca deve ser aplicada na pele ferida.

DNA

DNA

Deoxyribonucleic acid (DNA) is a molecular structure that self-replicates and carries genetic information in humans and many other organisms (e.g. bacteria, animals, plants, some viruses).

Deoxyribonucleic acid (DNA) is a molecular structure that self-replicates and carries genetic information in humans and many other organisms (e.g. bacteria, animals, plants, some viruses).

DNA

DNA

Ácido desoxirribonucleico (DNA) é uma estrutura molecular que se auto-replica e carrega informações genéticas em humanos e muitos outros organismos (por exemplo, bactérias, animais, plantas e alguns vírus).

Ácido desoxirribonucleico (DNA) é uma estrutura molecular que se auto-replica e carrega informações genéticas em humanos e muitos outros organismos (por exemplo, bactérias, animais, plantas e alguns vírus).

DNA

DNA

Tumutukoy ang “deoxyribonucleic acid” (DNA) sa isang estruktura ng molecule na nagpaparami sa sarili at naglalaman genetic na impormasyon sa mga tao at maraming iba pang organismo (hal., mga bakterya, hayop, halaman, ilang virus).

Tumutukoy ang “deoxyribonucleic acid” (DNA) sa isang estruktura ng molecule na nagpaparami sa sarili at naglalaman genetic na impormasyon sa mga tao at maraming iba pang organismo (hal., mga bakterya, hayop, halaman, ilang virus).

DNA virus

DNA virus

The genetic material found in viruses is stored as ribonucleic acid (RNA) or as deoxyribonucleic acid (DNA). A virus requires host cells (cells from another living organism like a human or animal) to multiply, and it does so by injecting its genetic information into a host cell. The virus then makes copies of itself in one cell and releases these copies to infect new host cells to make more copies.

DNA viruses have deoxyribonucleic acid (DNA) as their genetic material. Examples of DNA viruses include herpes and human papillomavirus (HPV).

The genetic material found in viruses is stored as ribonucleic acid (RNA) or as deoxyribonucleic acid (DNA). A virus requires host cells (cells from another living organism like a human or animal) to multiply, and it does so by injecting its genetic information into a host cell. The virus then makes copies of itself in one cell and releases these copies to infect new host cells to make more copies.

DNA viruses have deoxyribonucleic acid (DNA) as their genetic material. Examples of DNA viruses include herpes and human papillomavirus (HPV).

DNA virus

DNA virus

Nakaimbak bilang ribonucleic acid (RNA) o deoxyribonucleic acid (DNA) ang genetic material na matatagpuan sa mga virus. Kinakailangan ng virus ng mga host na selula (mga selula mula sa iba pang buhay na organismo tulad ng tao o hayop) para makapagparami, at ginagawa nito ito sa pamamagitan ng pagturok ng genetic na impormasyon nito sa isang host na selula. Pagkatapos, gagawa ang virus ng mga kopya ng sarili nito sa isang selula at ilalabas nito ang mga kopya na ito para kumalat sa mga bagong host na selula upang gumawa ng mas maraming kopya.

Deoxyribonucleic acid (DNA) ang genetic material ng mga DNA virus. Mga halimbawa ng mga DNA virus ang herpes at human papillomavirus (HPV).

Nakaimbak bilang ribonucleic acid (RNA) o deoxyribonucleic acid (DNA) ang genetic material na matatagpuan sa mga virus. Kinakailangan ng virus ng mga host na selula (mga selula mula sa iba pang buhay na organismo tulad ng tao o hayop) para makapagparami, at ginagawa nito ito sa pamamagitan ng pagturok ng genetic na impormasyon nito sa isang host na selula. Pagkatapos, gagawa ang virus ng mga kopya ng sarili nito sa isang selula at ilalabas nito ang mga kopya na ito para kumalat sa mga bagong host na selula upang gumawa ng mas maraming kopya.

Deoxyribonucleic acid (DNA) ang genetic material ng mga DNA virus. Mga halimbawa ng mga DNA virus ang herpes at human papillomavirus (HPV).

Dati nang kondisyon

Dati nang kondisyon

Sa US, karaniwang ginagamit ang terminong “dati nang kondisyon” para tumukoy sa problemang medikal (tulad ng diabetes, hika, sakit sa puso, altapresyon, sobrang katabaan, kanser) na iniinda na ng pasyente bago pa siya magsimula ng bagong pagsaklaw ng medikal na insurance. Iniangkop ang paggamit sa termino para sa kasalukuyang pandemyang COVID-19 para ilarawan ang mga karaniwang matagal nang (o hindi nawawalang) problema sa kalusugan (tulad ng diabetes, hika, sakit sa puso, altapresyon, sobrang katabaan, kanser) na maaaring magpalaki sa posibilidad ng pasyente na maimpeksyon ng virus o magkaroon ng malubhang karamdaman dahil sa virus.

Sa US, karaniwang ginagamit ang terminong “dati nang kondisyon” para tumukoy sa problemang medikal (tulad ng diabetes, hika, sakit sa puso, altapresyon, sobrang katabaan, kanser) na iniinda na ng pasyente bago pa siya magsimula ng bagong pagsaklaw ng medikal na insurance. Iniangkop ang paggamit sa termino para sa kasalukuyang pandemyang COVID-19 para ilarawan ang mga karaniwang matagal nang (o hindi nawawalang) problema sa kalusugan (tulad ng diabetes, hika, sakit sa puso, altapresyon, sobrang katabaan, kanser) na maaaring magpalaki sa posibilidad ng pasyente na maimpeksyon ng virus o magkaroon ng malubhang karamdaman dahil sa virus.

Desinfección

Desinfección

La desinfección es el proceso por el cual se destruyen los gérmenes y otros organismos minúsculos que causan enfermedades (llamados “microorganismos patógenos”), que suelen encontrarse en superficies duras, y así se detiene su propagación. La desinfección suele ocurrir tras la aplicación de calor, de radiación o de químicos en superficies, que destruyen las bacterias y otros microorganismos nocivos (excepto esporas). 

La desinfección es el proceso por el cual se destruyen los gérmenes y otros organismos minúsculos que causan enfermedades (llamados “microorganismos patógenos”), que suelen encontrarse en superficies duras, y así se detiene su propagación. La desinfección suele ocurrir tras la aplicación de calor, de radiación o de químicos en superficies, que destruyen las bacterias y otros microorganismos nocivos (excepto esporas). 

Desinfectante

Desinfectante

Según los Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades de EE. UU., el desinfectante es un producto químico que destruye los microbios (por ejemplo, virus, bacterias, hongos) por procesos físicos o químicos. Los desinfectantes se utilizan para destruir microbios que se encuentran en superficies o en el agua, a fin de reducir el riesgo de propagación de infecciones. No se ha demostrado que los desinfectantes rociados en el aire maten los microbios en el aire.

Según los Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades de EE. UU., el desinfectante es un producto químico que destruye los microbios (por ejemplo, virus, bacterias, hongos) por procesos físicos o químicos. Los desinfectantes se utilizan para destruir microbios que se encuentran en superficies o en el agua, a fin de reducir el riesgo de propagación de infecciones. No se ha demostrado que los desinfectantes rociados en el aire maten los microbios en el aire.

Desinfecção

Desinfecção

Desinfecção é um processo que elimina germes e outros pequenos organismos que provocam doenças (denominados 'microrganismos'), geralmente em superfícies sólidas, o que impede sua propagação. A desinfecção geralmente acontece após a aplicação de calor, radiação ou produtos químicos a uma superfície de forma que elimine bactérias e outros microrganismos prejudiciais (exceto esporos). 

Desinfecção é um processo que elimina germes e outros pequenos organismos que provocam doenças (denominados 'microrganismos'), geralmente em superfícies sólidas, o que impede sua propagação. A desinfecção geralmente acontece após a aplicação de calor, radiação ou produtos químicos a uma superfície de forma que elimine bactérias e outros microrganismos prejudiciais (exceto esporos). 

Desinfetante

Desinfetante

De acordo com os Institutos de Controle de Doenças dos EUA, um desinfetante é um produto químico que elimina germes (por exemplo vírus, bactérias e fungos) por meios físicos ou químicos. Os desinfetantes são usados para eliminar germes em superfícies ou na água, para reduzir o risco de transmissão da infecção. Desinfetantes pulverizados no ar não conseguem eliminar os germes do ar.

De acordo com os Institutos de Controle de Doenças dos EUA, um desinfetante é um produto químico que elimina germes (por exemplo vírus, bactérias e fungos) por meios físicos ou químicos. Os desinfetantes são usados para eliminar germes em superfícies ou na água, para reduzir o risco de transmissão da infecção. Desinfetantes pulverizados no ar não conseguem eliminar os germes do ar.

Diagnostic test

Diagnostic test

A diagnostic test (also commonly called a medical test) is used to confirm the presence of a disease or evaluate the severity of a disease for patients suspected of having a particular disease or condition. Diagnostic tests are used to make or confirm a medical diagnosis.

There are many different kinds of diagnostic tests, including blood tests, x-rays, tissue biopsies, bone scans, and more that may be used to help diagnose conditions including pregnancy, anemia, cancer, or infections as well as heart, vision, or kidney problems. In the case of COVID-19, there are diagnostic tests used to diagnose patients with COVID-19 and tests that are used to test patients for antibodies, to see if they were previously infected with COVID-19 even if they are now recovered.

A diagnostic test (also commonly called a medical test) is used to confirm the presence of a disease or evaluate the severity of a disease for patients suspected of having a particular disease or condition. Diagnostic tests are used to make or confirm a medical diagnosis.

There are many different kinds of diagnostic tests, including blood tests, x-rays, tissue biopsies, bone scans, and more that may be used to help diagnose conditions including pregnancy, anemia, cancer, or infections as well as heart, vision, or kidney problems. In the case of COVID-19, there are diagnostic tests used to diagnose patients with COVID-19 and tests that are used to test patients for antibodies, to see if they were previously infected with COVID-19 even if they are now recovered.

Disinfectant

Disinfectant

According to the U.S. Centers for Disease Control, a disinfectant is a chemical that destroys germs (e.g. viruses, bacteria, fungi) by physical or chemical means. Disinfectants are used to kill germs on surfaces or in water to lower the risk of spreading infection. Disinfectants sprayed into the air have not been shown to kill germs in the air.

According to the U.S. Centers for Disease Control, a disinfectant is a chemical that destroys germs (e.g. viruses, bacteria, fungi) by physical or chemical means. Disinfectants are used to kill germs on surfaces or in water to lower the risk of spreading infection. Disinfectants sprayed into the air have not been shown to kill germs in the air.

Disinfectant

Disinfectant

Ayon sa US Centers for Disease Control, tumutukoy ang “disinfectant” sa isang kemikal na sumisira sa mga mikrobyo (hal., mga virus, bakterya, fungus) sa pisikal o kemikal na paraan. Ginagamit ang mga disinfectant para patayin ang mga mikrobyo sa mga bagay o sa tubig para mapaliit ang posibilidad ng paglaganap ng impeksyon. Hindi napatunayang napapatay ng mga disinfectant na winiwisik sa hangin ang mga mikrobyo sa hangin.

Ayon sa US Centers for Disease Control, tumutukoy ang “disinfectant” sa isang kemikal na sumisira sa mga mikrobyo (hal., mga virus, bakterya, fungus) sa pisikal o kemikal na paraan. Ginagamit ang mga disinfectant para patayin ang mga mikrobyo sa mga bagay o sa tubig para mapaliit ang posibilidad ng paglaganap ng impeksyon. Hindi napatunayang napapatay ng mga disinfectant na winiwisik sa hangin ang mga mikrobyo sa hangin.

Disinfection

Disinfection

Disinfection is a process that kills germs and other tiny disease-carrying organisms (called 'microorganisms'), usually on hard surfaces, which stops them from spreading. Disinfection usually happens after using heat, radiation, or chemicals are applied to a surface that destroys bacteria and other harmful microorganisms (except spores). 

Disinfection is a process that kills germs and other tiny disease-carrying organisms (called 'microorganisms'), usually on hard surfaces, which stops them from spreading. Disinfection usually happens after using heat, radiation, or chemicals are applied to a surface that destroys bacteria and other harmful microorganisms (except spores). 

Distanciamento social

Distanciamento social

De acordo com os Institutos de Controle e Prevenção de Doenças dos EUA, o distanciamento social é o ato de manter um espaço entre você e outras pessoas de fora da sua casa para prevenir a transmissão da COVID-19. Para praticar o distanciamento social, os especialistas recomendam que as pessoas fiquem a pelo menos 2 metros de distância. O distanciamento social também é chamado às vezes de distanciamento físico.

De acordo com os Institutos de Controle e Prevenção de Doenças dos EUA, o distanciamento social é o ato de manter um espaço entre você e outras pessoas de fora da sua casa para prevenir a transmissão da COVID-19. Para praticar o distanciamento social, os especialistas recomendam que as pessoas fiquem a pelo menos 2 metros de distância. O distanciamento social também é chamado às vezes de distanciamento físico.

Distanciamiento social

Distanciamiento social

Según los Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades de EE. UU., el distanciamiento social consiste en mantener un espacio entre uno mismo y otras personas fuera del hogar para evitar la propagación de la COVID-19. Para practicar el distanciamiento social, los expertos recomiendan mantener una distancia de al menos 6 pies (2 metros) entre las personas. En ocasiones, al distanciamiento social también se lo denomina distanciamiento físico.

Según los Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades de EE. UU., el distanciamiento social consiste en mantener un espacio entre uno mismo y otras personas fuera del hogar para evitar la propagación de la COVID-19. Para practicar el distanciamiento social, los expertos recomiendan mantener una distancia de al menos 6 pies (2 metros) entre las personas. En ocasiones, al distanciamiento social también se lo denomina distanciamiento físico.

Dióxido de cloro

Dióxido de cloro

El dióxido de cloro es un gas creado por el ser humano, que no se encuentra de manera natural en el ambiente y que causa irritación en los ojos, la nariz, la garganta y los pulmones. Tiene muchos usos industriales (incluido su uso como desinfectante) y se utiliza en cantidades controladas como un químico comercial para ciertos tratamientos médicos, la agricultura, el procesamiento de alimentos, la fabricación de papel, la limpieza y el tratamiento del agua. El dióxido de cloro es inflamable y su exposición a largo plazo o en dosis altas puede ser mortal.

El dióxido de cloro es un gas creado por el ser humano, que no se encuentra de manera natural en el ambiente y que causa irritación en los ojos, la nariz, la garganta y los pulmones. Tiene muchos usos industriales (incluido su uso como desinfectante) y se utiliza en cantidades controladas como un químico comercial para ciertos tratamientos médicos, la agricultura, el procesamiento de alimentos, la fabricación de papel, la limpieza y el tratamiento del agua. El dióxido de cloro es inflamable y su exposición a largo plazo o en dosis altas puede ser mortal.

Dióxido de cloro

Dióxido de cloro

O dióxido de cloro é um gás artificial que não ocorre naturalmente e é irritante para os olhos, nariz, garganta e pulmões. Tem muitos usos industriais (inclusive como desinfetante) e é usado em quantidades controladas como um produto químico comercial para certos tratamentos médicos, agricultura, processamento de alimentos, fabricação de papel, limpeza e tratamento de água. O dióxido de cloro é inflamável e pode ser fatal caso haja exposição a doses altas ou de longo prazo.

O dióxido de cloro é um gás artificial que não ocorre naturalmente e é irritante para os olhos, nariz, garganta e pulmões. Tem muitos usos industriais (inclusive como desinfetante) e é usado em quantidades controladas como um produto químico comercial para certos tratamentos médicos, agricultura, processamento de alimentos, fabricação de papel, limpeza e tratamento de água. O dióxido de cloro é inflamável e pode ser fatal caso haja exposição a doses altas ou de longo prazo.

Doença autoimune

Doença autoimune

De acordo com o Instituto Nacional da Saúde, "doenças autoimunes se referem a problemas com o sistema imunológico, que geralmente luta contra vírus, bactérias, e infecções. O problema faz com que as células do sistema imunológico ataquem o corpo por engano. Essas doenças podem afetar quase qualquer parte do corpo. "

De acordo com o Instituto Nacional da Saúde, "doenças autoimunes se referem a problemas com o sistema imunológico, que geralmente luta contra vírus, bactérias, e infecções. O problema faz com que as células do sistema imunológico ataquem o corpo por engano. Essas doenças podem afetar quase qualquer parte do corpo. "

Droplet nuclei

Droplet nuclei

Droplet nuclei are dried respiratory droplets that are released into the air by an infected person coughing, sneezing, talking, singing, or even just breathing. Droplet nuclei are typically very small (smaller than 5μm), so they can stay suspended in the air for longer and be dispersed farther by air currents compared to larger and heavier respiratory droplets that fall quickly once released into the air.

Droplet nuclei are dried respiratory droplets that are released into the air by an infected person coughing, sneezing, talking, singing, or even just breathing. Droplet nuclei are typically very small (smaller than 5μm), so they can stay suspended in the air for longer and be dispersed farther by air currents compared to larger and heavier respiratory droplets that fall quickly once released into the air.

EPI

EPI

De acordo com o Centro de Controle e Prevenção de Doenças dos EUA, o termo equipamento de proteção individual (EPI) “refere-se a roupas de proteção, capacetes, luvas, protetores faciais, óculos de proteção, máscaras faciais e/ou respiradores ou outro equipamento projetado para proteger o usuário de lesões ou da propagação de infecções ou doenças."

Na área da saúde, os EPIs são usado para prevenir a transmissão de doenças. Para prevenir a transmissão da COVID-19, os EPIs incluem máscaras cirúrgicas, respiradores N95, protetores faciais, óculos de proteção, luvas, aventais e/ou outros equipamentos.

De acordo com o Centro de Controle e Prevenção de Doenças dos EUA, o termo equipamento de proteção individual (EPI) “refere-se a roupas de proteção, capacetes, luvas, protetores faciais, óculos de proteção, máscaras faciais e/ou respiradores ou outro equipamento projetado para proteger o usuário de lesões ou da propagação de infecções ou doenças."

Na área da saúde, os EPIs são usado para prevenir a transmissão de doenças. Para prevenir a transmissão da COVID-19, os EPIs incluem máscaras cirúrgicas, respiradores N95, protetores faciais, óculos de proteção, luvas, aventais e/ou outros equipamentos.

EPP

EPP

De acuerdo con los Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades de EE. UU., el término equipo de protección personal (EPP), o equipo de protección individual (EPI), “se refiere a indumentaria de protección, cascos, guantes, pantallas faciales, gafas protectoras, tapabocas y/o respiradores u otro equipo diseñado para proteger a quien lo utiliza de alguna lesión o de la propagación de infecciones o enfermedades”.

En la atención sanitaria, el EPP es utilizado para prevenir la propagación de enfermedades. Para evitar la propagación de la COVID-19, el EPP incluye mascarillas quirúrgicas, respiradores N95, pantallas faciales, gafas protectoras, guantes, batas u otro equipo.

De acuerdo con los Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades de EE. UU., el término equipo de protección personal (EPP), o equipo de protección individual (EPI), “se refiere a indumentaria de protección, cascos, guantes, pantallas faciales, gafas protectoras, tapabocas y/o respiradores u otro equipo diseñado para proteger a quien lo utiliza de alguna lesión o de la propagación de infecciones o enfermedades”.

En la atención sanitaria, el EPP es utilizado para prevenir la propagación de enfermedades. Para evitar la propagación de la COVID-19, el EPP incluye mascarillas quirúrgicas, respiradores N95, pantallas faciales, gafas protectoras, guantes, batas u otro equipo.

Efectividad

Efectividad

Los estudios sobre la efectividad de un medicamento, tratamiento o vacuna examinan en qué medida el medicamento, el tratamiento o la vacuna funcionan en la población general, en el “mundo real”, en lugar de centrarse únicamente en un contexto de investigación. La efectividad es diferente de la eficacia, porque la eficacia se usa para medir en qué medida un medicamento o una vacuna funcionan en contextos controlados de investigación.

Aunque la eficacia y la efectividad son términos similares y suelen usarse indistintamente, las diferencias entre ambos términos son importantes. Cuando se desarrolla o estudia un medicamento, un tratamiento o una vacuna nuevos en ensayos clínicos, se informa de su eficacia hasta que están disponibles para la población en general, momento en el que puede empezar a medirse la efectividad.

Los estudios sobre la efectividad de un medicamento, tratamiento o vacuna examinan en qué medida el medicamento, el tratamiento o la vacuna funcionan en la población general, en el “mundo real”, en lugar de centrarse únicamente en un contexto de investigación. La efectividad es diferente de la eficacia, porque la eficacia se usa para medir en qué medida un medicamento o una vacuna funcionan en contextos controlados de investigación.

Aunque la eficacia y la efectividad son términos similares y suelen usarse indistintamente, las diferencias entre ambos términos son importantes. Cuando se desarrolla o estudia un medicamento, un tratamiento o una vacuna nuevos en ensayos clínicos, se informa de su eficacia hasta que están disponibles para la población en general, momento en el que puede empezar a medirse la efectividad.

Efectividad de la vacuna

Efectividad de la vacuna

Los estudios de efectividad de una vacuna examinan la capacidad de una vacuna para evitar una enfermedad específica en el “mundo real”, donde las personas hacen cosas, como ir a tiendas de comestibles, al trabajo y a la escuela. La efectividad de la vacuna es distinta de la eficacia, pues esta última se utiliza para medir la capacidad de una vacuna para prevenir una enfermedad específica en un ambiente controlado de investigación.

Aunque la eficacia y la efectividad de las vacunas son términos similares y suelen usarse indistintamente, las diferencias entre ambos términos son importantes. Cuando se desarrolla y se estudia una vacuna nueva en ensayos clínicos, se informa acerca de su eficacia hasta que la vacuna está disponible para grandes grupos poblacionales, momento en el que puede empezar a medirse la efectividad. La efectividad de la vacuna en el mundo real refleja las diferencias poblacionales respecto al estado de salud, el peso, la edad y otros factores de cada comunidad, y es un término mucho más confiable y preciso para determinar cuán útil es una vacuna para evitar una enfermedad en la vida diaria.

Los estudios de efectividad de una vacuna examinan la capacidad de una vacuna para evitar una enfermedad específica en el “mundo real”, donde las personas hacen cosas, como ir a tiendas de comestibles, al trabajo y a la escuela. La efectividad de la vacuna es distinta de la eficacia, pues esta última se utiliza para medir la capacidad de una vacuna para prevenir una enfermedad específica en un ambiente controlado de investigación.

Aunque la eficacia y la efectividad de las vacunas son términos similares y suelen usarse indistintamente, las diferencias entre ambos términos son importantes. Cuando se desarrolla y se estudia una vacuna nueva en ensayos clínicos, se informa acerca de su eficacia hasta que la vacuna está disponible para grandes grupos poblacionales, momento en el que puede empezar a medirse la efectividad. La efectividad de la vacuna en el mundo real refleja las diferencias poblacionales respecto al estado de salud, el peso, la edad y otros factores de cada comunidad, y es un término mucho más confiable y preciso para determinar cuán útil es una vacuna para evitar una enfermedad en la vida diaria.

Efectos secundarios

Efectos secundarios

Un efecto secundario es un síntoma (generalmente indeseable) causado por un medicamento o tratamiento que se utiliza para tratar una enfermedad. Los efectos secundarios varían en función del tratamiento, así como de la edad, el sexo, el nivel salud, otras enfermedades o medicamentos, el peso o la etnia del paciente. A menudo los efectos secundarios son leves y temporales, pero, en algunos casos, los efectos secundarios pueden ser graves y provocar una discapacidad permanente. Un efecto secundario también puede denominarse reacción secundaria o evento o reacción adversa.

Un efecto secundario es un síntoma (generalmente indeseable) causado por un medicamento o tratamiento que se utiliza para tratar una enfermedad. Los efectos secundarios varían en función del tratamiento, así como de la edad, el sexo, el nivel salud, otras enfermedades o medicamentos, el peso o la etnia del paciente. A menudo los efectos secundarios son leves y temporales, pero, en algunos casos, los efectos secundarios pueden ser graves y provocar una discapacidad permanente. Un efecto secundario también puede denominarse reacción secundaria o evento o reacción adversa.

Efeitos colaterais

Efeitos colaterais

Um efeito colateral é um sintoma (geralmente indesejado) que é causado por uma medicação ou tratamento que está sendo usada para tratar uma enfermidade. Os efeitos colaterais variam dependendo do tratamento, assim como da idade do paciente, gênero, saúde geral, outras enfermidades ou medicamentos, peso ou etnia. Frequentemente, os efeitos colaterais são menores e temporários, mas, em alguns casos, os efeitos colaterais podem ser graves e resultar em incapacidade permanente. Um efeito colateral também pode ser chamado de reação colateral ou efeito secundário.

Um efeito colateral é um sintoma (geralmente indesejado) que é causado por uma medicação ou tratamento que está sendo usada para tratar uma enfermidade. Os efeitos colaterais variam dependendo do tratamento, assim como da idade do paciente, gênero, saúde geral, outras enfermidades ou medicamentos, peso ou etnia. Frequentemente, os efeitos colaterais são menores e temporários, mas, em alguns casos, os efeitos colaterais podem ser graves e resultar em incapacidade permanente. Um efeito colateral também pode ser chamado de reação colateral ou efeito secundário.

Efetividade

Efetividade

Os estudos de efetividade de medicamentos, tratamentos ou vacinas examinam como o medicamento, o tratamento ou a vacina funcionam para a população em geral no “mundo real”, em vez de apenas em um ambiente de pesquisa. A efetividade é diferente de eficácia porque a eficácia é usada para medir o quão bem um medicamento ou vacina funciona em ambientes de pesquisa controlados.

Embora eficácia e efetividade sejam termos semelhantes e frequentemente usados ​​de forma intercambiável, as diferenças entre os dois termos são importantes. Quando um novo medicamento, tratamento ou vacina está sendo desenvolvido e estudado em ensaios clínicos, é relatada sua eficácia até que seja disponibilizado para a população em geral, momento em que pode ser medida sua efetividade.

Os estudos de efetividade de medicamentos, tratamentos ou vacinas examinam como o medicamento, o tratamento ou a vacina funcionam para a população em geral no “mundo real”, em vez de apenas em um ambiente de pesquisa. A efetividade é diferente de eficácia porque a eficácia é usada para medir o quão bem um medicamento ou vacina funciona em ambientes de pesquisa controlados.

Embora eficácia e efetividade sejam termos semelhantes e frequentemente usados ​​de forma intercambiável, as diferenças entre os dois termos são importantes. Quando um novo medicamento, tratamento ou vacina está sendo desenvolvido e estudado em ensaios clínicos, é relatada sua eficácia até que seja disponibilizado para a população em geral, momento em que pode ser medida sua efetividade.

Efetividade da vacina

Efetividade da vacina

Estudos de efetividade das vacinas examinam quão bem uma vacina previne uma determinada doença no “mundo real”, onde as pessoas estão fazendo coisas como ir ao supermercado, trabalhar e estudar. A efetividade da vacina é diferente da eficácia da vacina porque a eficácia é usada para medir o quão bem um medicamento ou vacina funciona em ambientes de pesquisa controlados.

Embora eficácia da vacina e efetividade da vacina sejam termos semelhantes e sejam frequentemente usados de forma intercambiável, as diferenças entre os dois termos são importantes. Quando uma nova vacina está sendo desenvolvida e estudada em ensaios clínicos, é relatada sua eficácia até que seja disponibilizada para a população em geral, momento em que pode ser medida sua efetividade. A efetividade da vacina no mundo real reflete as diferenças populacionais no estado de saúde, peso, idade e outros fatores entre as comunidades e é um termo muito mais confiável e preciso para a utilidade de uma vacina na prevenção de doenças na vida diária.

Estudos de efetividade das vacinas examinam quão bem uma vacina previne uma determinada doença no “mundo real”, onde as pessoas estão fazendo coisas como ir ao supermercado, trabalhar e estudar. A efetividade da vacina é diferente da eficácia da vacina porque a eficácia é usada para medir o quão bem um medicamento ou vacina funciona em ambientes de pesquisa controlados.

Embora eficácia da vacina e efetividade da vacina sejam termos semelhantes e sejam frequentemente usados de forma intercambiável, as diferenças entre os dois termos são importantes. Quando uma nova vacina está sendo desenvolvida e estudada em ensaios clínicos, é relatada sua eficácia até que seja disponibilizada para a população em geral, momento em que pode ser medida sua efetividade. A efetividade da vacina no mundo real reflete as diferenças populacionais no estado de saúde, peso, idade e outros fatores entre as comunidades e é um termo muito mais confiável e preciso para a utilidade de uma vacina na prevenção de doenças na vida diária.

Effectiveness

Effectiveness

Medicine, treatment, or vaccine effectiveness studies examine how well the medicine, treatment, or vaccine works for the general population in the “real world,” rather than solely in a research setting. Effectiveness is different from efficacy because efficacy is used to measure how well a medicine or vaccine works in controlled, research environments.

Though efficacy and effectiveness are similar terms and are often used interchangeably, the differences between the two terms are important. When a new medicine, treatment, or vaccine is being developed and studied in clinical trials, the efficacy is reported until it is made available for the general population, at which point effectiveness can be measured.

Medicine, treatment, or vaccine effectiveness studies examine how well the medicine, treatment, or vaccine works for the general population in the “real world,” rather than solely in a research setting. Effectiveness is different from efficacy because efficacy is used to measure how well a medicine or vaccine works in controlled, research environments.

Though efficacy and effectiveness are similar terms and are often used interchangeably, the differences between the two terms are important. When a new medicine, treatment, or vaccine is being developed and studied in clinical trials, the efficacy is reported until it is made available for the general population, at which point effectiveness can be measured.

Efficacy

Efficacy

Medicine, treatment, or vaccine efficacy is used to report on how well a medicine, treatment, or vaccine works in controlled, research environments. Efficacy is used to communicate how well the trial product works in research group, when compared to the group of participants who did not receive the trial product. Using vaccine efficacy as an example, if 100 study participants were a given study vaccine with 90% efficacy, 90 patients would not contract the disease and 10 would.

Though efficacy and effectiveness are similar terms and are often used interchangeably, the differences between the two terms are important. When a new medicine, treatment, or vaccine is being developed and studied in clinical trials, the efficacy is reported until it is made available for the general population, at which point effectiveness can be measured.

Medicine, treatment, or vaccine efficacy is used to report on how well a medicine, treatment, or vaccine works in controlled, research environments. Efficacy is used to communicate how well the trial product works in research group, when compared to the group of participants who did not receive the trial product. Using vaccine efficacy as an example, if 100 study participants were a given study vaccine with 90% efficacy, 90 patients would not contract the disease and 10 would.

Though efficacy and effectiveness are similar terms and are often used interchangeably, the differences between the two terms are important. When a new medicine, treatment, or vaccine is being developed and studied in clinical trials, the efficacy is reported until it is made available for the general population, at which point effectiveness can be measured.

Eficacia

Eficacia

La eficacia de un medicamento, un tratamiento o una vacuna se utiliza para informar en qué medida estos funcionan en contextos controlados de investigación. La eficacia se utiliza para comunicar en qué medida funciona el producto de prueba en un grupo de investigación, en comparación con el grupo de participantes que no lo recibieron. Usando como ejemplo la eficacia de una vacuna, si 100 participantes reciben la vacuna en estudio que tiene un 90 % de eficacia, 90 pacientes no contraerían la enfermedad y 10 sí lo harían.

Aunque la eficacia y la efectividad son términos similares y suelen usarse indistintamente, las diferencias entre ambos términos son importantes. Cuando se desarrolla o estudia un medicamento, un tratamiento o una vacuna nuevos en ensayos clínicos, se informa de su eficacia hasta que están disponibles para la población en general, momento en el que puede empezar a medirse la efectividad.

La eficacia de un medicamento, un tratamiento o una vacuna se utiliza para informar en qué medida estos funcionan en contextos controlados de investigación. La eficacia se utiliza para comunicar en qué medida funciona el producto de prueba en un grupo de investigación, en comparación con el grupo de participantes que no lo recibieron. Usando como ejemplo la eficacia de una vacuna, si 100 participantes reciben la vacuna en estudio que tiene un 90 % de eficacia, 90 pacientes no contraerían la enfermedad y 10 sí lo harían.

Aunque la eficacia y la efectividad son términos similares y suelen usarse indistintamente, las diferencias entre ambos términos son importantes. Cuando se desarrolla o estudia un medicamento, un tratamiento o una vacuna nuevos en ensayos clínicos, se informa de su eficacia hasta que están disponibles para la población en general, momento en el que puede empezar a medirse la efectividad.

Eficacia de la vacuna

Eficacia de la vacuna

La eficacia de la vacuna se utiliza para informar de la capacidad de una vacuna para evitar una enfermedad específica en ambientes controlados de investigación. A través de la eficacia de la vacuna se comunica su capacidad para prevenir el virus en el grupo de personas que recibieron la vacuna en estudio, en comparación con el grupo de participantes que no la recibieron. Por ejemplo, si 100 participantes del estudio reciben la vacuna en estudio que tiene un 90 % de eficacia, entonces 90 pacientes no contraerían la enfermedad y 10 sí lo harían. El objetivo mínimo de la Administración de Alimentos y Medicamentos de EE. UU. (FDA, por sus siglas en inglés) es del 50 % de eficacia; ninguna vacuna tiene una eficacia del 100 %.

La eficacia de la vacuna se utiliza para informar de la capacidad de una vacuna para evitar una enfermedad específica en ambientes controlados de investigación. A través de la eficacia de la vacuna se comunica su capacidad para prevenir el virus en el grupo de personas que recibieron la vacuna en estudio, en comparación con el grupo de participantes que no la recibieron. Por ejemplo, si 100 participantes del estudio reciben la vacuna en estudio que tiene un 90 % de eficacia, entonces 90 pacientes no contraerían la enfermedad y 10 sí lo harían. El objetivo mínimo de la Administración de Alimentos y Medicamentos de EE. UU. (FDA, por sus siglas en inglés) es del 50 % de eficacia; ninguna vacuna tiene una eficacia del 100 %.

Eficácia

Eficácia

A eficácia do medicamento, tratamento ou vacina é usada para relatar o quão bem um medicamento, tratamento ou vacina funciona em ambientes de pesquisa controlados. A eficácia é usada para comunicar o quão bem o produto em teste funciona no grupo de pesquisa quando comparado ao grupo de participantes que não recebeu o produto em teste. Usando a eficácia da vacina como exemplo, se os participantes do grupo experimental de um estudo recebessem uma determinada vacina com eficácia de 90%, os pacientes do grupo que recebeu a vacina teriam 90% menos chance de contrair a doença do que os participantes do grupo controle.

Embora eficácia e efetividade sejam termos semelhantes e frequentemente usados ​​de forma intercambiável, as diferenças entre os dois termos são importantes. Quando um novo medicamento, tratamento ou vacina está sendo desenvolvido e estudado em ensaios clínicos, é relatada sua eficácia até que seja disponibilizado para a população em geral, momento em que pode ser medida sua efetividade.

A eficácia do medicamento, tratamento ou vacina é usada para relatar o quão bem um medicamento, tratamento ou vacina funciona em ambientes de pesquisa controlados. A eficácia é usada para comunicar o quão bem o produto em teste funciona no grupo de pesquisa quando comparado ao grupo de participantes que não recebeu o produto em teste. Usando a eficácia da vacina como exemplo, se os participantes do grupo experimental de um estudo recebessem uma determinada vacina com eficácia de 90%, os pacientes do grupo que recebeu a vacina teriam 90% menos chance de contrair a doença do que os participantes do grupo controle.

Embora eficácia e efetividade sejam termos semelhantes e frequentemente usados ​​de forma intercambiável, as diferenças entre os dois termos são importantes. Quando um novo medicamento, tratamento ou vacina está sendo desenvolvido e estudado em ensaios clínicos, é relatada sua eficácia até que seja disponibilizado para a população em geral, momento em que pode ser medida sua efetividade.

Eficácia da vacina

Eficácia da vacina

A eficácia da vacina é usada para relatar o quão bem um medicamento, tratamento ou vacina funciona em ambientes de pesquisa controlados. A eficácia da vacina é usada para comunicar quão bem a vacina previne o vírus no grupo de pesquisa da vacina quando comparado ao grupo de participantes que não recebeu a vacina experimental. Por exemplo, se os participantes do grupo experimental de um estudo recebessem uma determinada vacina com eficácia de 90%, os pacientes do grupo que recebeu a vacina teriam 90% menos chance de contrair a doença do que os participantes do grupo controle. A eficácia mínima exigida pela Food and Drug Administration dos Estados Unidos (U.S. FDA) é de 50%; nenhuma vacina tem eficácia de 100%.

A eficácia da vacina é usada para relatar o quão bem um medicamento, tratamento ou vacina funciona em ambientes de pesquisa controlados. A eficácia da vacina é usada para comunicar quão bem a vacina previne o vírus no grupo de pesquisa da vacina quando comparado ao grupo de participantes que não recebeu a vacina experimental. Por exemplo, se os participantes do grupo experimental de um estudo recebessem uma determinada vacina com eficácia de 90%, os pacientes do grupo que recebeu a vacina teriam 90% menos chance de contrair a doença do que os participantes do grupo controle. A eficácia mínima exigida pela Food and Drug Administration dos Estados Unidos (U.S. FDA) é de 50%; nenhuma vacina tem eficácia de 100%.

Emergency Use Authorization

Emergency Use Authorization

Emergency Use Authorization (EUA) is a mechanism used by the US Food and Drug Agency (FDA) to facilitate making products available quickly during a public health emergencies (like the current COVID-19 pandemic), when there is no other adequate and approved medical product available.

EUA allows for the use of medical products that are not yet formally approved, so that in the midst of an emergency, the products can be used to diagnose, treat or prevent serious illness or conditions. In order to give the authorization, the FDA evaluates the potential risks and benefits of the products based on the scientific evidence that is available at that time. EUAs end when the emergency declaration ends. They can also be revised or revoked as more data is made available.

Emergency Use Authorization (EUA) is a mechanism used by the US Food and Drug Agency (FDA) to facilitate making products available quickly during a public health emergencies (like the current COVID-19 pandemic), when there is no other adequate and approved medical product available.

EUA allows for the use of medical products that are not yet formally approved, so that in the midst of an emergency, the products can be used to diagnose, treat or prevent serious illness or conditions. In order to give the authorization, the FDA evaluates the potential risks and benefits of the products based on the scientific evidence that is available at that time. EUAs end when the emergency declaration ends. They can also be revised or revoked as more data is made available.

Emergency Use Authorization

Emergency Use Authorization

Emergency Use Authorization (EUA) é um mecanismo usado pela Food and Drug Administration (FDA) dos EUA para facilitar a disponibilização de produtos rapidamente durante uma emergência de saúde pública (como a atual pandemia da COVID-19), quando não há outro produto médico adequado e aprovado disponível.

O EUA permite o uso de produtos médicos que ainda não foram formalmente aprovados, de forma que, em caso de emergência, os produtos possam ser usados ​​para diagnosticar, tratar ou prevenir doenças ou condições graves. Para conceder a autorização, o FDA avalia os riscos e benefícios potenciais dos produtos com base nas evidências científicas disponíveis naquele momento. EUAs terminam quando a declaração de emergência termina. Eles também podem ser revisados ​​ou revogados à medida que mais dados forem disponibilizados.

Emergency Use Authorization (EUA) é um mecanismo usado pela Food and Drug Administration (FDA) dos EUA para facilitar a disponibilização de produtos rapidamente durante uma emergência de saúde pública (como a atual pandemia da COVID-19), quando não há outro produto médico adequado e aprovado disponível.

O EUA permite o uso de produtos médicos que ainda não foram formalmente aprovados, de forma que, em caso de emergência, os produtos possam ser usados ​​para diagnosticar, tratar ou prevenir doenças ou condições graves. Para conceder a autorização, o FDA avalia os riscos e benefícios potenciais dos produtos com base nas evidências científicas disponíveis naquele momento. EUAs terminam quando a declaração de emergência termina. Eles também podem ser revisados ​​ou revogados à medida que mais dados forem disponibilizados.

Encefalopatia

Encefalopatia

Encefalopatia é uma condição que afeta a função ou estrutura do cérebro, o que resulta em um estado mental alterado (por exemplo, confusão, baixa concentração e capacidade de resposta limitada). A encefalopatia tem muitas possíveis causas, incluindo infecção (por exemplo, vírus ou bactérias), insuficiência hepática, má nutrição, falta de fluxo sanguíneo para o cérebro, exposição a produtos químicos e outras causas. A encefalopatia pode causar dano temporário ou permanente no cérebro.

Encefalopatia é uma condição que afeta a função ou estrutura do cérebro, o que resulta em um estado mental alterado (por exemplo, confusão, baixa concentração e capacidade de resposta limitada). A encefalopatia tem muitas possíveis causas, incluindo infecção (por exemplo, vírus ou bactérias), insuficiência hepática, má nutrição, falta de fluxo sanguíneo para o cérebro, exposição a produtos químicos e outras causas. A encefalopatia pode causar dano temporário ou permanente no cérebro.

Encefalopatía

Encefalopatía

La encefalopatía es una afección que afecta la función o estructura del cerebro, lo que provoca un estado mental alterado (p. ej., confusión, baja concentración, capacidad de respuesta limitada). La encefalopatía tiene muchas causas posibles, entre ellas, una infección (p. ej., virus o bacterias), insuficiencia hepática, malnutrición, falta de flujo sanguíneo hacia el cerebro, exposición química y otras causas. La encefalopatía puede causar daño cerebral temporal o permanente.

La encefalopatía es una afección que afecta la función o estructura del cerebro, lo que provoca un estado mental alterado (p. ej., confusión, baja concentración, capacidad de respuesta limitada). La encefalopatía tiene muchas causas posibles, entre ellas, una infección (p. ej., virus o bacterias), insuficiencia hepática, malnutrición, falta de flujo sanguíneo hacia el cerebro, exposición química y otras causas. La encefalopatía puede causar daño cerebral temporal o permanente.

Encephalopathy

Encephalopathy

Encephalopathy is a condition that impacts a brain's function or structure, which results in an altered mental state (e.g. confusion, poor concentration, limited responsiveness). Encephalopathy has many possible causes, including infection (e.g. viruses, bacteria), liver failure, poor nutrition, lack of blood flow to the brain, chemical exposure, and other causes. Encephalopathy can cause temporary or permanent brain damage.

Encephalopathy is a condition that impacts a brain's function or structure, which results in an altered mental state (e.g. confusion, poor concentration, limited responsiveness). Encephalopathy has many possible causes, including infection (e.g. viruses, bacteria), liver failure, poor nutrition, lack of blood flow to the brain, chemical exposure, and other causes. Encephalopathy can cause temporary or permanent brain damage.

Encephalopathy

Encephalopathy

Tumutukoy ang “encephalopathy” sa isang kondisyon na nakakaapekto sa paggana o estruktura ng utak, na nagreresulta sa pagbabago ng kalagayan ng pag-iisip (hal., pagkalito, mahinang konsentrasyon, limitadong pagtugon). Maraming posibleng sanhi ang encephalopathy, kabilang ang impeksyon (hal., mga virus, bakterya), pagpalya ng atay, hindi magandang nutrisyon, hindi pagdaloy ng dugo sa utak, pagkaka-expose sa kemikal, at iba pang dahilan. Puwedeng magdulot ang encephalopathy ng pansamantala o permanenteng pinsala sa utak.

Tumutukoy ang “encephalopathy” sa isang kondisyon na nakakaapekto sa paggana o estruktura ng utak, na nagreresulta sa pagbabago ng kalagayan ng pag-iisip (hal., pagkalito, mahinang konsentrasyon, limitadong pagtugon). Maraming posibleng sanhi ang encephalopathy, kabilang ang impeksyon (hal., mga virus, bakterya), pagpalya ng atay, hindi magandang nutrisyon, hindi pagdaloy ng dugo sa utak, pagkaka-expose sa kemikal, at iba pang dahilan. Puwedeng magdulot ang encephalopathy ng pansamantala o permanenteng pinsala sa utak.

Enfermedad autoinmune

Enfermedad autoinmune

Según los Institutos Nacionales de la Salud, las “enfermedades autoinmunes son afectaciones del sistema inmunitario, que normalmente combate los virus, las bacterias y las infecciones. La afectación hace que las células inmunitarias ataquen al propio cuerpo por error. Estas enfermedades pueden afectar casi cualquier parte del cuerpo”.

Según los Institutos Nacionales de la Salud, las “enfermedades autoinmunes son afectaciones del sistema inmunitario, que normalmente combate los virus, las bacterias y las infecciones. La afectación hace que las células inmunitarias ataquen al propio cuerpo por error. Estas enfermedades pueden afectar casi cualquier parte del cuerpo”.

Enmascaramiento

Enmascaramiento

El enmascaramiento es un término utilizado cuando se omite la divulgación de información a los participantes de una investigación, a los proveedores de salud y, en ocasiones, a los investigadores y miembros del equipo de investigación (p. ej.: analistas de datos, evaluadores, supervisores), como parte del protocolo de investigación durante el período de estudio. El enmascaramiento suele utilizarse en ensayos controlados aleatorizados, para que los participantes y los investigadores no sepan si los pacientes están recibiendo el tratamiento de prueba, un placebo o el tratamiento estándar.

El enmascaramiento tiene como objetivo reducir o eliminar sesgos que podrían repercutir en la manera en que las personas se comportan, sienten u observan lo que sucede durante un estudio. Al finalizar el estudio, la información del estudio se pone a disposición de todos los participantes (ya sean participantes o investigadores).

Otros términos utilizados para “enmascaramiento” son “enmascarado” o “a ciegas”. Un ensayo clínico no enmascarado se denomina “ensayo abierto”.

El enmascaramiento es un término utilizado cuando se omite la divulgación de información a los participantes de una investigación, a los proveedores de salud y, en ocasiones, a los investigadores y miembros del equipo de investigación (p. ej.: analistas de datos, evaluadores, supervisores), como parte del protocolo de investigación durante el período de estudio. El enmascaramiento suele utilizarse en ensayos controlados aleatorizados, para que los participantes y los investigadores no sepan si los pacientes están recibiendo el tratamiento de prueba, un placebo o el tratamiento estándar.

El enmascaramiento tiene como objetivo reducir o eliminar sesgos que podrían repercutir en la manera en que las personas se comportan, sienten u observan lo que sucede durante un estudio. Al finalizar el estudio, la información del estudio se pone a disposición de todos los participantes (ya sean participantes o investigadores).

Otros términos utilizados para “enmascaramiento” son “enmascarado” o “a ciegas”. Un ensayo clínico no enmascarado se denomina “ensayo abierto”.

Ensaio clínico

Ensaio clínico

De acordo com os Institutos Nacionais de Saúde dos EUA, ensaios clínicos são estudos de pesquisa realizados em pessoas, que visam avaliar uma intervenção médica, cirúrgica ou comportamental. Essas são as principais formas de pesquisadores descobrirem se um novo tratamento, como um novo medicamento, dieta ou dispositivo médico (por exemplo, um marcapasso), é seguro e eficaz para as pessoas. Muitas vezes, um ensaio clínico é usado para saber se um novo tratamento é mais eficaz e/ou tem efeitos colaterais menos prejudiciais do que o tratamento padrão. Os ensaios clínicos requerem o teste da intervenção de saúde em grupos de voluntários que incluem, dependendo dos ensaios, indivíduos saudáveis e/ou pacientes com um problema de saúde conhecido. Outros ensaios clínicos testam maneiras de se encontrar uma doença antecipadamente, algumas vezes antes de aparecer os sintomas. Ainda outros testam maneiras de prevenir um problema de saúde. Um ensaio clínico pode procurar uma maneira de melhorar a vida das pessoas que vivem com uma doença fatal ou um problema de saúde crônico. Antes que a Food and Drug Administration (FDA) dos EUA aprove o início de um ensaio clínico, os cientistas realizam testes de laboratório e estudos em animais para testar a segurança e eficácia de um tratamento em potencial. Se estes estudos mostrarem resultados favoráveis, a FDA dá aprovação para a intervenção para ser testada em humanos.

De acordo com os Institutos Nacionais de Saúde dos EUA, ensaios clínicos são estudos de pesquisa realizados em pessoas, que visam avaliar uma intervenção médica, cirúrgica ou comportamental. Essas são as principais formas de pesquisadores descobrirem se um novo tratamento, como um novo medicamento, dieta ou dispositivo médico (por exemplo, um marcapasso), é seguro e eficaz para as pessoas. Muitas vezes, um ensaio clínico é usado para saber se um novo tratamento é mais eficaz e/ou tem efeitos colaterais menos prejudiciais do que o tratamento padrão. Os ensaios clínicos requerem o teste da intervenção de saúde em grupos de voluntários que incluem, dependendo dos ensaios, indivíduos saudáveis e/ou pacientes com um problema de saúde conhecido. Outros ensaios clínicos testam maneiras de se encontrar uma doença antecipadamente, algumas vezes antes de aparecer os sintomas. Ainda outros testam maneiras de prevenir um problema de saúde. Um ensaio clínico pode procurar uma maneira de melhorar a vida das pessoas que vivem com uma doença fatal ou um problema de saúde crônico. Antes que a Food and Drug Administration (FDA) dos EUA aprove o início de um ensaio clínico, os cientistas realizam testes de laboratório e estudos em animais para testar a segurança e eficácia de um tratamento em potencial. Se estes estudos mostrarem resultados favoráveis, a FDA dá aprovação para a intervenção para ser testada em humanos.

Ensaio controlado aleatório

Ensaio controlado aleatório

Um ensaio controlado aleatório (RCT) é um tipo de experimento científico em que um grupo de pessoas é dividido aleatoriamente em vários grupos, e os grupos são tratados de forma diferente durante o período de estudo, para ver se os tratamentos experimentais mudam a saúde dos participantes.

Em RCTs, existe pelo menos um grupo de controle que recebe ou o tratamento padrão (comum ou tratamento não-experimental), um tratamento placebo, ou nenhum tratamento. Também há pelo menos um grupo experimental que recebe o tratamento de teste que pode incluir um novo medicamento, uma dose de medicamento diferente, educação direcionada ou outra intervenção. Todos os participantes de um RCT são monitorados durante o estudo para determinar os resultados de saúde das alterações do tratamento experimental/teste; alguns tratamentos podem melhorar ou piorar a saúde.

Um ensaio controlado aleatório (RCT) é um tipo de experimento científico em que um grupo de pessoas é dividido aleatoriamente em vários grupos, e os grupos são tratados de forma diferente durante o período de estudo, para ver se os tratamentos experimentais mudam a saúde dos participantes.

Em RCTs, existe pelo menos um grupo de controle que recebe ou o tratamento padrão (comum ou tratamento não-experimental), um tratamento placebo, ou nenhum tratamento. Também há pelo menos um grupo experimental que recebe o tratamento de teste que pode incluir um novo medicamento, uma dose de medicamento diferente, educação direcionada ou outra intervenção. Todos os participantes de um RCT são monitorados durante o estudo para determinar os resultados de saúde das alterações do tratamento experimental/teste; alguns tratamentos podem melhorar ou piorar a saúde.

Ensayo clínico

Ensayo clínico

Según los Institutos Nacionales de la Salud de EE. UU., los ensayos clínicos son estudios de investigación realizados en personas, cuyo objetivo es evaluar una intervención médica, quirúrgica o conductual. Son la principal forma que tienen los investigadores de averiguar si un tratamiento nuevo, como un nuevo fármaco, dieta o dispositivo médico (por ejemplo, un marcapasos), es seguro y eficaz en las personas. A menudo, un ensayo clínico se utiliza para saber si un tratamiento nuevo es más eficaz y/o tiene menos efectos secundarios que el tratamiento estándar. Los ensayos clínicos requieren probar la intervención sanitaria en grupos de voluntarios que incluyen, según los ensayos, personas sanas y/o pacientes con un problema de salud conocido. Otros ensayos clínicos prueban formas de detectar una enfermedad de forma temprana, a veces antes de que haya síntomas. Otros prueban formas de prevenir un problema de salud. Un ensayo clínico también puede estudiar cómo mejorar la vida de las personas que padecen una enfermedad potencialmente mortal o un problema de salud crónico. Antes de que la Administración de Alimentos y Medicamentos (FDA, por sus siglas en inglés) de EE. UU. apruebe un ensayo clínico, los científicos realizan ensayos de laboratorio y estudios en animales para probar la seguridad y la eficacia de un posible tratamiento. Si estos estudios muestran resultados favorables, la FDA otorga la aprobación para que la intervención se pruebe en humanos.

Según los Institutos Nacionales de la Salud de EE. UU., los ensayos clínicos son estudios de investigación realizados en personas, cuyo objetivo es evaluar una intervención médica, quirúrgica o conductual. Son la principal forma que tienen los investigadores de averiguar si un tratamiento nuevo, como un nuevo fármaco, dieta o dispositivo médico (por ejemplo, un marcapasos), es seguro y eficaz en las personas. A menudo, un ensayo clínico se utiliza para saber si un tratamiento nuevo es más eficaz y/o tiene menos efectos secundarios que el tratamiento estándar. Los ensayos clínicos requieren probar la intervención sanitaria en grupos de voluntarios que incluyen, según los ensayos, personas sanas y/o pacientes con un problema de salud conocido. Otros ensayos clínicos prueban formas de detectar una enfermedad de forma temprana, a veces antes de que haya síntomas. Otros prueban formas de prevenir un problema de salud. Un ensayo clínico también puede estudiar cómo mejorar la vida de las personas que padecen una enfermedad potencialmente mortal o un problema de salud crónico. Antes de que la Administración de Alimentos y Medicamentos (FDA, por sus siglas en inglés) de EE. UU. apruebe un ensayo clínico, los científicos realizan ensayos de laboratorio y estudios en animales para probar la seguridad y la eficacia de un posible tratamiento. Si estos estudios muestran resultados favorables, la FDA otorga la aprobación para que la intervención se pruebe en humanos.

Ensayo controlado aleatorizado

Ensayo controlado aleatorizado

Un ensayo controlado aleatorizado (ECA o RCT en sus siglas en inglés) es un tipo de experimento científico en el que un grupo de personas son divididas al azar en varios grupos y los grupos son tratados de forma diferente durante el período de estudio para ver si los tratamientos experimentales cambian el estado de salud de los participantes.

En los ECA hay por lo menos un grupo control que recibe el tratamiento estándar (habitual o no experimental), un placebo o ningún tratamiento. También hay por lo menos un grupo que recibe el tratamiento experimental, que puede incluir un medicamento nuevo, una dosis diferente del medicamento, educación enfocada u otra intervención. Todos los participantes en un ECA son controlados durante el estudio para determinar si el tratamiento experimental o de prueba cambia los resultados clínicos; algunos tratamientos pueden mejorar o empeorar la salud.

Un ensayo controlado aleatorizado (ECA o RCT en sus siglas en inglés) es un tipo de experimento científico en el que un grupo de personas son divididas al azar en varios grupos y los grupos son tratados de forma diferente durante el período de estudio para ver si los tratamientos experimentales cambian el estado de salud de los participantes.

En los ECA hay por lo menos un grupo control que recibe el tratamiento estándar (habitual o no experimental), un placebo o ningún tratamiento. También hay por lo menos un grupo que recibe el tratamiento experimental, que puede incluir un medicamento nuevo, una dosis diferente del medicamento, educación enfocada u otra intervención. Todos los participantes en un ECA son controlados durante el estudio para determinar si el tratamiento experimental o de prueba cambia los resultados clínicos; algunos tratamientos pueden mejorar o empeorar la salud.

Ensayo de desafío humano

Ensayo de desafío humano

Un ensayo de desafío humano es un tipo de estudio de investigación médica que ayuda a determinar si una vacuna es eficaz para evitar la enfermedad provocada por un patógeno en particular (por ej. un virus). Un voluntario recibe la vacuna y, en las semanas siguientes, es expuesto intencionalmente al patógeno (es decir, al virus) para evaluar si la vacuna funciona para impedir la infección.

Un ensayo de desafío humano es un tipo de estudio de investigación médica que ayuda a determinar si una vacuna es eficaz para evitar la enfermedad provocada por un patógeno en particular (por ej. un virus). Un voluntario recibe la vacuna y, en las semanas siguientes, es expuesto intencionalmente al patógeno (es decir, al virus) para evaluar si la vacuna funciona para impedir la infección.

Ensayo en fase 1

Ensayo en fase 1

Tras la aprobación a partir de las pruebas preclínicas de laboratorio o en animales, las vacunas y los medicamentos nuevos avanzan a las pruebas por fases, comenzando con el ensayo en fase 1. La Administración de Alimentos y Medicamentos de los EE. UU. cuenta con estándares establecidos para garantizar la seguridad de los voluntarios del ensayo. El ensayo en fase 1 representa la primera vez que una vacuna o un medicamento nuevos son probados en humanos e incluye entre 20 y 100 voluntarios saludables, con el objetivo de determinar si la vacuna o el medicamento son seguros, si funcionan, si existen efectos secundarios graves y si la cantidad de dosis se relaciona con los efectos secundarios.

Tras la aprobación a partir de las pruebas preclínicas de laboratorio o en animales, las vacunas y los medicamentos nuevos avanzan a las pruebas por fases, comenzando con el ensayo en fase 1. La Administración de Alimentos y Medicamentos de los EE. UU. cuenta con estándares establecidos para garantizar la seguridad de los voluntarios del ensayo. El ensayo en fase 1 representa la primera vez que una vacuna o un medicamento nuevos son probados en humanos e incluye entre 20 y 100 voluntarios saludables, con el objetivo de determinar si la vacuna o el medicamento son seguros, si funcionan, si existen efectos secundarios graves y si la cantidad de dosis se relaciona con los efectos secundarios.

Ensayo en fase 2

Ensayo en fase 2

Después de que una vacuna o un medicamento son aprobados para pasar de la fase 1 a la fase 2, se incorporan varios cientos de voluntarios. En un ensayo en fase 2 se busca determinar cuáles son los efectos secundarios más comunes a corto plazo y entender cómo los voluntarios responden al medicamento o a la vacuna. En el caso de una vacuna, en un ensayo de fase 2, los investigadores examinan específicamente cómo responde el sistema inmunitario a la vacuna de prueba.

Después de que una vacuna o un medicamento son aprobados para pasar de la fase 1 a la fase 2, se incorporan varios cientos de voluntarios. En un ensayo en fase 2 se busca determinar cuáles son los efectos secundarios más comunes a corto plazo y entender cómo los voluntarios responden al medicamento o a la vacuna. En el caso de una vacuna, en un ensayo de fase 2, los investigadores examinan específicamente cómo responde el sistema inmunitario a la vacuna de prueba.

Ensayo en fase 3

Ensayo en fase 3

Después de que un medicamento o una vacuna son aprobados para pasar de la fase 2 a la fase 3, se incorporan cientos o miles de voluntarios. En un ensayo de fase 3, se busca entender qué les pasa a las personas que reciben el medicamento o la vacuna en comparación con quienes no los reciben. Los investigadores también evalúan si el medicamento o la vacuna son seguros, si funcionan (si son eficaces) y cuáles son los efectos secundarios más comunes. Después de un ensayo de fase 3, el fabricante puede solicitar la aprobación del gobierno (de la Administración de Alimentos y Medicamentos en EE. UU., por ejemplo) si la vacuna o el medicamento nuevos son seguros y eficaces, y si sus beneficios son mayores a sus riesgos.

Después de que un medicamento o una vacuna son aprobados para pasar de la fase 2 a la fase 3, se incorporan cientos o miles de voluntarios. En un ensayo de fase 3, se busca entender qué les pasa a las personas que reciben el medicamento o la vacuna en comparación con quienes no los reciben. Los investigadores también evalúan si el medicamento o la vacuna son seguros, si funcionan (si son eficaces) y cuáles son los efectos secundarios más comunes. Después de un ensayo de fase 3, el fabricante puede solicitar la aprobación del gobierno (de la Administración de Alimentos y Medicamentos en EE. UU., por ejemplo) si la vacuna o el medicamento nuevos son seguros y eficaces, y si sus beneficios son mayores a sus riesgos.

Ensayos preclínicos

Ensayos preclínicos

Antes de que un medicamento o una vacuna nuevos puedan ser probados en seres humanos durante los ensayos clínicos, se pruebas en células cultivadas en el laboratorio y/o en animales para determinar si son seguros y eficaces (y si funcionan).

Antes de que un medicamento o una vacuna nuevos puedan ser probados en seres humanos durante los ensayos clínicos, se pruebas en células cultivadas en el laboratorio y/o en animales para determinar si son seguros y eficaces (y si funcionan).

Especificidad

Especificidad

La especificidad es un término estadístico que describe la cantidad de personas sin una enfermedad que son correctamente identificadas como personas que NO tienen la enfermedad. Un examen con alta especificidad raras veces arroja resultados positivos en pacientes sanos, por lo que un examen con resultado positivo significa que es probable que alguien tenga la enfermedad.

Por ejemplo, si 100 personas que se sabe que NO tienen una enfermedad se realizan el examen, un examen con un 100 % de especificidad arrojaría 0 resultados positivos. Tomando como referencia al mismo grupo, un examen con solo el 80 % de especificidad arrojaría 80 resultados negativos (y 20 positivos), a pesar de que las 100 personas NO tienen la enfermedad.

La especificidad también suele denominarse “tasa de verdaderos negativos”.

La especificidad es un término estadístico que describe la cantidad de personas sin una enfermedad que son correctamente identificadas como personas que NO tienen la enfermedad. Un examen con alta especificidad raras veces arroja resultados positivos en pacientes sanos, por lo que un examen con resultado positivo significa que es probable que alguien tenga la enfermedad.

Por ejemplo, si 100 personas que se sabe que NO tienen una enfermedad se realizan el examen, un examen con un 100 % de especificidad arrojaría 0 resultados positivos. Tomando como referencia al mismo grupo, un examen con solo el 80 % de especificidad arrojaría 80 resultados negativos (y 20 positivos), a pesar de que las 100 personas NO tienen la enfermedad.

La especificidad también suele denominarse “tasa de verdaderos negativos”.

Especificidade

Especificidade

Especificidade é o termo estatístico que descreve o número de pessoas sem uma doença que são corretamente diagnosticada como NÃO tendo a doença. Um teste com alta especificidade raramente dá resultados positivos em pacientes saudáveis, então um resultado positivo significa que provavelmente o indivíduo tem a doença.

Por exemplo, se 100 pessoas que sabidamente NÃO têm a doença são testadas, um teste com 100% de especificidade mostraria 0 resultado positivo. Usando o mesmo grupo, um teste com 80% de especificidade teria 80 resultados negativos (e 20 resultados positivos) embora as 100 pessoas NÃO tenham a doença.

A especificidade, geralmente também é chamada de "taxa de verdadeiros negativos”.

Especificidade é o termo estatístico que descreve o número de pessoas sem uma doença que são corretamente diagnosticada como NÃO tendo a doença. Um teste com alta especificidade raramente dá resultados positivos em pacientes saudáveis, então um resultado positivo significa que provavelmente o indivíduo tem a doença.

Por exemplo, se 100 pessoas que sabidamente NÃO têm a doença são testadas, um teste com 100% de especificidade mostraria 0 resultado positivo. Usando o mesmo grupo, um teste com 80% de especificidade teria 80 resultados negativos (e 20 resultados positivos) embora as 100 pessoas NÃO tenham a doença.

A especificidade, geralmente também é chamada de "taxa de verdadeiros negativos”.

Estudio prepublicado

Estudio prepublicado

Un estudio prepublicado es una versión inicial de un estudio que aún no ha completado el riguroso proceso de revisión por pares para evaluar la calidad del contenido de la investigación, los métodos y los resultados. Aunque los estudios prepublicados transmiten la información rápidamente, son menos confiables que las publicaciones revisadas por pares y no deben utilizarse como guía en la toma de decisiones clínicas.

Un estudio prepublicado es una versión inicial de un estudio que aún no ha completado el riguroso proceso de revisión por pares para evaluar la calidad del contenido de la investigación, los métodos y los resultados. Aunque los estudios prepublicados transmiten la información rápidamente, son menos confiables que las publicaciones revisadas por pares y no deben utilizarse como guía en la toma de decisiones clínicas.

Estudo de fase 1

Estudo de fase 1

Após a aprovação em testes pré-clínicos em laboratório ou em animais, novas vacinas e medicamentos avançam para testes em fases, começando com um estudo de fase 1. A Food and Drug Administration dos EUA tem padrões em vigor para garantir a segurança dos voluntários do estudo. Um estudo de Fase 1 é a primeira vez que um novo medicamento ou vacina é testado em humanos e inclui entre 20 e 100 voluntários saudáveis e busca saber se a vacina ou medicamento é seguro, se funciona, se há efeitos colaterais graves e se o tamanho da dose está relacionado aos efeitos colaterais.

Após a aprovação em testes pré-clínicos em laboratório ou em animais, novas vacinas e medicamentos avançam para testes em fases, começando com um estudo de fase 1. A Food and Drug Administration dos EUA tem padrões em vigor para garantir a segurança dos voluntários do estudo. Um estudo de Fase 1 é a primeira vez que um novo medicamento ou vacina é testado em humanos e inclui entre 20 e 100 voluntários saudáveis e busca saber se a vacina ou medicamento é seguro, se funciona, se há efeitos colaterais graves e se o tamanho da dose está relacionado aos efeitos colaterais.

Estudo de fase 2

Estudo de fase 2

Depois que uma vacina ou medicamento foi liberado para avançar da fase 1 para a fase 2, várias centenas de voluntários são recrutados para participar. Um estudo de fase 2 busca conhecer quais são os efeitos colaterais de curto prazo mais comuns e entender como os voluntários respondem ao medicamento ou vacina. No caso da vacina, na Fase 2, os pesquisadores estão procurando descobrir especificamente como o sistema imunológico responde à vacina experimetnal.

Depois que uma vacina ou medicamento foi liberado para avançar da fase 1 para a fase 2, várias centenas de voluntários são recrutados para participar. Um estudo de fase 2 busca conhecer quais são os efeitos colaterais de curto prazo mais comuns e entender como os voluntários respondem ao medicamento ou vacina. No caso da vacina, na Fase 2, os pesquisadores estão procurando descobrir especificamente como o sistema imunológico responde à vacina experimetnal.

Estudo de fase 3

Estudo de fase 3

Após um medicamento ou vacina ser liberado para avançar da fase 2 para a fase 3, centenas ou milhares de voluntários são recrutados para participar. Um estudo de fase 3 busca entender o que acontece com as pessoas que recebem o medicamento ou vacina em comparação com aquelas que não recebem. Os pesquisadores também avaliam se o medicamento ou vacina é seguro, se funciona (se é eficaz) e quais são os efeitos colaterais mais comuns. Após um estudo de fase 3, o fabricante pode solicitar a aprovação do governo (a Food and Drug Administration nos EUA, por exemplo) se o novo medicamento ou vacina for seguro e eficaz e seus benefícios forem maiores do que seus riscos.

Após um medicamento ou vacina ser liberado para avançar da fase 2 para a fase 3, centenas ou milhares de voluntários são recrutados para participar. Um estudo de fase 3 busca entender o que acontece com as pessoas que recebem o medicamento ou vacina em comparação com aquelas que não recebem. Os pesquisadores também avaliam se o medicamento ou vacina é seguro, se funciona (se é eficaz) e quais são os efeitos colaterais mais comuns. Após um estudo de fase 3, o fabricante pode solicitar a aprovação do governo (a Food and Drug Administration nos EUA, por exemplo) se o novo medicamento ou vacina for seguro e eficaz e seus benefícios forem maiores do que seus riscos.

Estudo pre-print

Estudo pre-print

Um pre-print é um rascunho inicial de um estudo que não terminou de passar pelo rigoroso processo de revisão por pares para avaliar a qualidade do conteúdo, métodos e resultados da pesquisa. Embora os pre-prints transmitam informações rapidamente, eles são menos confiáveis do que as publicações revisadas por pares e não devem orientar a tomada de decisões clínicas.

Um pre-print é um rascunho inicial de um estudo que não terminou de passar pelo rigoroso processo de revisão por pares para avaliar a qualidade do conteúdo, métodos e resultados da pesquisa. Embora os pre-prints transmitam informações rapidamente, eles são menos confiáveis do que as publicações revisadas por pares e não devem orientar a tomada de decisões clínicas.

Estéril

Estéril

Según los Centros para el Control de Enfermedades de EE. UU., cuando algo es estéril se encuentra en un estado de ausencia de todo microorganismo vivo. Esto significa que un objeto estéril está totalmente limpio y libre de bacterias y microbios vivos.

Según los Centros para el Control de Enfermedades de EE. UU., cuando algo es estéril se encuentra en un estado de ausencia de todo microorganismo vivo. Esto significa que un objeto estéril está totalmente limpio y libre de bacterias y microbios vivos.

Estéril

Estéril

De acordo com os Institutos de Controle de Doenças dos EUA, quando algo é estéril, está num estado livre de todos os microrganismos vivos. Isso significa que um objeto estéril está totalmente limpo e livre de bactérias e germes vivos.

De acordo com os Institutos de Controle de Doenças dos EUA, quando algo é estéril, está num estado livre de todos os microrganismos vivos. Isso significa que um objeto estéril está totalmente limpo e livre de bactérias e germes vivos.

Evento adverso

Evento adverso

Um evento adverso (também referido como uma experiência adversa) pode ser qualquer sinal desfavorável e não intencional (por exemplo, um achado laboratorial anormal), sintoma ou doença temporariamente associada ao uso de um medicamento, sem qualquer julgamento sobre causalidade ou relação com o medicamento. 

Um evento adverso (também referido como uma experiência adversa) pode ser qualquer sinal desfavorável e não intencional (por exemplo, um achado laboratorial anormal), sintoma ou doença temporariamente associada ao uso de um medicamento, sem qualquer julgamento sobre causalidade ou relação com o medicamento. 

Experimental treatment

Experimental treatment

An experimental treatment is a medication or therapy that is being tested to evaluate if it is effective against an illness or medical condition. Experimental treatments may be existing medications or therapies that are known to work in treating one illness and are tried as a treatment for another illness (e.g. when an antiviral medication is used to treat a new virus, early treatments are considered experimental because it is unclear as to whether or not the medication will work). Experimental treatments may also be new medications or treatments that have not been used before. In addition to learning whether experimental treatments treat particular illnesses, the experimental process evaluates the therapies for possible side effects.

An experimental treatment is a medication or therapy that is being tested to evaluate if it is effective against an illness or medical condition. Experimental treatments may be existing medications or therapies that are known to work in treating one illness and are tried as a treatment for another illness (e.g. when an antiviral medication is used to treat a new virus, early treatments are considered experimental because it is unclear as to whether or not the medication will work). Experimental treatments may also be new medications or treatments that have not been used before. In addition to learning whether experimental treatments treat particular illnesses, the experimental process evaluates the therapies for possible side effects.

Exposición

Exposición

La exposición, en el ámbito de la terminología de la salud pública, se refiere a estar en un lugar donde puede darse un contacto con una sustancia extraña. Por ejemplo, en espacios cerrados, es baja la probabilidad de que las personas tengan una exposición significativa al sol, pero si están al aire libre, en un día soleado, es más probable que entren en contacto con la luz solar y que, por lo tanto, estén expuestas al sol. Con un virus, si alguien está en contacto cercano con una persona que, por ejemplo, tose y estornuda, es probable que se haya expuesto al virus. Sin embargo, aunque haya habido exposición, alguien puede o no enfermar del virus. 

La exposición, en el ámbito de la terminología de la salud pública, se refiere a estar en un lugar donde puede darse un contacto con una sustancia extraña. Por ejemplo, en espacios cerrados, es baja la probabilidad de que las personas tengan una exposición significativa al sol, pero si están al aire libre, en un día soleado, es más probable que entren en contacto con la luz solar y que, por lo tanto, estén expuestas al sol. Con un virus, si alguien está en contacto cercano con una persona que, por ejemplo, tose y estornuda, es probable que se haya expuesto al virus. Sin embargo, aunque haya habido exposición, alguien puede o no enfermar del virus. 

Exposição

Exposição

A exposição, na terminologia de saúde pública, descreve estar em um local onde pode haver contato com uma substância externa. Por exemplo, pessoas têm poucas chances de exposição solar significativa dentro de casa, mas se estiverem fora de casa, em um dia ensolarado, elas provavelmente entrarão em contato com a luz solar e estarão expostas ao sol. Com um vírus, se uma pessoa está em contato próximo com uma pessoa que está tossindo ou espirrando, por exemplo, ela provavelmente foi exposta ao vírus. Contudo, mesmo com a exposição, uma pessoa pode ou não ficar doente por causa do vírus. 

A exposição, na terminologia de saúde pública, descreve estar em um local onde pode haver contato com uma substância externa. Por exemplo, pessoas têm poucas chances de exposição solar significativa dentro de casa, mas se estiverem fora de casa, em um dia ensolarado, elas provavelmente entrarão em contato com a luz solar e estarão expostas ao sol. Com um vírus, se uma pessoa está em contato próximo com uma pessoa que está tossindo ou espirrando, por exemplo, ela provavelmente foi exposta ao vírus. Contudo, mesmo com a exposição, uma pessoa pode ou não ficar doente por causa do vírus. 

Exposure

Exposure

Exposure in public health terminology describes being in a place where there may be contact with a foreign substance. For example indoors, people have little chance of significant sun exposure, but if they are outdoors on a sunny day, people are likely to come into contact with sunlight and are thus exposed to the sun. With a virus, if someone is in close contact with a person coughing and sneezing, for example, they are likely to have been exposed to the virus. Even with exposure, however, someone may or may not become ill from the virus. 

Exposure in public health terminology describes being in a place where there may be contact with a foreign substance. For example indoors, people have little chance of significant sun exposure, but if they are outdoors on a sunny day, people are likely to come into contact with sunlight and are thus exposed to the sun. With a virus, if someone is in close contact with a person coughing and sneezing, for example, they are likely to have been exposed to the virus. Even with exposure, however, someone may or may not become ill from the virus. 

Face masks

Face masks

Face masks are fitted coverings made to cover the nose, mouth, and chin snugly. Face masks may be made from layered cloth or fabric, or they may be made from medical-grade materials that meet specific criteria for filtering small particles (including viruses) from the air. Face masks should allow the wearer to breathe comfortably, and the mask should stay in place when the wearer is talking.

According to guidance from the US Centers for Disease Control and Prevention (US CDC) and the World Health Organization (WHO), face masks should not be worn by infants and children under the age of 2; people who are not able to move or are unconscious; those who may be unable to remove the mask without assistance; or people who are having trouble breathing. Both the US CDC and WHO provide further guidance and information about face masks on their respective websites, and the information is updated regularly when new scientific evidence is available.

Face masks are fitted coverings made to cover the nose, mouth, and chin snugly. Face masks may be made from layered cloth or fabric, or they may be made from medical-grade materials that meet specific criteria for filtering small particles (including viruses) from the air. Face masks should allow the wearer to breathe comfortably, and the mask should stay in place when the wearer is talking.

According to guidance from the US Centers for Disease Control and Prevention (US CDC) and the World Health Organization (WHO), face masks should not be worn by infants and children under the age of 2; people who are not able to move or are unconscious; those who may be unable to remove the mask without assistance; or people who are having trouble breathing. Both the US CDC and WHO provide further guidance and information about face masks on their respective websites, and the information is updated regularly when new scientific evidence is available.

Gamot

Gamot

Tumutukoy ang “gamot” sa isang substance o panggamot na ginagamit para gamutin ang sakit, pinsala, o medikal na kondisyon. Kadalasang naiisip ang mga gamot bilang mga likido o pill na inireresetang panggamot, pero maaari ding magreseta ng mga gamot na magagamit sa ibang paraan (tulad ng nilalanghap, pinapadaloy sa ugat, ipinapahid). Karaniwang ginagamit ang mga salitang “medikasyon,” “parmasyutiko,” “lunas,” at “droga” gaya ng paggamit sa salitang “gamot.”

Tumutukoy sa pangkalahatan ang larangan ng medisina sa sining at agham ng pagpapanatili at pagsusulong ng kalusugan, at pagpigil at pagpapagaling ng sakit.

Tumutukoy ang “gamot” sa isang substance o panggamot na ginagamit para gamutin ang sakit, pinsala, o medikal na kondisyon. Kadalasang naiisip ang mga gamot bilang mga likido o pill na inireresetang panggamot, pero maaari ding magreseta ng mga gamot na magagamit sa ibang paraan (tulad ng nilalanghap, pinapadaloy sa ugat, ipinapahid). Karaniwang ginagamit ang mga salitang “medikasyon,” “parmasyutiko,” “lunas,” at “droga” gaya ng paggamit sa salitang “gamot.”

Tumutukoy sa pangkalahatan ang larangan ng medisina sa sining at agham ng pagpapanatili at pagsusulong ng kalusugan, at pagpigil at pagpapagaling ng sakit.

Genes

Genes

Genes hold hereditary information. Hereditary traits (i.e. eye color, hair color, blood type) are passed from a parent to a child through the hereditary information in the genes.

Genes hold hereditary information. Hereditary traits (i.e. eye color, hair color, blood type) are passed from a parent to a child through the hereditary information in the genes.

Genes

Genes

Los genes contienen información hereditaria. Los rasgos hereditarios (p.ej.: color de ojos, color de pelo, tipo sanguíneo) se transmiten de los progenitores a los niños a través de la información hereditaria que se encuentra en los genes.

Los genes contienen información hereditaria. Los rasgos hereditarios (p.ej.: color de ojos, color de pelo, tipo sanguíneo) se transmiten de los progenitores a los niños a través de la información hereditaria que se encuentra en los genes.

Genes

Genes

Os genes contêm a informação hereditária. Traços hereditários (ou seja, cor dos olhos, cor do cabelo, tipo sanguíneo) são passados dos pais para os filhos através das informações hereditárias nos genes.

Os genes contêm a informação hereditária. Traços hereditários (ou seja, cor dos olhos, cor do cabelo, tipo sanguíneo) são passados dos pais para os filhos através das informações hereditárias nos genes.

Genetic

Genetic

"Genetic" is an adjective that means relating to genes [cross-reference with genes]. For example, genetic material (e.g. DNA, RNA) is material from an organism carrying hereditary information that can be passed from one generation to the next. Genetic engineering is the use of biotechnology to change an organism's genes, often to create genetically modified food, therapeutic drugs and vaccines.

"Genetic" is an adjective that means relating to genes [cross-reference with genes]. For example, genetic material (e.g. DNA, RNA) is material from an organism carrying hereditary information that can be passed from one generation to the next. Genetic engineering is the use of biotechnology to change an organism's genes, often to create genetically modified food, therapeutic drugs and vaccines.

Genetic

Genetic

Isang pang-uri ang “genetic” na nangangahulugang “may kaugnayan sa mga gene” [sumangguni rin sa mga gene]. Halimbawa, ang genetic material (hal., DNA, RNA) ay materyal mula sa isang organismo na naglalaman ng impormasyon ng mga naipapasang aspekto na puwedeng maipasa ng isang henerasyon sa mga susunod na henerasyon. Genetic engineering ang paggamit ng biotechnology para baguhin ang mga gene ng isang organismo, kadalasan para gumawa ng pagkaing binago ang genetic material, mga gamot, at mga bakuna.

Isang pang-uri ang “genetic” na nangangahulugang “may kaugnayan sa mga gene” [sumangguni rin sa mga gene]. Halimbawa, ang genetic material (hal., DNA, RNA) ay materyal mula sa isang organismo na naglalaman ng impormasyon ng mga naipapasang aspekto na puwedeng maipasa ng isang henerasyon sa mga susunod na henerasyon. Genetic engineering ang paggamit ng biotechnology para baguhin ang mga gene ng isang organismo, kadalasan para gumawa ng pagkaing binago ang genetic material, mga gamot, at mga bakuna.

Genomic analysis

Genomic analysis

According to the multidisciplinary science journal Nature, genomic analysis is the identification, measurement or comparison of genomic features such as DNA sequence, structural variation, gene expression, or regulatory and functional element annotation at a genomic scale. This type of analysis uses laboratory methods to look at a set of genes to better understand the origins, background, relationships, and functions of the DNA and RNA in a living organism.

According to the multidisciplinary science journal Nature, genomic analysis is the identification, measurement or comparison of genomic features such as DNA sequence, structural variation, gene expression, or regulatory and functional element annotation at a genomic scale. This type of analysis uses laboratory methods to look at a set of genes to better understand the origins, background, relationships, and functions of the DNA and RNA in a living organism.

Genomic analysis

Genomic analysis

Ayon sa Nature, isang pahayagang pang-agham para sa iba’t ibang larangan, ang genomic analysis ay ang pagtukoy, pagsukat, o paghahambing ng mga katangian ng genome gaya ng DNA sequence, structural variation, gene expression, o regulatory at functional element annotation ng genome. Gumagamit ang ganitong uri ng analysis ng mga pamamaraan sa laboratoryo para suriin ang isang grupo ng mga gene upang maunawaan nang mas mabuti ang mga pinagmulan, background, kaugnayan, at papel ng DNA at RNA sa isang buhay na organismo.

Ayon sa Nature, isang pahayagang pang-agham para sa iba’t ibang larangan, ang genomic analysis ay ang pagtukoy, pagsukat, o paghahambing ng mga katangian ng genome gaya ng DNA sequence, structural variation, gene expression, o regulatory at functional element annotation ng genome. Gumagamit ang ganitong uri ng analysis ng mga pamamaraan sa laboratoryo para suriin ang isang grupo ng mga gene upang maunawaan nang mas mabuti ang mga pinagmulan, background, kaugnayan, at papel ng DNA at RNA sa isang buhay na organismo.

Genético

Genético

"Genético" é um adjetivo que significa relativo a genes [referência cruzada com genes]. Por exemplo, o material genético (DNA e RNA) é o material de um organismo que carrega informações hereditárias, ou seja, que podem ser transmitidas de uma geração para a seguinte. A engenharia genética é o uso da biotecnologia para alterar os genes de um organismo, muitas vezes para criar alimentos geneticamente modificados, drogas terapêuticas e vacinas.

"Genético" é um adjetivo que significa relativo a genes [referência cruzada com genes]. Por exemplo, o material genético (DNA e RNA) é o material de um organismo que carrega informações hereditárias, ou seja, que podem ser transmitidas de uma geração para a seguinte. A engenharia genética é o uso da biotecnologia para alterar os genes de um organismo, muitas vezes para criar alimentos geneticamente modificados, drogas terapêuticas e vacinas.

Genético

Genético

“Genético” es un adjetivo que significa que algo es relativo a los genes [referencia cruzada con genes]. Por ejemplo, el material genético (como el ADN o el ARN) es material de un organismo que tiene información hereditaria que puede pasarse de una generación a la siguiente. La ingeniería genética es el uso de biotecnología para cambiar los genes de un organismo, con frecuencia para crear alimentos modificados genéticamente, medicamentos terapéuticos y vacunas.

“Genético” es un adjetivo que significa que algo es relativo a los genes [referencia cruzada con genes]. Por ejemplo, el material genético (como el ADN o el ARN) es material de un organismo que tiene información hereditaria que puede pasarse de una generación a la siguiente. La ingeniería genética es el uso de biotecnología para cambiar los genes de un organismo, con frecuencia para crear alimentos modificados genéticamente, medicamentos terapéuticos y vacunas.

Germes

Germes

Os germes são microrganismos e fazem parte da vida cotidiana. Eles podem ser encontrados no nosso ar, solo, água, e dentro ou sobre nossos corpos. Alguns germes são úteis, outros são prejudiciais. Muitos germes vivem dentro e sobre nossos corpos sem nos prejudicar e alguns até nos ajudam a nos manter saudáveis. Somente uma pequena porção dos germes sabidamente causam infecções. Os germes também são conhecidos como agentes infecciosos e são vistos como vírus, bactéria ou outros micróbios.

Os germes são microrganismos e fazem parte da vida cotidiana. Eles podem ser encontrados no nosso ar, solo, água, e dentro ou sobre nossos corpos. Alguns germes são úteis, outros são prejudiciais. Muitos germes vivem dentro e sobre nossos corpos sem nos prejudicar e alguns até nos ajudam a nos manter saudáveis. Somente uma pequena porção dos germes sabidamente causam infecções. Os germes também são conhecidos como agentes infecciosos e são vistos como vírus, bactéria ou outros micróbios.

Germs

Germs

Germs are microorganisms and a part of everyday life. They can be found in our air, soil, water, and in and on our bodies. Some germs are helpful, others are harmful. Many germs live in and on our bodies without causing harm and some even help us to stay healthy. Only a small portion of germs are known to cause infection. Germs are also known as infectious agents and refer to viruses, bacteria, or other microbes.

Germs are microorganisms and a part of everyday life. They can be found in our air, soil, water, and in and on our bodies. Some germs are helpful, others are harmful. Many germs live in and on our bodies without causing harm and some even help us to stay healthy. Only a small portion of germs are known to cause infection. Germs are also known as infectious agents and refer to viruses, bacteria, or other microbes.

Gotículas nucleadas

Gotículas nucleadas

As gotículas nucleadas são resíduos secos liberados no ar por uma pessoa infectada quando ela tosse, espirra, fala, canta ou até mesmo quando respira. Gotículas nucleadas são tipicamente muito pequenas (menores que 5μm), e portanto conseguem ficar suspensas no ar por mais tempo e serem dispersadas mais longe por correntes de ar quando comparadas com gotículas respiratórias maiores e mais pesadas, que caem rapidamente logo que são liberadas.

As gotículas nucleadas são resíduos secos liberados no ar por uma pessoa infectada quando ela tosse, espirra, fala, canta ou até mesmo quando respira. Gotículas nucleadas são tipicamente muito pequenas (menores que 5μm), e portanto conseguem ficar suspensas no ar por mais tempo e serem dispersadas mais longe por correntes de ar quando comparadas com gotículas respiratórias maiores e mais pesadas, que caem rapidamente logo que são liberadas.

Gotículas respiratorias

Gotículas respiratorias

Las gotículas respiratorias son gotas pequeñas de un líquido, generalmente agua, que se producen cuando las personas estornudan, tosen, hablan, cantan, bostezan o, incluso, simplemente mientras respiran; estas gotículas, que caen en el suelo y en las superficies durante varios minutos, recorren un trayecto de hasta 2 pies (60 cm). Estas gotículas pueden contener copias de un virus (partículas), por lo que pueden propagar enfermedades entre personas cuando alguien toca una superficie sobre la que ha caído una gotícula respiratoria y luego se toca los ojos, la boca o la nariz u otra parte del cuerpo. A diferencia de los aerosoles, las gotículas respiratorias, que son más grandes, miden más de 5-10 μm (por lo tanto, también se las conoce como “gotitas grandes”), no recorren una distancia tan grande y no permanecen en el aire durante largos períodos de tiempo. La mayoría de las enfermedades respiratorias se propagan por gotículas respiratorias.

Las gotículas respiratorias son gotas pequeñas de un líquido, generalmente agua, que se producen cuando las personas estornudan, tosen, hablan, cantan, bostezan o, incluso, simplemente mientras respiran; estas gotículas, que caen en el suelo y en las superficies durante varios minutos, recorren un trayecto de hasta 2 pies (60 cm). Estas gotículas pueden contener copias de un virus (partículas), por lo que pueden propagar enfermedades entre personas cuando alguien toca una superficie sobre la que ha caído una gotícula respiratoria y luego se toca los ojos, la boca o la nariz u otra parte del cuerpo. A diferencia de los aerosoles, las gotículas respiratorias, que son más grandes, miden más de 5-10 μm (por lo tanto, también se las conoce como “gotitas grandes”), no recorren una distancia tan grande y no permanecen en el aire durante largos períodos de tiempo. La mayoría de las enfermedades respiratorias se propagan por gotículas respiratorias.

Gotículas respiratórias

Gotículas respiratórias

As gotículas respiratórias são pequenas gotículas de líquido, geralmente de água, que são produzidas por espirro, tosse, o ato de falar, cantar, bocejar ou até mesmo respirar, que permanecem no chão e em superfícies por alguns minutos e viajam por uma pequena distância de até 2 metros (6 pés). Essas gotículas contêm pequenas partes de um vírus (partículas), então elas podem espalhar doenças entre as pessoas quando alguém toca a superfície onde uma gotícula respiratória caiu, e, em seguida, toca em seus olhos, boca, nariz ou outras partes do corpo. Diferentemente dos patógenos aerossolizados, as gotículas respiratórias são maiores em tamanho, tendo acima de 5-10μm (micrômetros) (sendo assim chamadas também de "gotículas grandes"), elas não percorrem grandes distâncias e não permanecem no ar por longos períodos de tempo. A maioria das doenças respiratórias é transmitida por gotículas respiratórias.

As gotículas respiratórias são pequenas gotículas de líquido, geralmente de água, que são produzidas por espirro, tosse, o ato de falar, cantar, bocejar ou até mesmo respirar, que permanecem no chão e em superfícies por alguns minutos e viajam por uma pequena distância de até 2 metros (6 pés). Essas gotículas contêm pequenas partes de um vírus (partículas), então elas podem espalhar doenças entre as pessoas quando alguém toca a superfície onde uma gotícula respiratória caiu, e, em seguida, toca em seus olhos, boca, nariz ou outras partes do corpo. Diferentemente dos patógenos aerossolizados, as gotículas respiratórias são maiores em tamanho, tendo acima de 5-10μm (micrômetros) (sendo assim chamadas também de "gotículas grandes"), elas não percorrem grandes distâncias e não permanecem no ar por longos períodos de tempo. A maioria das doenças respiratórias é transmitida por gotículas respiratórias.

Gripe

Gripe

Los virus de la gripe estacional se propagan, infectan y enferman a las personas durante la época del año conocida como “temporada de la gripe”. Los virus de la gripe estacional causan epidemias anuales de gripe en Estados Unidos durante el otoño, el invierno y la primavera, y circulan entre la población de todo el mundo. Los virus de la gripe estacional evolucionan continuamente de forma imprevisible.

Los virus de la gripe estacional se propagan, infectan y enferman a las personas durante la época del año conocida como “temporada de la gripe”. Los virus de la gripe estacional causan epidemias anuales de gripe en Estados Unidos durante el otoño, el invierno y la primavera, y circulan entre la población de todo el mundo. Los virus de la gripe estacional evolucionan continuamente de forma imprevisible.

Herd immunity

Herd immunity

Herd immunity is a threshold that, when passed, means the risk of viral transmission is either zero or very low.

The threshold is passed when a large portion of a population becomes immune to a disease, making transmission to anyone in the herd—even those not immune—almost impossible. As a micro-example, if three people in a population of four are immune to a virus, the fourth person is protected from that virus too, because her three points of contact can't spread the virus to her.

There are two ways for communities to achieve herd immunity: immunity following infections and vaccinations. If enough people within a group have either recovered from or been vaccinated against an illness, and developed antibodies to that illness, then the entire herd is protected against that illness.

To reach herd immunity, the percentage of people who need to have immunity from previous infection or vaccination varies depending on the disease. At this time, the World Health Organization said that this percentage is unknown for COVID-19, but noted that herd immunity must be achieved through protecting people from the virus through a vaccine, not exposing them to it through a natural infection. It should be noted that many scientists believe that herd immunity can and should only be achieved through vaccination, because using normal infections as a way to achieve group protection is unproven, unethical, and potentially very dangerous.

Herd immunity is a threshold that, when passed, means the risk of viral transmission is either zero or very low.

The threshold is passed when a large portion of a population becomes immune to a disease, making transmission to anyone in the herd—even those not immune—almost impossible. As a micro-example, if three people in a population of four are immune to a virus, the fourth person is protected from that virus too, because her three points of contact can't spread the virus to her.

There are two ways for communities to achieve herd immunity: immunity following infections and vaccinations. If enough people within a group have either recovered from or been vaccinated against an illness, and developed antibodies to that illness, then the entire herd is protected against that illness.

To reach herd immunity, the percentage of people who need to have immunity from previous infection or vaccination varies depending on the disease. At this time, the World Health Organization said that this percentage is unknown for COVID-19, but noted that herd immunity must be achieved through protecting people from the virus through a vaccine, not exposing them to it through a natural infection. It should be noted that many scientists believe that herd immunity can and should only be achieved through vaccination, because using normal infections as a way to achieve group protection is unproven, unethical, and potentially very dangerous.

Herd immunity

Herd immunity

Tumutukoy ang “herd immunity” sa isang antas na kapag nalampasan ay nangangahulugang magiging zero o napakaliit ng posibilidad ng pagpapasa ng virus.

Nalalampasan ang antas kapag hindi na tinatablan ng partikular na sakit ang malaking bahagi ng populasyon kaya halos imposible nang mahawahan ang sinumang parte ng grupo, kahit pa ang mga walang immunity. Halimbawa, kung hindi na tinatablan ng virus ang tatlong tao sa populasyong binubuo ng apat na tao, magkakaroon din ng proteksyon sa virus ang ikaapat na tao dahil hindi na maipapasa sa kanya ng tatlong nakakasalamuha niya ang virus.

May dalawang paraan para magkaroon ng herd immunity ang mga komunidad: immunity na bunga ng mga impeksyon at pagbabakuna. Kung gumaling sa isang sakit o nabakunahan para dito ang sapat na bilang ng mga tao sa isang grupo, at nagkaroon sila ng mga antibody para sa sakit na iyon, protektado ang buong grupo laban sa sakit na iyon.

Para magkaroon ng herd immunity, iba-iba depende sa sakit ang porsyento ng mga taong kailangang hindi na tinatablan ng dating impeksyon o kailangang nabakunahan para dito. Ayon sa World Health Organization, hindi pa alam sa ngayon kung anong porsyento ang kailangan para sa COVID-19, pero ipinahayag nito na dapat magkaroon ng herd immunity sa pamamagitan ng pagbabakuna sa mga tao para maprotektahan sila laban sa virus, at hindi dapat hayaang ma-expose at maimpeksyon ang mga tao para lang magkaroon nito. Dapat tandaan na maraming siyentista ang naniniwala na maaari at dapat lang magkaroon ng herd immunity sa pamamagitan ng pagbabakuna, dahil hindi pa napapatunayan, taliwas sa etika, at posibleng lubhang mapanganib ang paggamit ng mga karaniwang impeksyon bilang paraan para magkaroon ng proteksyon ang grupo ng mga tao.

Tumutukoy ang “herd immunity” sa isang antas na kapag nalampasan ay nangangahulugang magiging zero o napakaliit ng posibilidad ng pagpapasa ng virus.

Nalalampasan ang antas kapag hindi na tinatablan ng partikular na sakit ang malaking bahagi ng populasyon kaya halos imposible nang mahawahan ang sinumang parte ng grupo, kahit pa ang mga walang immunity. Halimbawa, kung hindi na tinatablan ng virus ang tatlong tao sa populasyong binubuo ng apat na tao, magkakaroon din ng proteksyon sa virus ang ikaapat na tao dahil hindi na maipapasa sa kanya ng tatlong nakakasalamuha niya ang virus.

May dalawang paraan para magkaroon ng herd immunity ang mga komunidad: immunity na bunga ng mga impeksyon at pagbabakuna. Kung gumaling sa isang sakit o nabakunahan para dito ang sapat na bilang ng mga tao sa isang grupo, at nagkaroon sila ng mga antibody para sa sakit na iyon, protektado ang buong grupo laban sa sakit na iyon.

Para magkaroon ng herd immunity, iba-iba depende sa sakit ang porsyento ng mga taong kailangang hindi na tinatablan ng dating impeksyon o kailangang nabakunahan para dito. Ayon sa World Health Organization, hindi pa alam sa ngayon kung anong porsyento ang kailangan para sa COVID-19, pero ipinahayag nito na dapat magkaroon ng herd immunity sa pamamagitan ng pagbabakuna sa mga tao para maprotektahan sila laban sa virus, at hindi dapat hayaang ma-expose at maimpeksyon ang mga tao para lang magkaroon nito. Dapat tandaan na maraming siyentista ang naniniwala na maaari at dapat lang magkaroon ng herd immunity sa pamamagitan ng pagbabakuna, dahil hindi pa napapatunayan, taliwas sa etika, at posibleng lubhang mapanganib ang paggamit ng mga karaniwang impeksyon bilang paraan para magkaroon ng proteksyon ang grupo ng mga tao.

Hindi direkta (walang pagdikit) na pagkakahawa

Hindi direkta (walang pagdikit) na pagkakahawa

Nangyayari ang hindi direktang pagkakahawa kapag hindi direktang nagdikit ang mga tao para maipasa ang pathogen, pero naikakalat (naipapasa) pa rin ang pathogen sa iba mula sa isang tao, hayop, o halaman. Isang halimbawa ng hindi direktang pagkakahawa ang pagpatak ng mga respiratory droplet mula sa pag-ubo o pagbahing ng taong may impeksyon sa isang bagay na hahawakan ng ibang tao. Kapag hinawakan ng ibang tao ang kanyang bibig o ilong, maaaring ma-expose niya ang kanyang sarili sa pathogen na ito at puwedeng maimpeksyon na rin siya.

Nangyayari ang hindi direktang pagkakahawa kapag hindi direktang nagdikit ang mga tao para maipasa ang pathogen, pero naikakalat (naipapasa) pa rin ang pathogen sa iba mula sa isang tao, hayop, o halaman. Isang halimbawa ng hindi direktang pagkakahawa ang pagpatak ng mga respiratory droplet mula sa pag-ubo o pagbahing ng taong may impeksyon sa isang bagay na hahawakan ng ibang tao. Kapag hinawakan ng ibang tao ang kanyang bibig o ilong, maaaring ma-expose niya ang kanyang sarili sa pathogen na ito at puwedeng maimpeksyon na rin siya.

Hindi kaagad nakikitaan ng sintomas

Hindi kaagad nakikitaan ng sintomas

Nagkakaroon ng mga impeksyong hindi kaagad nakikitaan ng sintomas kapag naimpeksyon ang isang tao pero hindi pa siya nagpapakita ng mga sintomas ng karamdaman o sakit. Maaaring magtagal nang ilang araw mula sa sandaling naimpeksyon ang tao bago siya magsimulang makaranas ng mga sintomas.

Nagkakaroon ng mga impeksyong hindi kaagad nakikitaan ng sintomas kapag naimpeksyon ang isang tao pero hindi pa siya nagpapakita ng mga sintomas ng karamdaman o sakit. Maaaring magtagal nang ilang araw mula sa sandaling naimpeksyon ang tao bago siya magsimulang makaranas ng mga sintomas.

Hindi magandang pangyayari

Hindi magandang pangyayari

Tumutukoy ang “hindi magandang pangyayari” (tinatawag ding “hindi magandang karanasan”) sa anumang hindi positibo at hindi nilalayong palatandaan (hal., hindi normal na natuklasan sa laboratoryo), sintomas, o sakit na pansamantalang nauugnay sa paggamit ng gamot, nang walang anumang panghuhusga tungkol sa pagiging sanhi ng gamot o kaugnayan sa gamot. 

Tumutukoy ang “hindi magandang pangyayari” (tinatawag ding “hindi magandang karanasan”) sa anumang hindi positibo at hindi nilalayong palatandaan (hal., hindi normal na natuklasan sa laboratoryo), sintomas, o sakit na pansamantalang nauugnay sa paggamit ng gamot, nang walang anumang panghuhusga tungkol sa pagiging sanhi ng gamot o kaugnayan sa gamot. 

Hipótese

Hipótese

Uma hipótese é uma ideia ou previsão baseada em fatos conhecidos ou observações. Uma vez que a hipótese foi feita, ela é então testada usando processos científicos para determinar se a ideia está correta, parcialmente correta ou incorreta na situação dada. Uma hipótese pode também ser descrita como uma adivinhação educada, proposta, predição ou tentativa de explicação.

Uma hipótese é uma ideia ou previsão baseada em fatos conhecidos ou observações. Uma vez que a hipótese foi feita, ela é então testada usando processos científicos para determinar se a ideia está correta, parcialmente correta ou incorreta na situação dada. Uma hipótese pode também ser descrita como uma adivinhação educada, proposta, predição ou tentativa de explicação.

Hipótesis

Hipótesis

Una hipótesis es una idea o predicción basada en hechos conocidos u observaciones. Una vez formulada una hipótesis, ésta se pone a prueba mediante métodos científicos para determinar si la idea es correcta, parcialmente correcta o incorrecta en la situación dada. Una hipótesis también puede describirse como una suposición bien fundamentada, una proposición, una predicción o una explicación tentativa.

Una hipótesis es una idea o predicción basada en hechos conocidos u observaciones. Una vez formulada una hipótesis, ésta se pone a prueba mediante métodos científicos para determinar si la idea es correcta, parcialmente correcta o incorrecta en la situación dada. Una hipótesis también puede describirse como una suposición bien fundamentada, una proposición, una predicción o una explicación tentativa.

Homeopathic

Homeopathic

Homeopathy (also called homeopathic medicine) is a medical system developed more than 200 years ago. It focuses on using products from plants, minerals, and animals to treat or prevent medical problems. According to the U.S. National Center for Complementary and Integrative Health, a 2015 comprehensive assessment of evidence by the Australian government's National Health and Medical Research Council that concluded that there is no reliable evidence that homeopathy is effective for any health condition. Homeopathic medicines are not recommended in place of care provided by a healthcare provider.

Homeopathic products are not regulated for content in many countries, so active and inactive ingredients may not reflect what is on the product package, and some ingredients may be toxic. There are many possible dangerous interactions that may occur between homeopathic products and other medications. In addition, homeopathic products that contain heavy metals or alcohol may also be harmful.

Homeopathy (also called homeopathic medicine) is a medical system developed more than 200 years ago. It focuses on using products from plants, minerals, and animals to treat or prevent medical problems. According to the U.S. National Center for Complementary and Integrative Health, a 2015 comprehensive assessment of evidence by the Australian government's National Health and Medical Research Council that concluded that there is no reliable evidence that homeopathy is effective for any health condition. Homeopathic medicines are not recommended in place of care provided by a healthcare provider.

Homeopathic products are not regulated for content in many countries, so active and inactive ingredients may not reflect what is on the product package, and some ingredients may be toxic. There are many possible dangerous interactions that may occur between homeopathic products and other medications. In addition, homeopathic products that contain heavy metals or alcohol may also be harmful.

Homeopathic

Homeopathic

Ang homeopathy (na tinatawag ding “medisinang homeopathic”) ay isang sistema sa panggagamot na nagsimula mahigit 200 taon na ang nakakalipas. Nakatuon ito sa paggamit ng mga produktong hango sa mga halaman, mineral, at hayop para gamutin o pigilan ang mga problemang medikal. Ayon sa US National Center for Complementary and Integrative Health, isinaad sa isang komprehensibong pagtatasa ng katibayan noong 2015 na isinagawa ng National Health and Medical Research Council ng pamahalaan ng Australia na walang matibay na ebidensya na mabisa ang homeopathy para sa anumang kondisyon sa kalusugan. Hindi inirerekomenda ang mga medisinang homeopathic bilang pamalit sa pangangalagang mula sa tagapagbigay ng pangangalagang pangkalusugan.

Hindi sinusuri ang nilalaman ng mga produktong homeopathic sa maraming bansa, kaya maaaring hindi pareho ang mga aktibo at hindi aktibong sangkap sa nakasaad sa package ng produkto, at maaaring nakakalason ang ilang sangkap. Maraming posibleng mapanganib na interaksyon na maaaring mangyari kapag pinagsabay ang mga produktong homeopathic at iba pang gamot. Bukod pa rito, maaaring mapaminsala rin ang mga produktong homeopathic na naglalaman ng mabibigat na metal o alkohol.

Ang homeopathy (na tinatawag ding “medisinang homeopathic”) ay isang sistema sa panggagamot na nagsimula mahigit 200 taon na ang nakakalipas. Nakatuon ito sa paggamit ng mga produktong hango sa mga halaman, mineral, at hayop para gamutin o pigilan ang mga problemang medikal. Ayon sa US National Center for Complementary and Integrative Health, isinaad sa isang komprehensibong pagtatasa ng katibayan noong 2015 na isinagawa ng National Health and Medical Research Council ng pamahalaan ng Australia na walang matibay na ebidensya na mabisa ang homeopathy para sa anumang kondisyon sa kalusugan. Hindi inirerekomenda ang mga medisinang homeopathic bilang pamalit sa pangangalagang mula sa tagapagbigay ng pangangalagang pangkalusugan.

Hindi sinusuri ang nilalaman ng mga produktong homeopathic sa maraming bansa, kaya maaaring hindi pareho ang mga aktibo at hindi aktibong sangkap sa nakasaad sa package ng produkto, at maaaring nakakalason ang ilang sangkap. Maraming posibleng mapanganib na interaksyon na maaaring mangyari kapag pinagsabay ang mga produktong homeopathic at iba pang gamot. Bukod pa rito, maaaring mapaminsala rin ang mga produktong homeopathic na naglalaman ng mabibigat na metal o alkohol.

Homeopática

Homeopática

Homeopatia (também chamada de medicina homeopática) é um sistema médico desenvolvido há mais de 200 anos. Ela se concentra no uso de produtos derivados de plantas, minerais e animais para tratar ou prevenir problemas médicos. De acordo com o Centro Nacional de Saúde Complementar e Integral dos EUA, uma avaliação abrangente de evidências de 2015 feita pelo Conselho Nacional de Saúde e Pesquisa Médica do governo australiano concluiu que não há evidências confiáveis de que a homeopatia é efetiva para qualquer condição de saúde. Os medicamentos homeopáticos não são recomendados no lugar dos cuidados prestados por um profissional de saúde.

Produtos homeopáticos não são regulados em diversos países, assim os ingredientes ativos ou inativos podem não estar presentes no conteúdo do produto e alguns dos ingredientes podem ser tóxicos. Há várias interações perigosas possíveis que podem ocorrer entre produtos homeopáticos e outros medicamentos. Além disso, os produtos homeopáticos que contêm metais pesados e álcool podem ser prejudiciais.

Homeopatia (também chamada de medicina homeopática) é um sistema médico desenvolvido há mais de 200 anos. Ela se concentra no uso de produtos derivados de plantas, minerais e animais para tratar ou prevenir problemas médicos. De acordo com o Centro Nacional de Saúde Complementar e Integral dos EUA, uma avaliação abrangente de evidências de 2015 feita pelo Conselho Nacional de Saúde e Pesquisa Médica do governo australiano concluiu que não há evidências confiáveis de que a homeopatia é efetiva para qualquer condição de saúde. Os medicamentos homeopáticos não são recomendados no lugar dos cuidados prestados por um profissional de saúde.

Produtos homeopáticos não são regulados em diversos países, assim os ingredientes ativos ou inativos podem não estar presentes no conteúdo do produto e alguns dos ingredientes podem ser tóxicos. Há várias interações perigosas possíveis que podem ocorrer entre produtos homeopáticos e outros medicamentos. Além disso, os produtos homeopáticos que contêm metais pesados e álcool podem ser prejudiciais.

Homeopático

Homeopático

La homeopatía (también llamada medicina homeopática) es una práctica terapéutica creada hace más de 200 años. Se centra en la utilización de productos provenientes de plantas, minerales y animales para tratar o prevenir problemas médicos. Según el Centro Nacional de Salut Complementaria e Integral de EE. UU., una evaluación exhaustiva de la evidencia realizada por el Consejo Nacional de Salud e Investigación Médica del gobierno de Australia en 2015 concluye que no existen pruebas confiables para determinar que la homeopatía es eficaz para alguna afección de salud. No se recomiendan los medicamentos homeopáticos en lugar de la atención brindada por un proveedor de salud.

En muchos países no se regula el contenido de los productos homeopáticos, por lo que los principios activos y los componentes inactivos podrían no reflejar lo que dice el paquete del producto y algunos ingredientes podrían ser tóxicos. Muchas interacciones peligrosas pueden tener lugar entre los productos homeopáticos y otros medicamentos. Además, los productos homeopáticos que contienen metales pesados o alcohol, también pueden ser perjudiciales.

La homeopatía (también llamada medicina homeopática) es una práctica terapéutica creada hace más de 200 años. Se centra en la utilización de productos provenientes de plantas, minerales y animales para tratar o prevenir problemas médicos. Según el Centro Nacional de Salut Complementaria e Integral de EE. UU., una evaluación exhaustiva de la evidencia realizada por el Consejo Nacional de Salud e Investigación Médica del gobierno de Australia en 2015 concluye que no existen pruebas confiables para determinar que la homeopatía es eficaz para alguna afección de salud. No se recomiendan los medicamentos homeopáticos en lugar de la atención brindada por un proveedor de salud.

En muchos países no se regula el contenido de los productos homeopáticos, por lo que los principios activos y los componentes inactivos podrían no reflejar lo que dice el paquete del producto y algunos ingredientes podrían ser tóxicos. Muchas interacciones peligrosas pueden tener lugar entre los productos homeopáticos y otros medicamentos. Además, los productos homeopáticos que contienen metales pesados o alcohol, también pueden ser perjudiciales.

Human challenge trial

Human challenge trial

A human challenge trial is a type of medical research study that helps to determine if a vaccine is effective in preventing illness against a particular pathogen (e.g. virus). A volunteer receives the vaccine and, in the weeks following, the volunteer is intentionally exposed to the pathogen (i.e. virus) to see if the vaccine works to prevent infection.

A human challenge trial is a type of medical research study that helps to determine if a vaccine is effective in preventing illness against a particular pathogen (e.g. virus). A volunteer receives the vaccine and, in the weeks following, the volunteer is intentionally exposed to the pathogen (i.e. virus) to see if the vaccine works to prevent infection.

Husay

Husay

Ginagamit ang husay ng gamot, panggamot, o bakuna para iulat kung gaano kahusay ang gamot, panggamot, o bakuna sa mga kontroladong sitwasyon sa pananaliksik. Ginagamit ang husay para ipaalam kung gaano kahusay ang sinusubukang produkto sa grupo sa pananaliksik, kumpara sa grupo ng mga kalahok na hindi nakatanggap sa sinusubukang produkto. Gamit ang husay ng bakuna bilang halimbawa, kung bibigyan ang 100 kalahok sa pag-aaral ng pinag-aaralang bakuna na may 90% husay, 90 pasyente ang hindi mahahawahan ng sakit at 10 ang mahahawahan ng sakit.

Bagama’t magkalapit ang mga terminong “husay” at “bisa” at madalas gamitin ang mga ito para tumukoy sa iisang bagay, mahalaga ang pinagkaiba ng kahulugan ng dalawang termino. Habang binubuo at pinag-aaralan ang bagong gamot, panggamot, o bakuna sa mga klinikal na pagsubok, inuulat ang husay hanggang sa ipamahagi ito sa pangkalahatang populasyon, at masusukat na ang bisa sa yugtong ito.

Ginagamit ang husay ng gamot, panggamot, o bakuna para iulat kung gaano kahusay ang gamot, panggamot, o bakuna sa mga kontroladong sitwasyon sa pananaliksik. Ginagamit ang husay para ipaalam kung gaano kahusay ang sinusubukang produkto sa grupo sa pananaliksik, kumpara sa grupo ng mga kalahok na hindi nakatanggap sa sinusubukang produkto. Gamit ang husay ng bakuna bilang halimbawa, kung bibigyan ang 100 kalahok sa pag-aaral ng pinag-aaralang bakuna na may 90% husay, 90 pasyente ang hindi mahahawahan ng sakit at 10 ang mahahawahan ng sakit.

Bagama’t magkalapit ang mga terminong “husay” at “bisa” at madalas gamitin ang mga ito para tumukoy sa iisang bagay, mahalaga ang pinagkaiba ng kahulugan ng dalawang termino. Habang binubuo at pinag-aaralan ang bagong gamot, panggamot, o bakuna sa mga klinikal na pagsubok, inuulat ang husay hanggang sa ipamahagi ito sa pangkalahatang populasyon, at masusukat na ang bisa sa yugtong ito.

No result found.
Ask us a question
Previous
Page
X
of
Y
Next